Διακόσιες χιλιάδες στρατιώτες στο έδαφος, με ευθύνη των κυριότερων ευρωπαϊκών χωρών: Αυτό είναι το μέγεθος της ειρηνευτικής δύναμης που θα αναπτυχθεί κατά μήκος των γραμμών Ρωσίας-Ουκρανίας, σύμφωνα με την ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ. Φυσικά, αυτό θα γίνει όταν η Μόσχα και το Κίεβο συμφωνήσουν σε κατάπαυση του πυρός και υπό την προϋπόθεση ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι και πρόθυμες και ικανές να υποστηρίξουν τέτοιο σενάριο. Οι παραπάνω πληροφορίες προέρχονται από την Corriere della Sera.
Την περασμένη εβδομάδα μια ουκρανική αντιπροσωπεία πήγε στην Ουάσινγκτον και συναντήθηκε με την ομάδα του νέου προέδρου, ο οποίος θα ορκιστεί το νέο έτος. Επικεφαλής της ουκρανικής αποστολής ήταν ο Αντρίι Γιερμάκ, επικεφαλής προσωπικού του Ζελένσκι, και η αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του, Γιούλια Σβιριντένκο. Αυτοί μίλησαν με τον άνθρωπο του Τραμπ για το Ουκρανικό, τον Κιθ Κέλογκ. Οι Ουκρανοί έμειναν με την εντύπωση ότι ο Τραμπ βιάζεται να διευθετήσει το ζήτημα, ώστε να ασχοληθεί απερίσπαστος με την Κίνα.
«Βρώμα και σβελτάδα»
Οι Αμερικανοί στοχεύουν σε κατάπαυση του πυρός, έστω και ατελή, αρκεί να είναι ταχεία. «Γρήγορο και βρώμικο» («quick and dirty» στο πρωτότυπο) ήταν η φράση που ακούστηκε πολλές φορές στο μίτινγκ. Αφορούσε το τέλος της σύγκρουσης, δηλαδή την ανακωχή. Η βρωμιά, βέβαια, στα αμερικανικά αγγλικά έχει κατεξοχήν μεταφορική σημασία όταν χρησιμοποιείται, είτε προφορικώς είτε γραπτώς, κάτι που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει στην πολιτική, η οποία απαιτεί κυριολεξία. «Ο Λευκός Οίκος θα προσπαθήσει να σιγήσει τα όπλα», ερμήνευσε τον όζοντα χρησμό η Corriere, «αφήνοντας τα πολιτικά ζητήματα για το μέλλον».
Είναι ξεκάθαρο, συνέχισαν οι Μιλανέζοι, ότι στους Ουκρανούς δεν θα προσφερθούν εγγυήσεις ασφαλείας, ούτε από το ΝΑΤΟ ούτε από τις ΗΠΑ, αν και τις ζητάει επιμόνως ο Ζελένσκι, θεωρώντας πως το πάγωμα του πολέμου χωρίς να κλειδώσει η στρατιωτική προστασία της χώρας του δίνει στη Ρωσία χρόνο ανασύνταξης για μελλοντική επίθεση. Οι όποιες εγγυήσεις ασφαλείας, συνεπώς, μπορούν να προέλθουν μόνο από τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και δεδομένης της αδυναμίας τους στην τεχνολογία και στα μέσα, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αναπτύξουν ειρηνευτικό σώμα στην Ουκρανία υπό τις εθνικές σημαίες κάθε χώρας του κλαμπ.
Φυσικά, η Ρωσία δεν θα δεχθεί σε καμία περίπτωση ανάπτυξη καθαυτό ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων (υπό την ομπρέλα της Ατλαντικής Συμμαχίας, δηλαδή) στα σύνορά της. Η Γαλλία και η Βρετανία διαβουλεύονται για αυτό το σενάριο εδώ και εβδομάδες, μάλιστα ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν μίλησε για το ζήτημα κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Πολωνία. Ο εξοπλισμός αυτής της δύναμης (όπλα και συστήματα κυβερνοασφάλειας) θα είναι αμερικανικός και όχι δωρεάν, βεβαίως.
Το σενάριο με τους 200.000 στρατιώτες απαιτεί το ήμισυ των δυνάμεων όλων των ευρωπαϊκών στρατών και συνεπάγεται τρομερές δαπάνες. Το περιβάλλον Μακρόν ομιλεί ήδη για τέσσερις-πέντε ταξιαρχίες των 20.000 στρατιωτών, «αριθμός που είναι ανεπαρκής» κατά την Corriere. «Οι Ουκρανοί προτείνουν οι ευρωπαίοι φαντάροι να ενσωματωθούν με τις δικές τους δυνάμεις, αλλά μένει να δούμε αν η ρωσική πλευρά θα το δεχθεί» – πράγμα που η λογική αποκλείει.