Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει όμορφα γαλάζια μάτια, οι ρυτίδες της Ανγκελα Μέρκελ αφηγούνται μία ιστορία μετάνοιας ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ αρνείται πεισματικά να δώσει προσοχή σε οτιδήποτε, ζώντας διαρκώς στον κόσμο του.
Τουλάχιστον αυτή είναι η γνώμη του Μπρούνο Λεμέρ, του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας ο οποίος, παρότι η πατρίδα του και η οικονομία της βρίσκονται στη δίνη της πανδημίας και ο ίδιος κλήθηκε να πολεμήσει προσωπικά τον κορονοïό, βρήκε τον χρόνο κατά τους προηγούμενους μήνες για να ολοκληρώσει το «L’ Ange et la Bête» (Ο Αγγελος και το Κτήνος), ένα πολυσέλιδο χρονικό για τη θητεία του υπό τον Εμανουέλ Μακρόν, το οποίο κυκλοφόρησε στα γαλλικά την Πέμπτη.
Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει στον εξαιρετικό γάλλο μαθηματικό, φυσικό, φιλόσοφο και θεολόγο του 17ου αιώνα Μπλεζ Πασκάλ και την περίφημη ρήση του «ο άνθρωπος ούτε άγγελος είναι ούτε κτήνος αλλά δυστυχώς όποιος θέλει να ενεργήσει σαν άγγελος ενεργεί σαν κτήνος».
Ωστόσο το συγγραφικό πόνημα του γάλλου πολιτικού δεν είναι μία «φιλοσοφική πραγματεία», μας πληροφορεί η Ελίζα Μπρον του Politico, αλλά μία αφήγηση των δυσκολιών που αντιμετώπισε ο Λεμέρ κατά τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για τη θέσπιση ενός ψηφιακού φόρου και με τους ευρωπαίους εταίρους του για την έκδοση κοινού χρέους. Συγχρόνως ο 51χρονος τσάρος της γαλλικής οικονομίας αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της θητείας του Εμανουέλ Μακρόν στο Ελιζέ.
Ο Μπρούνο Λεμέρ πέρα από πολιτικός είναι επίσης ένας πολυγραφότατος συγγραφέας ο οποίος έχει εκδώσει πολλά βιογραφικά βιβλία, ακόμα και ερωτικά μυθιστορήματα με ψευδώνυμο όμως. Η δημοσιογράφος του Politico επισημαίνει στο κείμενό της πως ο Λεμέρ έχει εκμεταλλευτεί πολλές φορές τις συγγραφικές του ικανότητες για να καταρρίψει αρνητικούς σχολιασμούς όσον αφορά τα πεπραγμένα του και το νέο του βιβλίο δεν αποτελεί εξαίρεση.
Πλέκοντας το εγκώμιο του Εμανουέλ Μακρόν αλλά και επικρίνοντάς τον, συγχρόνως, δεκαπέντε μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2022, δεν αποκλείεται o Μπρούνο Λεμέρ να θέτει τις βάσεις για τη διεκδίκηση ακόμα και της προεδρίας της Γαλλίας, υποστηρίζει η Ελίζα Μπρον.
Το γαλάζιο βλέμμα του Εμανουέλ
Ο Λεμέρ αναφέρει μεταξύ άλλων για το αφεντικό του πως έχει «εντυπωσιακά» σφιχτή και σταθερή χειραψία ενώ η γενικότερη στάση του είναι «σαγηνευτική» καθώς ο πρόεδρος της Γαλλίας καταφέρνει να είναι συγχρόνως «προσεκτικός στα πολιτικά του σχόλια και πραγματικά τολμηρός στο όραμά του».
Περιγράφοντας, ωστόσο, τα μάτια του Εμανουέλ Μακρόν, ξεπερνάει κάθε όριο κολακείας, κάνοντας λόγο για «ένα γαλάζιο βλέμμα χρωματισμένο με μεταλλικές λάμψεις, σαν μια λίμνη λουσμένη στο φως του ήλιου η επιφάνεια της οποίας θα ήταν αδύνατο, κάτω από τις σπινθηροβόλες αντανακλάσεις, να διαπεραστεί».
Η εργασιακή τους σχέση περιγράφεται ως «απλή, ρέουσα και άμεση» αλλά ο γάλλος υπουργός Οικονομικών επικρίνει έμμεσα το τρόπο που αντιμετώπισε ο Μακρόν την κρίση των Κίτρινων Γιλέκων, υποστηρίζοντας πως η κυβέρνηση δεν έδειξε το απαραίτητο σθένος.
Ο ασυνάρτητος Ντόναλντ Τραμπ
Γράφοντας για τις διαπραγματεύσεις του Εμανουέλ Μακρόν με τον Ντόναλντ Τραμπ για την θέσπιση ενός ψηφιακού φόρου που έλαβαν χώρα στο Μπιαρίτζ κατά τη διάρκεια μιας συνόδου της Ομάδας των Επτά (G7), ο Λεμέρ αναφέρει πως o Ντόναλντ Τραμπ «άκουγε αφηρημένος και έχοντας το βλέμμα του καρφωμένο» στον ίδιο, στράφηκε κάποια στιγμή προς τον Μακρόν, λέγοντάς του «έχεις έναν τόσο όμορφο υπουργό, Εμανουέλ!».
Καθώς ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν διαπραγματευόταν, ο πρόεδρός του «δεν άκουγε» και «αρνιόταν να μιλήσει» μέχρι που χτύπησε το χέρι του σε έναν δίσκο που υπήρχε πάνω σε έναν τραπέζι. «Είναι τόσο μαύρος [είπε ο Τραμπ αναφερόμενος στον δίσκο] και, ωσάν να παρασύρθηκε από έναν λεκτικό συνειρμό, συνέχισε με ένα λογύδριο για την Αφρική», αναφέρει στο βιβλίο του ο Λεμέρ. Η σκηνή ολοκληρώθηκε τελικά με τον αμερικανό πρόεδρο να ρωτάει τη σύζυγό του Μελάνια: «Δεν είναι όμορφος ο υπουργός;».
Οι ρυτίδες της Μέρκελ
Παρότι κυριαρχούν οι άνδρες, ο Λεμέρ δεν παρέλειψε στο βιβλίο του να αφιερώσει αρκετές σελίδες σε τρεις γυναίκες – στην πρόεδρο της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ, στη δανή Επίτροπο Ανταγωνισμού της ΕΕ Μαργκρέτε Βεστάγκερ και στην γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ – τρεις γυναίκες που «άλλαξαν την πολιτική με τον πραγματισμό τους, με την ικανότητά τους να ακούν, με τη μετριοφροσύνη τους και με την αποτελεσματικότητά τους».
Στη Μέρκελ, που τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα εγκαταλείψει οριστικά την πολιτική, είναι αφιερωμένο ένα ολόκληρο κεφάλαιο, στο οποίο ο Λεμέρ την επαινεί για τον τρόπο που επέλεξε να αντιμετωπίσει το Μεταναστευτικό, για την ενεργητικότητά της, για την αυτοκυριαρχία της αλλά και για την αβρότητα της.
Οσον αφορά της ρυτίδες της, σύμφωνα με τον ευφραδή γάλλο υπουργό «οι γωνίες των χειλιών της χύνονται σε δύο βαθιές αυλακιές, σαν πράξεις διαρκούς μεταμέλειας για τα λάθη του παρελθόντος της Γερμανίας».
Ενας «Τζέιμς Μποντ της γραφειοκρατίας»
Στο βιβλίο του ο Μπρούνο Λεμέρ αναφέρεται εκτενώς και στον πρόσωπο του. Με διάθεση αυτοσαρκασμού αποκαλύπτει πως βλέπει τον εαυτό του ως καλόγερο ή ως «έναν Τζέιμς Μποντ της γραφειοκρατίας», ο οποίος, ωστόσο, δεν έχει άδεια να σκοτώνει.
Περιγράφει επίσης παραστατικά τη μάχη του κατά του κορονοïού. «Δεν το γνώριζα ακόμη αλλά ο ιός κυκλοφορούσε στον οργανισμό μου. Εμελλε να με αναγκάσει να περάσω μία στιγμή δυσφορίας. Ενιωθα τους πνεύμονές μου να βρίσκονται μέσα σε μία θηλιά και νόμιζα πως θα πεθάνω από ασφυξία. Εμελλε να με εξαντλήσει. Θα με ανάγκαζε επίσης να γράψω τις τελευταίες σελίδες αυτού του βιβλίου».