Ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου μπορεί να ονειρεύεται ότι θα καταφέρει κάτι που έχει να συμβεί στον κόσμο του σινεμά από το ασπρόμαυρο 1950, τότε που ο θρυλικός Τζόζεφ Μάνκιεβιτζ έπαιρνε το δεύτερο συνεχόμενο Οσκαρ σκηνοθεσίας για το «Ολα για την Εύα». Η Τζένιφερ Λόρενς μπορεί να ονειρεύεται ότι θα καταφέρει κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στο σινεμά – να γίνει η πρώτη ηθοποιός που θα πάρει δεύτερο Οσκαρ ερμηνείας προτού κλείσει καν τα 26 της χρόνια. Ο Τζον Γουίλιαμς μπορεί να ονειρεύεται ότι θα καταφέρει κάτι που δεν θα συμβεί ποτέ – απέσπασε την 50η υποψηφιότητά του για Οσκαρ μουσικής, για το «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνά». Και βεβαίως ο Λεονάρντο ντι Κάπριο μπορεί να ονειρεύεται ότι θα καταφέρει κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στον ίδιο – να πάρει επιτέλους, για την ερμηνεία του στο «The Revenant» του Ινιαρίτου, το Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου καθώς είναι και πάλι υποψήφιος (η τέταρτη φορά του, η πέμπτη αν συμπεριλάβουμε και την ξεχασμένη από το 1993 υποψηφιότητα για το β’ ανδρικού του «What’s Eating Gilbert Grape»).
Ομως μετά την ανακοίνωση την Πέμπτη των υποψηφιοτήτων για τα 88α Οσκαρ, οι αριθμοί – 12 υποψηφιότητες για την «Επιστροφή», 10 για το «Mad Max: Fury Road», επτά για το «The Martian» -, ακόμη και αυτές οι πρωτιές εν αναμονή των ιερών μορφών πια του Χόλιγουντ μοιάζουν να έχουν λιγότερη σημασία. Ή έστω είναι τόσο προφανή στοιχεία και ιστορίες που αξίζει κανείς να τις παρακάμψει. Και να ρίξει το βλέμμα του σε μια υπόκλιση της βιομηχανίας του θεάματος σε δύο μάλλον παρεξηγημένες προσωπικότητες που πλησιάζουν πια τα 70.
Η πρώτη είναι η Σαρλότ Ράμπλινγκ που διεκδικεί μαζί με τη Λόρενς το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας. Είναι η πρώτη φορά που η Ακαδημία του Χόλιγουντ έστρεψε το δικό της βλέμμα στην σπουδαία εγγλέζα ηθοποιό. Πέντε δεκαετίες καριέρας και η Ράμπλινγκ δεν είχε δει ποτέ τον εαυτό της στα Οσκαρ. Κι αν έπαιξε σε ταινίες, κι αν τιμήθηκε από άλλους κινηματογραφικούς θεσμούς, η γυναίκα με τα υπέροχα γαλάζια μάτια αγνοείτο επιδεικτικά από το χολιγουντιανό σύστημα. Προφανώς αυτό είχε να κάνει με τη ροπή της σε προκλητικούς ρόλους – «δεν παίζω για να ψυχαγωγήσω παίζω για να ξεπεράσω τα δικά μου όρια» είχε πει . Το 1986, σε ηλικία 40 ετών έπαιξε στο «Max mon amour» μια γυναίκα που επιλέγει για εραστή της έναν χιμπατζή, στα 59 της έπαιξε τη 60αρα γυναίκα-κυνηγό του σεξ στο «Vers le sud» – κάτι τέτοια οι ΗΠΑ είναι πολύ πουριτανές για να τα χωνέψουν. Ετσι ξεχάστηκαν οι ρόλοι της πλάι στον Ρόμπερτ Μίτσαμ, τον Ντερκ Μπόγκαρντ, ή τον Πολ Νιούμαν στο «The Verdict» (1982).
Τελικά το Χόλιγουντ τη θυμήθηκε. Για τον ρόλο της στο «45 Years» του Αντριου Χέιγκ, μια ιστορία ενός ζευγαριού που θέλει να γιορτάσει τη 45η επέτειο του γάμου του.
Η Ράμπλινγκ ήδη τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Και μπορεί λίγο αφότου γιορτάσει τα 70 χρόνια της (έχει γενέθλια στις 5 Φεβρουαρίου και η απονομή είναι στις 28 Φεβρουαρίου) να καταφέρει να κάνει τη Τζένιφερ Λόρενς να τη χειροκροτήσει ως νικήτρια.
Το δεύτερο πρόσωπο είναι το ακριβές αντίθετο της Ράμπλινγκ. Είναι ο μεγάλος Σιλβέστερ Σταλόνε. Και αυτός στα 70 του. Τα Οσκαρ τον αγνόησαν σχεδόν επί 40 χρόνια. Και καλά του έκαναν δηλαδή. Το 1977 ήταν υποψήφιος για σενάριο και ερμηνεία στο «Ρόκι» που τελικά βραβεύτηκε ως η καλύτερη ταινίας της χρονιάς. Αλλά έκτοτε ο Σταλόνε αδίκησε τον εαυτό του. Υπήρξε ένα δημιουργικό μυαλό αιχμάλωτο σε ένα κορμί μπράβου, όπως πολύ εύστοχα έγραψε η Τζούλι Μίλερ στο Vanity Fair. Υπηρετώντας τη βιομηχανία του θεάματος περισσότερο με τα ποντίκια και τους κοιλιακούς του και λιγότερο με το ταλέντο του, έθεσε τον εαυτό του εκτός κάθε πλαισίου βράβευσης και αναγνώρισης – τα Χρυσά Βατόμουρα δεν μετράνε.
Τώρα όμως, στην έβδομη φορά του ως Ρόκι Μπαλμπόα στο φιλμ «Creed», ο Σταλόνε επιστρέφει σε πιο σύνθετους ρόλους. Βγαίνει από το ρινγκ, αρρωσταίνει, δεν απαιτεί συνέχεια την κάμερα στραμμένη επάνω του. Ακόμα και οι δύσκολοι New York Times έγραψαν ότι ο Σταλόνε «είναι στα καλύτερά του όταν δουλεύει με την άνεσή του εντός των περιορισμών του ρόλου του». Και μετά την βράβευσή του με Χρυσή Σφαίρα, ήρθε η υποψηφιότητα για το Οσκαρ β’ ανδρικού ρόλου. Θα έχει δυνατούς αντιπάλους, τον Τομ Χάρντι, τον Κρίστιαν Μπέιλ, τον Μάρκ Ράφαλο. Αλλά στα 70 του ο πιο δύσκολος αντίπαλος, ο macho κινηματογραφικός εαυτός του, μοιάζει να έχει νικηθεί.
Οι υποψηφιότητες
- Υποψήφιες για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας είναι οι εξής:
«Το Μεγάλο Σορτάρισμα»
«Η Γέφυρα των Κατασκόπων»
«Brooklyn»
«Mad Max: ο δρόμος της οργής»
«Η Διάσωση»
«Η Επιστροφή» (The Revenant)
«Το Δωμάτιο»
«Spotlight»
- Υποψήφιοι για Οσκαρ σκηνοθεσίας:
Άνταμ ΜακΚέι, «Το Μεγάλο Σορτάρισμα»
Τζορτζ Μίλερ, «Mad Max: ο δρόμος της οργής»
Αλεχάντρο Ινιάριτου, «Η Επιστροφή» (The Revenant)
Λένι Εϊμπραχμσον, «Δωμάτιο»
Τομ Μακάρθι, «Spotlight»
- Υποψήφιοι α’ ανδρικού ρόλου είναι οι:
Μπράιαν Κράνστον, «Trumbo»
Ματ Ντέιμον, «Η Διάσωση»
Λεονάρντο Ντι Κάπριο, «Η Επιστροφή»
Μάικλ Φασμπέντερ, «Steve Jobs»
Έντι Ρεντμέιν, «The Danish Girl»
- Υποψήφιες για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου είναι οι:
Κέιτ Μπλάνσετ, «Carol»
Μπρι Λάρσον, «Δωμάτιο»
Τζένιφερ Λόρενς, «Joy»
Σαρλότ Ράμπλινγκ «45 Χρόνια»
Σέρσια Ρόναν, «Brooklyn»
- Υποψήφιες για το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου είναι οι:
Τζένιφερ Τζέισον Λι, «Οι Μισητοί Οκτώ»
Ρούνεϊ Μάρα, «Carol»
Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, «Spotlight»
Αλίσια Βίκαντερ, «The Danish Girl»
Κέιτ Ουίνσλετ, «Steve Jobs»
- Υποψήφιοι για το Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου είναι οι:
Κρίστιαν Μπέιλ, «Το Μεγάλο Σορτάρισμα»
Τομ Χάρντι, «Η Επιστροφή» (The Revenant)
Μαρκ Ράφαλο, «Spotlight»
Μαρκ Ράιλανς, «Η Γέφυρα των Κατασκόπων»
Σιλβέστερ Σταλόνε, «Κριντ: Η γέννηση ενός θρύλου»
- Υποψήφιες για το Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου είναι οι εξής:
«Η Γέφυρα των Κατασκόπων»
«Από Μηχανής» (Ex Machina)
«Τα μυαλά που κουβαλάς» (Inside Out)
«Spotlight»
«Straight Outta Compton»
- Υποψήφιες για το Όσκαρ καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου είναι οι:
«Το Μεγάλο Σορτάρισμα»
«Brooklyn»
«Carol»
«Η Διάσωση»
«Δωμάτιο»
- Υποψήφιες για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας animation είναι οι:
«Anomalisa»
«Το Αγόρι και ο Κόσμος»
«Τα μυαλά που κουβαλάς» (Inside Out)
«Σον το Πρόβατο: Η ταινία»
«Οταν η Μάρνι Ήταν Εκεί»
- Υποψήφιες για το Οσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ είναι οι εξής:
«Amy: Το κορίτσι πίσω από το όνομα»
«Η Γη των Καρτέλ»
«Η Όψη της Σιωπής»
«What Happened, Miss Simone?»
«Winter on Fire: Ukraine’s Fight for Freedom»
- Υποψήφιες για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας είναι οι εξής:
«Στην Αγκαλιά του Φιδιού» (Κολομβία)
«Mustang» (Γαλλία)
«Ο γιος του Σαούλ» (Ουγγαρία)
«Theeb» (Ιορδανία)
«A War» (Δανία)
- Υποψήφιες για το Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής είναι οι:
«Η Γέφυρα των Κατασκόπων», Τόμας Νιούμαν
«Carol», Κάρτερ Μπάργουελ
«Οι Μισητοί Οκτώ», Ένιο Μορικόνε
«Sicario: Ο Εκτελεστής» Γιόχαν Γιόχανσον
«Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει» Τζον Γουίλιαμς
- Υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού είναι τα εξής:
«Earned It» από τις «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι»
«Manta Ray» από το «Racing Extinction»
«Simple Song #3» από την ταινία «Νιότη»
«Til It Happens To You» από την ταινία «The Hunting Ground»
«Writing’s On The Wall» από το «Spectre»