Ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ εξήλθε της Κίνας πρώτη φορά μετά την πανδημία του κορονοϊού – το αποτόλμησε επειδή έχει τους λόγους του, οι οποίοι είναι σοβαροί. Εν όψει της συνάντησής του με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, στη Σαμαρκάνδη, στο πλαίσιο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (ΟΣΣ), το διεθνές ενδιαφέρον κορυφώνεται. Τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα: ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν βαίνει καλώς για τους Ρώσους, ενώ η επίσκεψη της προέδρου της αμερικανικής Βουλής Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν έχει ξυπνήσει τα γεωπολιτικά ανακλαστικά της Κίνας.
Ρώσοι και Κινέζοι ανέπτυξαν γεωπολιτικό φλερτ λόγω της κοινής καχυποψίας τους για τη Δύση και ειδικά για τις ΗΠΑ. Οσον αφορά τη συνάντηση των δύο ηγετών τους, οι μεν Ρώσοι διακινούν ήδη τη βεβαιότητά τους ότι η Κίνα έχει αποφασίσει να τους στηρίξει στο Ουκρανικό, οι δε Κινέζοι είναι επιφυλακτικοί καθώς γνωρίζουν ότι μπορεί μεν η Ρωσία και η Κίνα να ξαπλώνουν στο ίδιο κρεβάτι, όμως δεν κάνουν και τα ίδια όνειρα. Η διπλωματική δράση του Σι Τζινπίνγκ, που εκδηλώνεται αυτές τις ημέρες, συνοψίζεται σε τέσσερα καίρια σημεία, έγραψε στη Corriere della Sera ο ανταποκριτής της στο Πεκίνο.
- Ο κινέζος πρόεδρος επιδιώκει την αναβίωση του πρότζεκτ οικονομικής διείσδυδης στις ασιατικές χώρες επιρροής της Κίνας, του μεγαλόπνοου σχεδίου του με τις χρυσές επενδύσεις και την αδιαμφισβήτητη γεωπολιτική κεφαλαιοποίηση, το οποίο όμως βάλτωσε κατά την διετία της πανδημίας για την οποία ευθύνεται –τι ειρωνεία!– το εργαστήριο της κινεζικής πόλης Γουχάν.
- Η δεύτερη στάση του Σι, στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν, σχετίζεται και αυτή με τον Δρόμο του Μεταξιού και με τις μπίζνες, ωστόσο μπορεί να έχει και χειροπιαστά γεωπολιτικά αποτελέσματα. Το Ιράν θα γίνει επισήμως δεκτό στο κλαμπ του ΟΣΣ, ενώ οι παρατηρητές Τουρκία και Σαουδική Αραβία θα στείλουν τα δικά τους μηνύματα στα δικά τους αφεντικά (στις ΗΠΑ) – και η νευρικότητα των Αμερικανών ευχαριστεί πάντα την ηγεσία του Πεκίνου.
- Ο Σι θα εξαντλήσει το διπλωματικό τακτ του στη συνάντηση με τον Πούτιν, η οποία θα γίνει κατά πάσα πιθανότητα την Πέμπτη 15 του μηνός. Ο Ρώσος προσέρχεται με πρόταση περί αποφάσεων τόσο για την Ουκρανία όσο και για την Ταϊβάν, βασιζόμενος στις υποσχέσεις τού περασμένου Φεβρουαρίου (στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου) περί «απεριόριστης σινορωσικής συνεργασίας». Ωστόσο ο Πούτιν γνωρίζει ότι η Κίνα δεν κάνει τίποτα τζάμπα, ενώ φυλάει και τα νώτα της (από τυχόν κυρώσεις των ΗΠΑ). Τα deal για τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα θα συζητηθούν φυσικά, και μάλιστα με τους σκληρούς όρους του Πεκίνου, ωστόσο το γεωπολιτικό deal, όπως το αναμένουν οι Ρώσοι τουλάχιστον, δεν θα γίνει.
- Ο Σι θα επιδιώξει να κερδίσει χρόνο, λένε οι αναλυτές. Επιστρατεύοντας όλη την αβρότητά του, θα προσπαθήσει να πει στον Πούτιν ότι η Κίνα δεν μπορεί να αναμειχθεί στο Ουκρανικό διότι δεν υπάρχουν αιώνιοι σύμμαχοι, ούτε αιώνιοι εχθροί, παρά μόνο το εθνικό συμφέρον της Κίνας. Θα του πει ότι θα περιμένει τις εξελίξεις στο πεδίο των μαχών. Αλλά δεν θα του πει αυτό που πραγματικά σκέφτεται: αν και εφ’ όσον η Ρωσία καταφέρει να κερδίσει στην Ουκρανία, τότε η Κίνα θα έχει έναν πολύ ισχυρό σύμμαχο, αλλά στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή η Ρωσία χάσει, τότε η σχέση Κίνας-Ρωσίας θα μεταβληθεί σε ανισόρροπη. Η Ρωσία, αν χάσει στη Ουκρανία, θα γίνει υποτελής της Κίνας και απολύτως εξαρτημένη από τις εισαγωγές που το Πεκίνο θα κάνει, ωστόσο θα είναι πάντα χρήσιμη στο αντιδυτικό μέτωπο που πάλι το Πεκίνο θα έχει συστήσει.