Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ αποσύρει την υποψηφιότητά του στις ευρωεκλογές του 2024, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος το βράδυ της Παρασκευής με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Δεν θα είμαι υποψήφιος στις ευρωεκλογές. Θα αφιερώσω όλες μου τις προσπάθειες στις τρέχουσες ευθύνες μου με σταθερή αποφασιστικότητα, μέχρι να τελειώσουν. Θα είμαι πάντα ένθερμος υποστηρικτής μιας Ευρώπης που είναι δημοκρατική, ισχυρή, ενωμένη και κυρίαρχη της μοίρας της. Στο τέλος αυτής της εντολής θα σκεφτώ τη φύση και την κατεύθυνση των μελλοντικών μου δεσμεύσεων» ανέφερε.
Η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του προκάλεσε «την έντονη προσοχή και τις εικασίες των Μέσων Ενημέρωσης. Είχα προβλέψει μερικά από αυτά, δεδομένης της πρωτοφανούς –κάποιοι θα έλεγαν τολμηρής– φύσης της προσέγγισής μου» σημείωσε, αναφερόμενος στο γεγονός ότι κανένας εν ενεργεία πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δεν είχε κατεβεί υποψήφιος για το Ευρκοινοβούλιο.
Ο ίδιος δεν επιθυμεί, ωστόσο, «αυτή η απόφαση να μας αποσπάσει από την αποστολή μας ή να υπονομεύσει αυτόν τον θεσμό και το ευρωπαϊκό μας εγχείρημα, ούτε να χρησιμοποιηθεί κατά οποιονδήποτε τρόπο για να διχάσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να εργαστεί ακούραστα για την ευρωπαϊκή ενότητα» υπογράμμισε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Σαρλ Μισέλ είχε προκαλέσει αντιδράσεις στην Ευρώπη, με πολλούς αξιωματούχος να σχολιάζουν επικριτικά το ότι φάνηκε να τον απασχολεί το πολιτικό του μέλλον περισσότερο από τον ρόλο του –τα τελευταία τέσσερα χρόνια– ως επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Εξάλλου, στην περίπτωση που ο Σαρλ Μισέλ καταλάμβανε έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο, και εφόσον οι ηγέτες της ΕΕ δεν επέλεγαν άμεσα τον διάδοχό του, ο Βίκτορ Ορμπαν θα έπρεπε να αναλάβει τα καθήκοντά του, καθώς η Ουγγαρία αναλαμβάνει την εκ περιτροπής προεδρία του ευρωπαϊκού μπλοκ τον Ιούλιο.
Αυτό το σενάριο –ένας ανεξέλεγκτος Ορμπαν που θα ηγείται του Συμβουλίου για έξι μήνες αμέσως μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2024– είναι κάτι που οι περισσότεροι από τους άλλους 26 ηγέτες των χωρών της ΕΕ θα ήθελαν απεγνωσμένα να αποφύγουν, δεδομένης της κλιμάκωσης των εντάσεων μεταξύ αυτών και του Ορμπαν σχετικά, για παράδειγμα, με την υποστήριξη της Ενωσης στην Ουκρανία και τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου στην Ουγγαρία.