Αν κάτι οφείλει κανείς να αναγνωρίσει στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, κάποτε «κολλητό» του Αλέξη Τσίπρα, πρώτο κυβερνητικό εκπρόσωπο του και υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημαρχία της Αθήνας το 2014, είναι ότι διαχώρισε εγκαίρως τη θέση του με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και πήρε καιρό τώρα τις αποστάσεις του.
Εχοντας αποχωρήσει από την κεντρική πολιτική σκηνή ήδη από το καλοκαίρι του 2015, ο κ. Σακελλαρίδης ανέλαβε διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, θέση που του δίνει το δικαίωμα να κατηγορεί τους πρώην συντρόφους του για το τι (δεν) έκαναν στη διαχείριση του Προσφυγικού.
Μιλώντας στο newpost.gr, o κ. Σακελλαρίδης έκανε λόγο για τεράστιες ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά νησιά. Μια δήλωση που έρχεται ένα 24ωρο μετά και τις αποκαλύψεις του Protagon για κακοδιαχείριση και κόλπα εκατομμυρίων με τα κονδύλια σίτισης των προσφύγων (εδώ) αλλά και μια δήλωση που αποδομεί το περίφημο ανθρωπιστικό προφίλ που είχε φιλοτεχνήσει η Πρώτη Φορά Αριστερά για τον εαυτό της.
«Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και απαιτείται ψυχραιμία, συνεργασία με τις υπόλοιπες χώρες και προσήλωση στις αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού και προσφυγικού δικαίου. Η οποιαδήποτε διαχείριση αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι καταδικασμένη να αποτύχει και να επιδεινώσει την κατάσταση», ανέφερε αρχικά ο κ. Σακελλαρίδης.
Ακολούθως όμως στράφηκε κατά των ενεργειών της προηγούμενης κυβέρνησης για το Προσφυγικό, αναφέροντας: «έχει τεράστιες ευθύνες για την σημερινή κατάσταση, οι οποίες δεν παραγράφονται, ανεξάρτητα από την πολιτική που θα ακολουθήσει η σημερινή κυβέρνηση. Η αθλιότητα των συνθηκών στα ΚΥΤ των νησιών, οι καταγγελίες για βίαιες επαναπροωθήσεις στον Έβρο, η αβεβαιότητα για τη συνέχιση του προγράμματος ΕΣΤΙΑ για την στέγαση είναι λίγες από τις παρακαταθήκες»….
Επίσης ο κ. Σακελλαρίδης έκανε λόγο για τον κίνδυνο κυρώσεων στη χώρα μας μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις της νυν κυβέρνησης για το Προσφυγικό: «Η ανακοίνωση της δέσμης μέτρων της κυβέρνησης για το Προσφυγικό μετά το πρόσφατο ΚΥΣΕΑ δείχνει να αγνοεί τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της χώρας και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους κυρώσεων, παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων, αλλά και μεγαλύτερης δυσλειτουργίας στο επίπεδο της διαδικασίας ασύλου».
Σύμφωνα με τον κ. Σακελλαρίδη, με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα νησιά, «διαμορφώνεται μια άθλια πραγματικότητα που αποτελεί ντροπή για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Οι καταυλισμοί στα νησιά είναι τόποι τραγικών και σπαρακτικών προσωπικών ιστοριών. Όμως, με τη σημερινή πολιτική που εκπορεύεται από τη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, τα νησιά γίνονται τόποι φυλακής για τους ανθρώπους αυτούς, με τις τοπικές κοινωνίες να σηκώνουν, ταυτόχρονα, ένα δυσανάλογα μεγάλο βάρος σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Η Μόρια είναι η κορυφή του παγόβουνου αφού σήμερα –μετά τις μετακινήσεις 1500 ατόμων στη Νέα Καβάλα– ο πληθυσμός της ξεπερνάει τις 9.000 άτομα, τη στιγμή που η επίσημη χωρητικότητα της εκτιμάται ότι φτάνει οριακά τις 3.000. Λάβετε υπόψιν ότι, όπως μας έλεγαν οι αρχές του ΚΥΤ, εκεί το αποχετευτικό σύστημα είναι σχεδιασμένο για λίγες εκατοντάδες άτομα, οπότε αντιλαμβάνεστε τι κίνδυνοι ελλοχεύουν για την υγεία όσων διαμένουν ή εργάζονται εκεί. Όμως η κατάσταση στη Σάμο, για παράδειγμα, είναι ακόμα πιο δραματική αφού η χωρητικότητα του εκεί ΚΥΤ είναι 600 άτομα και ο σημερινός πληθυσμός φτάνει τους 5.000. Αντίστοιχες καταστάσεις παρατηρούνται σε Χίο, Κω και Σάμο».
Σε ό,τι αφορά τις πρώτες κινήσεις της τωρινής κυβέρνησης για το προσφυγικό, ανέφερε:
«H σημερινή κυβέρνηση σε επίπεδο πολιτικής και ρητορικής δημιουργεί έντονη ανησυχία για τις προθέσεις της. Η κατάργηση της δυνατότητας απόδοσης ΑΜΚΑ σε πρόσφυγες, ο αποκλεισμός τους από δωρεάν υγειονομικές υπηρεσίες, οι “κινηματογραφικού τύπου” εξώσεις από χώρους στέγασης και καταλήψεις και κυρίως η δέσμη μέτρων του ΚΥΣΕΑ έχουν σημάνει συναγερμό σε οργανώσεις και κινήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα». Και σημειώνει με νόημα, «όταν κάνεις κριτική στην κυβέρνηση, δεν σημαίνει ότι στηρίζεις την αντιπολίτευση».
Όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει συγκεκριμένη λύση στο προσφυγικό ζήτημα, ανέφερε:
«Είναι δύσκολο να μιλάμε για λύσεις σε ένα τέτοιο συστημικό θέμα. Το Προσφυγικό είναι μία πραγματικότητα με την οποία πρέπει να μάθουμε να ζούμε στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και δεν θα “λυθεί” όσο υπάρχουν οι πρωταρχικές αιτίες που σπρώχνουν τον κόσμο στην προσφυγιά. Όμως σε κάθε περίπτωση, η όποια διαχείριση περνάει από την Ευρώπη. Ως Διεθνής Αμνηστία έχουμε επιμείνει πολύ πιέζοντας τόσο τις κυβερνήσεις σε εθνικά επίπεδα –ειδικά των μεγάλων χωρών της Ε.Ε.– όσο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για την ανάγκη ριζικής αναθεώρησης του Κανονισμού του Δουβλίνου, ώστε να υπάρχει ισότιμη κατανομή των αιτούντων άσυλο στις ευρωπαϊκές χώρες και να μην επιβαρύνονται αποκλειστικά οι χώρες εισόδου (λ.χ. Ελλάδα και Ιταλία). Αν δεν υπάρξει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, είναι δύσκολο να υπάρξει η οποιαδήποτε αλλαγή με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Από την άλλη, με ρωτάτε αν η Ελλάδα “ως μικρή χώρα” μπορεί να ανταποκριθεί στις τρέχουσες ανάγκες. Και μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω ότι οι ροές μπορεί να είναι υπαρκτές όμως δεν δικαιολογούν πανικόβλητες αντιδράσεις. Υπάρχουν χώρες στον κόσμο εξαιρετικά πιο αδύναμες σε οικονομικό επίπεδο από την χώρα μας και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που κλήθηκαν να διαχειριστούν ακόμα μεγαλύτερες προσφυγικές ροές και τα κατάφεραν καλά. Σήμερα σε μικρές χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής όπως η Ουγκάντα ή χώρες όπως το Μπαγκλαντές φιλοξενούν εκατομμύρια πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Στην Ευρώπη, ως παράγωγο του συνολικού ξενοφοβικού πολιτικού κλίματος, θεωρούμε ως μη διαχειρίσιμη τη σημερινή κατάσταση, τη στιγμή που είναι η περιοχή με την μεγαλύτερη οικονομική ευρωστία στον πλανήτη και οι αριθμό των ροών σε φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να δημιουργούν μεγάλη ανησυχία. Και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη μπορεί εύκολα να γίνει διαχείριση της κατάστασης αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση».