Στο πλαίσιο της συμμετοχής του στην 15η διοργάνωση του αγγλόφωνου λογοτεχνικού φεστιβάλ «Le Conversazioni», ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο επέμενε έως την τελευταία στιγμή να διαβάσει ένα απόσπασμα του Χένρι Μένκεν. Εντελώς ξαφνικά, ωστόσο, αποφάσισε, τελικά, όχι να διαβάσει, αλλά να απαγγείλει ένα απόσπασμα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, στα ιταλικά μάλιστα, θέλοντας να επισημάνει με τον τρόπο αυτόν: «Είμαι περήφανος για την ιταλική μου καταγωγή, είμαι περήφανος που ανήκω σε έναν λαό ο οποίος γέννησε τη μεγαλύτερη διάνοια όλων των εποχών», όπως εξήγησε ο ίδιος, συνομιλώντας στο σπίτι του στο Σέντραλ Παρκ με τον Αντόνιο Μόντα, τον ιταλό και πολιτογραφημένο αμερικανό συγγραφέα, δοκιμιογράφο, σκηνοθέτη και καθηγητή στο Tisch School of the Arts της Νέας Υόρκης ο οποίος θέσπισε το φεστιβάλ «Le Conversazioni» το 2006.
Κατά τη σύντομη συζήτησή του με τον Μόντα, ο κορυφαίος αμερικανός ηθοποιός μίλησε κυρίως για τον χειρότερο εχθρό του, που δεν είναι άλλος από τον Ντόναλντ Τραμπ. Αναφερόμενος στη δήλωσή του περί της επιθυμίας του να γρονθοκοπήσει στο πρόσωπο τον αμερικανό πρόεδρο, επανέλαβε ότι «δεν του αξίζει κάτι άλλο. Η μοναδική εναλλακτική λύση είναι να τον στείλουμε στη φυλακή. Είναι ένας γκάνγκστερ, απόλυτα διεφθαρμένος, που φθείρει τον ιστό της χώρας μας. Επιπλέον απέδειξε ότι είναι ανίκανος και φέρει τεράστιες ηθικές ευθύνες. Υπέπεσε σε σοβαρά λάθη και κατά τη διαχείριση της πανδημίας, μιλώντας επί καιρό για φάρσα. Διερωτώμαι πόσοι θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Εφτασε στο σημείο να πει πως αν τα πάμε καλά, θα πεθάνουν 100.000 άνθρωποι και την ημέρα που φτάσαμε σε αυτόν τον τραγικό αριθμό, εκείνος φωτογραφήθηκε ενόσω έπαιζε γκολφ», υπενθύμισε ο Ντε Νίρο, επαναλαμβάνοντας ότι ο Ντόναλντ Τραμπ «αποτελεί όνειδος για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ συνέβαλε και στην κατάρρευση της αξιοπιστίας ολόκληρης της χώρας».
Το ότι ο Τραμπ δεν κατέλαβε αλλά κέρδισε την εξουσία μέσω εκλογών δεν έχει καμιά σημασία, γιατί «έχουμε ένα εκλογικό σύστημα παράλογο και απαρχαιωμένο. Πολλά λάθη θα έκανε και η Χίλαρι Κλίντον, αλλά έλαβε τρία εκατομμύρια περισσότερες ψήφους, η πλειονότητα των Αμερικανών δεν υποστηρίζει τον Τραμπ».
Εστιάζοντας στο παρόν και στο άμεσο μέλλον, εν όψει των προεδρικών εκλογών του ερχόμενου Νοεμβρίου, παρότι ο Ντε Νίρο με αφορμή τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δίνουν το προβάδισμα στους Δημοκρατικούς και τον Τζο Μπάιντεν δηλώνει αισιόδοξος, προειδοποιεί πως «ο Ντόναλντ Τραμπ ως γκάνγκστερ που είναι, θα καταφύγει σε βρώμικες μεθόδους ούτως ώστε να παραμείνει στην εξουσία. Εχουμε μπροστά μας δύσκολους μήνες αλλά ας ελπίσουμε πως θα γιορτάσουμε κι εμείς την απελευθέρωσή μας».
Συνεχίζοντας να εξαπολύει μύδρους κατά του προέδρου του, ο Ντε Νίρο θέλησε να επισημάνει πως όσον αφορά την περίπτωσή του «είναι σωστό να μιλάμε για εκφυλισμό, επειδή είναι ριζωμένος σε εκείνο το τηλεοπτικό υποείδος –δεν είναι αποκλειστικά αμερικανικό– που αποτελεί η reality TV». Παρότι, ωστόσο, όλοι όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτήν την υποκουλτούρα θεωρούν πως ο Τραμπ στην καλύτερη περίπτωση είναι αστείος, «υπάρχει ένας κόσμος που εκτιμά την χυδαία και βίαιη απλούστευση».
Ο Ντε Νίρο παραδέχεται πως έως τη στιγμή που συνέβη, θεωρούσε σχεδόν απίθανο το ενδεχόμενο να εκλεγεί στην αμερικανική προεδρία κάποιος σαν τον Ντόναλντ Τραμπ, ενώ υπογραμμίζει πως το γεγονός ότι αυτός ο κόσμος που καλώς ή κακώς εκφράζει ο Τραμπ αγνοήθηκε πριν από τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές, θα πρέπει να απασχολεί ιδιαίτερα, ειδικά ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης του ερχόμενου Νοεμβρίου, τους Δημοκρατικούς και όλους τους υπόλοιπους Αμερικανούς που αντιτίθενται στον πρόεδρό τους.
Οσον αφορά τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο κινηματογράφος στη μάχη της φιλελεύθερης Αμερικής να απαλλαγεί από τον Τραμπ, ο Ντε Νίρο, παρότι αναφέρθηκε στη δυνατότητα δημιουργίας «έργων επιθετικών, τρόπον τινά προπαγανδιστικών», εξέφρασε αμέσως τις επιφυλάξεις του για την αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας κίνησης. Και εξήγησε πως «ο κινηματογράφος, όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης, έφερε τα καλύτερα αποτελέσματα, στη διάσταση της τέχνης όσο και της πολιτικής, όσες φορές αφηγήθηκε με τρόπο έμμεσο είτε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα είπε κάποιο δράμα. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τις σημαντικές ταινίες για το Βιετνάμ. Αλλά και όταν πρόσφερε αισιόδοξες εναλλακτικές λύσεις και μου έρχεται στο μυαλό ο Φρανκ Κάπρα. Οι αμερικανοί σκηνοθέτες εμπεριέχουν μέσα τους έναν κόσμο κατά πολύ ανώτερο από τον κόσμο του Ντόναλντ Τραμπ. Και μόνο να αφηγηθούν αυτόν τον κόσμο αποτελεί μια πράξη αντίστασης».
Ολοκληρώνοντας, ωστόσο, τη συνέντευξή του, ο Ντε Νίρο αναφέρθηκε εκ νέου στην επιθυμία του να γρονθοκοπήσει τον Ντόναλντ Τραμπ. «Χρησιμοποίησα τη γλώσσα του. Ετυχε να διαβάσω ένα άρθρο της Ροξάνα Ρόμπινσον ο τίτλος του οποίου ήταν “Ο Τραμπ και η εγκληματική κουλτούρα”. Πρόκειται για μία ανάλυση του γεγονότος πως αυτός ο ατιμωτικός πρόεδρος χρησιμοποιεί μια γλώσσα και έχει μια νοοτροπία που είναι απόλυτα εγκληματικές. Αναλύεται η σχέση που ανέπτυξε με τον μέντορά του, τον Ρόι Κον, ο οποίος υπήρξε δικηγόρος πολλών γκάνγκστερ. Και ο τρόπος με τον οποίο ανάγκαζε τον Τζέιμς Κόμι, όταν ήταν διευθυντής του FBI, να υποκλίνεται κάθε φορά που συνομιλούσαν, ως ένδειξη υποταγής. Για να μην μιλήσω για τη συνάντησή του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στο Ελσίνκι (τον Ιούλιο του 2018), όταν ζήτησε να μην είναι κανένας παρών πέρα από τον μεταφραστή. Ο πρώτος κανόνας που ακολουθούν οι γκάνγκστερ ορίζει πως πρέπει να αποκρύπτονται τα όποια αποδεικτικά στοιχεία και να μην υπάρχουν μάρτυρες».