Εναν πρωτότυπο τρόπο να βρίσκει θέματα για τη ραδιοφωνική του εκπομπή σκέφτηκε αμερικανός δημοσιογράφος στη Σαγκάη. Σε μία χώρα με εκτεταμένη κρατική λογοκρισία και πολίτες που, λόγω φόβου και ιδιοσυγκρασίας, πολύ δύσκολα ανοίγονται σε ξένους ρεπόρτερ, ο Φρανκ Λάνγκφιτ, έκανε τον… ταξιτζή μεταφέροντας τους πελάτες του δωρεάν.
«Ενας αμερικανός δημοσιογράφος, που ρωτά έναν άγνωστο για πολιτική, δεν θα πάρει καμία απάντηση. Ολοι όμως, μιλάνε στον ταξιτζή, ακόμα και στην Κίνα», εξηγεί ο ανταποκριτής του NPR, του Εθνικής Δημόσιας Ραδιοφωνίας των ΗΠΑ.
Ετσι, οι ντόπιοι έμπαιναν στο ταξί του και άρχιζαν να του κάνουν εκείνοι ερωτήσεις. «Εγώ περίμενα να αρχίσουν να ανοίγονται από μόνοι τους, δεν τους ρωτούσα τίποτα πολιτικό», λέει στους Sunday Times. Βοήθησε πολύ βέβαια, στο να τους πιάνει την κουβέντα, το γεγονός ότι μιλάει μανδαρίνικα, την επίσημη διάλεκτο της κινεζικής γλώσσας.
Πολλοί επιβάτες έγιναν φίλοι του, ανάμεσά τους ένας δικηγόρος με ειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα -ένα επάγγελμα που η κυβέρνηση θα προτιμούσε να μην υπάρχει- και ένας πλασιέ νυχτικών, που λειτουργούσε παράνομα μία χριστιανική εκκλησία στο διαμέρισμά του.
Οι ιστορίες των επιβατών του έγιναν το αντικείμενο των ραδιοφωνικών του εκπομπών και τις συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο, που κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα με τίτλο «Το δωρεάν ταξί της Σαγκάης: Διαδρομές με τους καταφερτζήδες και τους επαναστάτες της Νέας Κίνας».
Βέβαια, η δράση του δεν πέρασε απαρατήρητη από το καθεστώς. Τα τηλέφωνά του παρακολουθούνταν και κάποια στιγμή τον καταδίωξαν άγνωστοι με αυτοκίνητα. Ομως, παρόλο που οι εκπομπές του γίνονταν ολοένα και πιο πολιτικές, δεν τον ενόχλησε κανείς άλλος.
Μάλιστα, ένας πράκτορας που τον ακολουθούσε και άκουγε υποχρεωτικά όλες τις εκπομπές του, δήλωσε στο τέλος φανατικός του ακροατής.
Το εντυπωσιακό, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι οι περισσότεροι επιβάτες του, μορφωμένοι και πολυταξιδεμένοι, ήταν θετικοί προς το Κομμουνιστικό Κόμμα παρότι αναγνώριζαν τον περιορισμό των ατομικών τους ελευθεριών.
«Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι για πολλούς Κινέζους, η οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων 30 χρόνων είναι απίστευτη. Οταν ρωτούσα τους πελάτες μου από πού κατάγονται, συχνά απαντούσαν, «μεγάλωσα σε μία καλύβα από λάσπη. Και σήμερα, για παράδειγμα, ένας από αυτούς, είχε αλυσίδα ακριβών κομμωτηρίων και ένα ρετιρέ σε ουρανοξύστη με θέα όλη τη Σαγκάη».
Υπάρχει όμως, ένα γεγονός που κλόνισε την πίστη των Κινέζων στο Κομμουνιστικό Κόμμα και δυσαρέστησε πολλούς: ήταν η περυσινή «δικτατορική» απόφαση του Σι Τζιπίνγκ να καταργήσει τα χρονικά όρια στο πόσο καιρό μπορεί να παραμείνει πρόεδρος, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να είναι στην εξουσία μέχρι να πεθάνει. «Ολοι ξέρουν ότι αυτό έγινε επί Μάο και κόντεψε να καταστρέψει τη χώρα».
Ανοιχτά βέβαια, λίγοι παραδέχθηκαν ότι αυτή η απόφαση τους ταρακούνησε. «Δεν ξέρω τίποτα εγώ για αυτά τα πράγματα», απάντησε κάποια γνωστή του όταν την ρώτησε ο δημοσιογράφος.
Πολλοί από τους επιβάτες του ήθελαν να διαφύγουν στην Αμερική, μέχρι που ήρθε ο Τραμπ και έκανε τα πάντα δύσκολα για τους επίδοξους μετανάστες. Ο αμερικανός πρόεδρος πάντως, είναι δημοφιλής στους αντιφρονούντες γιατί δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον κινέζο ομόλογό του.
Σήμερα, ο Λάνγκφιτ είναι ανταποκριτής στο Λονδίνο. Τα παιδιά του, λέει, σίγουρα προτιμούν να ζουν στη βρετανική πρωτεύουσα παρά στη Σαγκάη.