Στη Ρωσία δεν υπάρχει μόνο ο ιδιωτικός στρατός του Πριγκόζιν. Υπάρχουν και άλλοι ένοπλοι οργανισμοί, όπως οι Fakel (Πυρσός), Plamja (Φλόγα) και Potok (Ρεύμα), οι οποίοι συνδέονται με την εταιρεία Gazprom, το στρατιωτικό σώμα με την ονομασία Redut (Μικρός), το οποίο είναι το μοναδικό που ανταγωνίζεται σε μέγεθος και εμπειρία την ομάδα Wagner, η ομάδα Rusich, με έμβλημα μία παραλλαγή του ναζιστικού Μαύρου Ηλιου, και το σώμα Patriot, ένα δημιούργημα του υπουργού Αμυνας Σερκέι Σοϊγκού. Ολα τα παραπάνω έγραψε η Corriere della Sera.
Το ιταλικό μέσο χαρακτήρισε «γκρίζα ζώνη» το πλαίσιο εντός του οποίου λειτουργούν αυτές οι στρατιωτικές οργανώσεις ή «πολιτοφυλακές συγκροτημένες σε εθελοντική βάση», καθώς ο Ποινικός Κώδικας ρητώς τις απαγορεύει. Λειτουργεί, πάντως, έγραψε, ένα παραθυράκι του ρωσικού νόμου, το οποίο επιτρέπει σε κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες να προσλαμβάνουν ένοπλες δυνάμεις ασφαλείας.
Σχολιάζοντας πολιτικά το φαινόμενο, η Corriere σημείωσε ότι ο Πούτιν επέτρεψε να δημιουργηθούν και να πολεμήσουν στην Ουκρανία αυτές οι ένοπλες γκρούπες έχοντας σκοπό διπλό: και να μειώσει τις απώλειες του κανονικού ρωσικού στρατού και να αποφύγει τη γενική επιστράτευση. Ωστόσο, συμπλήρωσε, τώρα ήρθε η εποχή τού mea culpa για το Κρεμλίνο.
Κάποτε ο Πούτιν πίστεψε ότι μπορούσε να κερδίσει από αυτούς τους στρατούς, αφού η ανάπτυξή τους του επέτρεπε να συμμετέχει μυστικά σε συγκρούσεις στις οποίες, κατά τα λοιπά, η Ρωσία δεν είχε επίσημη ανάμειξη. Ομως τώρα, έπειτα από την αποτυχημένη ανταρσία του Πριγκόζιν, διαβλέπει τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης δράσης τους. Το θέμα, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν αφορά μόνο την ομάδα Wagner.
«Σύμφωνα με την ερευνητική τοποθεσία Molfar, υπάρχουν τουλάχιστον 37 τέτοιες ‘‘εθελοντικές ομάδες’’, όλες άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένες με το Κρεμλίνο. Ορισμένες έχουν ήδη καταστραφεί, άλλες γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ χρηματοδοτούνται από ολιγάρχες ή κρατικές εταιρείες που ελπίζουν να κερδίσουν την εύνοια του Πούτιν, καθώς θεωρούν ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο ίσιος να έχει διαθέσιμες προσωπικές πολιτοφυλακές, παραστεί ανάγκη».
Κατόπιν η Corriere έγραψε ότι το σώμα Μικρός δραστηριοποιήθηκε πρώτο στην Ουκρανία, με 7.000 άνδρες και με υποχρέωση να αναφέρεται στο ρωσικό υπουργείο Αμυνας. Και στη συνέχεια πολέμησαν εκεί και οι υπόλοιπες «εθελοντικές πολιτοφυλακές». Φυσικά, και ο στρατός του τσετσένου ηγέτη Ραμζάν Καντίροφ, με 12.000 ενόπλους. Αλλά τα πράγματα άλλαξαν άρδην μετά το εγχείρημα του Πριγκόζιν.
Πλέον όλα τα «εθελοντικά σώματα» που πολεμούν στην Ουκρανία πρέπει να έχουν ειδική σύμβαση με το υπουργείο Αμυνας, κατά το σχετικό διάταγμα του Σοϊγκού. Μάλιστα ετοιμάζεται και ειδική νομοθετική ρύθμιση του όλου ζητήματος που ανακύπτει με τους ιδιωτικούς στρατούς. Οι βετεράνοι του ρωσικού στρατού είναι εναντίον της νομιμοποίησης αυτών των ιδιωτικών στρατών στο πλαίσιο του στρατού, το ίδιο και οι αναλυτές που βγαίνουν στο προσκήνιο και τοποθετούνται ανοιχτά για το πρόβλημα. Ακόμη και η διάλυση των πολιτοφυλακών είναι στο τραπέζι, κατέληξε η Corriere.