«Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι σαν μια σιδηροδρομική καταστροφή σε αργή κίνηση: ο κόσμος δεν καταφέρνει να αποσπάσει το βλέμμα του από το θέαμα. Θα συνεχίσει, όμως, να υπάρχει ο λαϊκισμός μετά από αυτόν; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα», προειδοποίησε, μιλώντας στην La Repubblica, ο Μάικλ Γουλφ με αφορμή την κυκλοφορία του νέου συγγραφικού του πονήματος.
Μετά το «Φωτιά και Οργή», το best seller (πούλησε περισσότερα από 4 εκατομμύρια αντίτυπα) στο οποίο παρουσιάζονται όλα όσα αδιανόητα έλαβαν χώρα κατά την προεκλογική εκστρατεία και τον πρώτο χρόνο της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, ο 65χρονος αμερικανός δημοσιογράφος βάλθηκε να γράψει τη «συνέχεια», η οποία κυκλοφόρησε προσφάτως με τον τίτλο «Πολιορκία». Απόλυτος πρωταγωνιστής είναι, φυσικά, και πάλι ο αμερικανός πρόεδρος ο οποίος, ωστόσο, πλέον δέχεται έναν καταιγισμό πυρών από κάθε κατεύθυνση.
Διαβάζοντας τις περισσότερες από 300 σελίδες του νέου βιβλίου του Γουλφ μαθαίνουμε – αναφέρει ο Independent – διάφορα τρελά. Οτι ο Τραμπ είχε καυχηθεί μια φορά πως η Νίκι Χάλεϊ, η πρώην μόνιμη αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, ικανοποίησε τις σεξουαλικές του ορμές επιδιδόμενη στην πρακτική του στοματικού έρωτα· ότι η Μελάνια Τραμπ φέρεται να θεωρεί πως ο σύζυγός της δεν ξέρει πώς να συμπεριφέρεται σε μικρά παιδιά, παρότι κάποιοι τον έχουν περιγράψει ως έναν άνδρα με μυαλό 12χρονου· ότι ο αμερικανός πρόεδρος δεν άντεχε να βρίσκεται κοντά σε μαύρους ανθρώπους· ότι δυσκολευόταν ιδιαίτερα να κατέβει τις σκάλες· ότι αποκαλούσε τον καταρράχτη που δεσπόζει στο lobby του Trump Tower «ουρητήριο του Θεού»· ότι ήθελε οι εργαζόμενοι του Λευκού Οίκου να πιστεύουν ότι διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση με μια υπάλληλο.
Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί, πως πολλοί, κυρίως συνάδελφοι του κ. Γουλφ, δημοσιογράφοι, αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα όλα όσα αναφέρει στο βιβλίο του, εκφράζοντας έντονες αμφιβολίες κυρίως για την εγκυρότητα των πηγών του.
Απαντώντας τηλεφωνικώς σε σχετικό ερώτημα του Φεντερίκο Ραμπίνι, ανταποκριτή της La Repubblica στις ΗΠΑ, ο κ. Γουλφ θέλησε να επισημάνει πως και «μετά το πρώτο μου βιβλίο κατήγγειλαν κάποιες από τις αποκαλύψεις μου ως απίθανες. Στην συνέχεια, όμως, αποδείχτηκαν αληθείς. Αλλά εγώ δεν γράφω για τους υπόλοιπους δημοσιογράφους, για όλους όσοι θεωρούν πως ήδη γνωρίζουν. Γράφω για εκείνους που βρίσκονται εκτός και είναι μπερδεμένοι και θέλουν να βρουν ένα νόημα σε όλα όσα συμβαίνουν».
Η κύρια αποκάλυψη που εμπεριέχεται στην «Πολιορκία» δεν αφορά τόσο τη αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ εντός του Λευκού Οίκου, όσο εκείνη του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μόλερ μετά την ολοκλήρωση της έρευνας που διεξήγαγε για τη ρωσική εμπλοκή στις αμερικανικές εκλογές του 2016.
Σύμφωνα με όλα όσα αναφέρονται στο βιβλίο, ο κ. Μόλερ έλαβε σοβαρά υπόψη το ενδεχόμενο να απαγγείλει κατηγορίες κατά του αμερικανού προέδρου για παρακώλυση του έργου της Δικαιοσύνης στο πλαίσιο του αποκαλούμενου Russiagate, αλλά δίστασε, τελικά, φοβούμενος πως θα τίναζε στον αέρα το Σύνταγμα και ο Τραμπ θα τον απέλυε.
Οι συνεργάτες του Μόλερ το αρνούνται κατηγορηματικά. Ο Μάικλ Γουλφ, ωστόσο, θεωρεί πως «από το γραφείο του εισαγγελέα εκδόθηκε μια διάψευση που δεν διαψεύδει τίποτα». Υποστηρίζει, μάλιστα, πως έχει στα χέρια του ένα «έγγραφο 56 σελίδων το οποίο συντάχθηκε με απόλυτη αυστηρότητα και αποτελεί ένα προσχέδιο ενοχοποίησης, στο οποίο προϋποτίθεται πως έχουν απαγγελθεί κατηγορίες κατά του προέδρου και πως o Λευκός Οίκος κατέθεσε προσφυγή με το επιχείρημα ότι είναι αδύνατο να ενοχοποιηθεί ένας πρόεδρος κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Στο πλαίσιο αυτής της άσκησης ο Μόλερ ήταν έτοιμος να κάμψει τις αντιστάσεις του Λευκού Οίκου».
Κατά τη συνομιλία του με τον ιταλό δημοσιογράφο ο Μάικλ Γουλφ, αναφερόμενος στις πηγές του, εξήγησε πως οι ίδιοι άνθρωποι που του αποκάλυψαν όλα όσα αναφέρει στη «Φωτιά και Οργή», συνέχισαν να συνομιλούν μαζί του, αποκαλύπτοντάς του όλα όσα παραθέτει αυτήν τη φορά στην «Πολιορκία», κυρίως γιατί «σε πολλούς άρεσε το πρώτο μου βιβλίο και αναγνώρισαν τα λεγόμενά τους στη δική μου σύνοψη των μαρτυριών τους. Αλλά και γιατί η κατάσταση που επικρατεί στον Λευκό Οίκο του Τραμπ αποτελεί την πιο απίστευτη ιστορία της εποχής μας. Οποιος συμμετέχει δεν μπορεί να αντισταθεί στην επιθυμία να την διηγηθεί», υποστήριξε, άκρως πειστικά, ομολογουμένως.
Αναφερόμενος στον Στιβ Μπάνον, τον πρώην επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού του Λευκού Οίκου κατά τους πρώτους επτά μήνες της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ και βασική πηγή όλων όσα αναφέρονται στα δύο βιβλία του, ο Μάικλ Γουλφ υποστήριξε πως ο Μπάνον είναι ο άνθρωπος που έχει «την πιο ξεκάθαρη εικόνα όσον αφορά το ποιος είναι ο Τραμπ, ποιος είναι ο κόσμος που τον περιβάλλει. Ενδέχεται ο Μπάνον να είναι ο μοναδικός φάρος που φωτίζει αυτόν τον κόσμο».
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη ο Φεντερίκο Ραμπίνι θέλησε να επισημάνει στον συνάδελφό του πως «η αμερικανική οικονομία τα πάει καλά, η Κίνα είναι με την πλάτη στον τοίχο και οι Μεξικανοί παίρνουν πίσω τους μετανάστες», πως ο αμερικανός πρόεδρος είναι «ολοένα και λιγότερο απομονωμένος», πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες που τον υποδέχτηκαν τις προηγούμενες ημέρες «του μοιάζουν ολοένα και περισσότερο».
Ρωτώντας τον στη συνέχεια εάν πιστεύει πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να κερδίσει εκ νέου την προεδρία, εκείνος εξήγησε πως «υπάρχει ένα αφήγημα σύμφωνα με το οποίο ο Τραμπ είναι ο ισχυρός άνδρας που χωρίζει την Ερυθρά Θάλασσα και πίσω του ακολουθούν συμπαγείς οι Ρεπουμπλικανοί. Το δικό μου είναι ένα αντιαφήγημα, περιγράφω μια αργή κατάρρευση, έναν Λευκό Οίκο όπου έχουν καεί δύο φουρνιές συμβούλων και έχουν απομείνει μόνον ανδρείκελα, συκοφάντες καθήκον των οποίων είναι να ικανοποιούν τις ιδιοτροπίες του. Οσον αφορά τον ίδιο, μοναδικός του στόχος είναι να διαφύγει».
Μάλιστα άνθρωποι του στενού περιβάλλοντός του αναφέρουν πως ο αμερικανός πρόεδρος δεν αποκλείεται να επικαλεστεί ένα ανύπαρκτο πρόβλημα υγείας ούτως ώστε να αποσυρθεί πριν την επίσημη έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας. «Για να εκλεγεί εκ νέου χρειάζεται μια στρατιά ταλαντούχων συνεργατών. Αντιθέτως εκείνος έχει απομονωθεί. Αυτό φάνηκε στην προεκλογική εκστρατεία για τις ενδιάμεσες εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου στις οποίες υπέστη μια σημαντική ήττα στη Βουλή των Αντιπροσώπων επειδή δεν είχε καμιά στρατηγική», υπενθύμισε ο Γουλφ.
Σημείωσε, ωστόσο πως το τέλος του Τραμπ δεν θα σημάνει αυτόματα και το τέλος του λαϊκισμού. Γιατί «ο νέος λαϊκισμός είναι πραγματικός, είναι ένα ισχυρό ρεύμα. Ο Τραμπ επωφελήθηκε και είναι μέρος αυτού του φαινομένου. Συγχρόνως, όμως, αυτός ο ζάπλουτος αποτελεί μια ανωμαλία. Όποιος έχει ένα στρατηγικό όραμα, ο Μπάνον δηλαδή, θέτει το πρόβλημα της συνέχισης του λαϊκισμού μετά τον Τραμπ». Οχι στην Αμερική αλλά και στην Ευρώπη, όπου διαμένει το τελευταίο διάστημα ο Στιβ Μπάνον.