O Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ντε Σάντις έγραψε βιβλίο «απομνημονευμάτων», το οποίο κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και ήδη συζητείται. Φυσικά, το ενδιαφέρον των αμερικανικών media είναι εύλογο: αν και ο Ντε Σάντις δεν έχει ανακοινώσει ακόμη την υποψηφιότητά του για το χρίσμα του κόμματός του, θεωρείται σίγουρος αντίπαλος του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στην εσωκομματική αρένα.
Το βιβλίο «The courage to be free» («Το θάρρος να είσαι ελεύθερος») είναι, λοιπόν, το προοίμιο της καθόδου του Ντε Σάντις στον στίβο των προεδρικών εκλογών του 2024. Συνεπώς, μάλλον είναι αστείος ο χαρακτηρισμός «απομνημονεύματα» για το πόνημά του, αφού ο άνθρωπος κάθε άλλο παρά παροπλισμένος ως πολιτικός είναι, ούτε… συνταξιούχος από τα 45 χρόνια του.
Οπωσδήποτε, όπως σχολίασε και η Corriere della Sera, το βιβλίο είναι αποτέλεσμα της εξαιρετικής σχέσης που ο κυβερνήτης διατηρεί «με την αυτοκρατορία των media του Ρούπερτ Μέρντοκ», καθώς τυπώθηκε από τις εκδόσεις Harper Collins, που ανήκουν στον όμιλο Murdoch News Corp. Στις ΗΠΑ υπήρξαν προδημοσιεύσεις κάποιων κεφαλαίων, από τα οποία εξάγονται συμπεράσματα για τις ιδέες του.
Ενα απόσπασμα δημοσιεύθηκε στη New York Post, με τίτλο «Πώς το μοντέλο της Φλόριντα μπορεί να λειτουργήσει για όλες τις ΗΠΑ», ενώ στον ιστότοπο του Fox News εμφανίστηκαν κάποια άλλα τμήματα του βιβλίου που αναφέρονται και στον Τραμπ. Τη σκληρότερη υποδοχή του βιβλίου έκανε η αρθρογράφος των New York Times Τζένιφερ Σάλαϊ, η οποία απερίφραστα έγραψε ότι τα «απομνημονεύματα» του Ντε Σάντις μοιάζουν γραμμένα από το… ChatGPT, δηλαδή από το πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης που τόσο επικρίνεται για τα λάθη του.
Από τα δημοσιευθέντα προκύπτει ότι ο Ντε Σάντις θέλει να παρουσιαστεί ως καταγόμενος από τις, φτωχοποιημένες, σήμερα, μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ, οι οποίες κάποτε ήταν η καρδιά της αμερικανικής βαριάς βιομηχανίας. Δηλώνει ότι εμφορείται από την κουλτούρα της περιοχής, δηλαδή ότι έχει γνώση της εργατικής νοοτροπίας, και δεν είναι «απλώς» ο κυβερνήτης της πλούσιας και φαντεζί Φλόριντα. Επίσης, δεν γράφει τίποτε για την ιταλική καταγωγή της οικογένειάς του.
Με δικά του λόγια γράφει ότι η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα, τουλάχιστον απέναντι στους δημοσιογράφους, και ότι έτσι κυβερνά την Πολιτεία του. Επιπλέον, υπερασπίζεται τις παρεμβάσεις του «στους δημόσιους θεσμούς που χρηματοδοτούνται από τους φορολογουμένους», δηλαδή στα ιδρύματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Για τον Τραμπ γράφει ότι «προσπάθησαν να ακυρώσουν την εκλογή του», επειδή «μετά την εκλογή του προσπάθησε να επιβάλει την ατζέντα του».
Η προαναφερθείσα κριτική βιβλίου που φιλοξένησαν οι New York Times είναι αμείλικτη και δηλητηριώδης, αφού αποκαλεί ψυχρό και υπολογιστικό το «The courage to be free». Ο «εξανθρωπισμός του εαυτού του» δεν πέτυχε και πολύ, σημειώνεται σχετικώς. «Είναι βιβλίο θαρραλέα απαλλαγμένο από οτιδήποτε μοιάζει με χάρισμα ή με ευδιάκριτη αίσθηση χιούμορ. Μοιάζει με απομνημονεύματα πολιτικού που τα έγραψε το ChatGPT»…