Η Χαλ υποδεχόταν την Μπλάκμπερν, και το σκηνικό στο γήπεδο του Κίνγκστον θύμιζε… γιορτή απελευθέρωσης από ξένο ζυγό. Οι οπαδοί στις εξέδρες πανηγύριζαν για την αποχώρηση της οικογένειας Αλαμ, ιδιοκτήτριας του συλλόγου από το 2010. Οι βρετανο-αιγύπτιοι επιχειρηματίες, Ασέμ και Εχάμπ Αλαμ, ποτέ δεν κατάφεραν να κερδίσουν τη συμπάθεια και την εμπιστοσύνη τους. Η ανακοίνωση του Ασέμ, τον Αύγουστο του 2013 μέσω τοπικής εφημερίδας, ότι σκόπευε να αλλάξει το όνομα της ομάδας (από «Χαλ Σίτι» σε «Χαλ Τάιγκερς») για χάρη του μάρκετινγκ, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής.
Οι δεκάδες τουρκικές σημαίες που ανέμιζαν μέσα στο πλήθος έμοιαζαν αταίριαστες σε αγώνα της Τσάμπιονσιπ (Β’ Κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος), όμως η παρουσία τους στο «ΜΚΜ Στέιντιουμ» των 25.000 θεατών είχε την εξήγησή της: ο νέος ιδιοκτήτης, που καθόταν στα VIP του γηπέδου, ήταν Τούρκος: ο τηλεοπτικός παραγωγός του «Survivor» και καναλάρχης (του τουρκικού TV8), Αλί Ατζούν Ιλίτζαλι. Η εταιρεία του, Acun Media Group, εξαγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της Χαλ, έναντι 30 εκατομμυρίων ευρώ. Με τον όρο ότι θα καταβάλει στους παλιούς ιδιοκτήτες 25 εκατ. ευρώ επιπλέον, εφόσον η ομάδα προβιβαστεί στην Πρέμιερ Λιγκ.
Η γιορτή ολοκληρώθηκε με την πρώτη νίκη της Χαλ από τις 27 Νοεμβρίου. Τρεις μέρες μετά (το περασμένο Σάββατο) η Χαλ νίκησε και πάλι. Αυτή τη φορά εκτός έδρας, την Μπόρνμουθ. Στον σύλλογο, που παραχωρούσε τους καλύτερούς του παίκτες χωρίς να τους αντικαθιστά με άλλους, ισάξιους, και είχε πέσει κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού χωρίς να μπορεί να κάνει μεταγραφές, λόγω κακοδιαχείρισης, τώρα πνέει άνεμος ενθουσιασμού. Ιδίως μετά την πρώτη δήλωση του νέου μεγαλομέτοχου: «Δεν ήρθα εδώ για να κερδίσω χρήματα. Λεφτά, έχω αρκετά».
Ο «Mr. Survivor» λατρεύει το ποδόσφαιρο από μικρός. Λίγοι γνωρίζουν ότι η πρώτη του δουλειά στον χώρο της τηλεόρασης ήταν ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου. Τη διάλεξε -έχει πει- για να βλέπει μπάλα δωρεάν, την εποχή που δεν του περίσσευαν χρήματα για εισιτήρια. Το παιδικό του όνειρο ήταν να γίνει ποδοσφαιριστής. Κι αν το ταλέντο του δεν αρκούσε γι’ αυτό, να αποκτήσει τη δική του ομάδα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο δαιμόνιος επιχειρηματίας, που δημιούργησε μια αυτοκρατορία «από το μηδέν», μπήκε στο ποδόσφαιρο για να χάσει. Οταν λέει ότι «δεν ήρθα εδώ για να κερδίσω χρήματα», εννοεί ότι δεν σκοπεύει να «αρμέξει» τη Χαλ όπως οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες της, που πουλούσαν τα «ασημικά» της. Οτι το δικό του σχέδιο προϋποθέτει τη γιγάντωση του συλλόγου.
Αυτό που έχει στο μυαλό του ο Ατζούν, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα ποδοσφαιρικό πρότζεκτ. Ενα πείραμα που, αν πετύχει, θα φέρει επανάσταση στο σπορ, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το μάρκετινγκ. Η κεντρική του ιδέα είναι η δημιουργία μιας διαδραστικής σχέσης ανάμεσα στο club και τους οπαδούς του, σημερινούς και μελλοντικούς. Η ενσωμάτωση των φιλάθλων στο παιχνίδι «με τρόπο που δεν ξανάγινε, ποτέ, στο παρελθόν», όπως τόνισε ο 52χρονος επιχειρηματίας στις προγραμματικές του δηλώσεις.
Εδωσε μερικά παραδείγματα: «Ονειρεύομαι τρελά πράγματα, όπως το να πηγαίνω τους οπαδούς της Χαλ στην Τουρκία για διακοπές, αλλά και να προσφέρω τη δυνατότητα σε όλους τους Τούρκους να απολαμβάνουν τη μαγεία του αγγλικού ποδοσφαίρου μέσω αυτής της υπέροχης πόλης και αυτής της φανταστικής ομάδας. Υπόσχομαι πως πολύ σύντομα, ένα εκατομμύριο Τούρκοι θα ακολουθούν τους λογαριασμούς της Χαλ στα social media. Επίσης, ότι στο μέλλον θα έχουμε 10 εκατομμύρια Τούρκους που θα υποστηρίζουν τη Χαλ ως την πρώτη τους ομάδα στην Αγγλία». Τέτοια αλληλεπίδραση του κοινού με το παιχνίδι συναντάμε μόνο στα ριάλιτι. Ναι, αυτό οραματίζεται ο «μετρ» του είδους: ένα ποδοσφαιρικό ριάλιτι. Και οι νέοι ορίζοντες που θα μπορούσε να ανοίξει η πρωτοποριακή του ιδέα, δεν έχουν όριο.
Πριν από δύο χρόνια ο Ατζούν είχε αποκτήσει το 25% της ολλανδικής Φορτούνα Σίταρντ, όμως στην πορεία διαφώνησε με τους τούρκους συνεταίρους του. Αποχώρησε, αναζητώντας έναν σύλλογο στον οποίο θα είχε τον απόλυτο έλεγχο. Τον βρήκε, και μάλιστα σε ένα πρωτάθλημα με απείρως καλύτερες προοπτικές. Εάν η Χαλ κατορθώσει να ανέβει στην Πρέμιερ Λιγκ (όπως το 2008 και το 2016), αυτομάτως θα βάλει στα ταμεία της ένα ποσό κοντά στα 200 εκατομμύρια ευρώ. Προς το παρόν, το πρώτο του μέλημα είναι να εξασφαλίσει ότι η ομάδα του θα παραμείνει, εφέτος, στην Τσάμπιονσιπ (σήμερα είναι 19η στις 24). Και το επόμενο βήμα, το καλοκαίρι, να δυναμώσει. Ετσι ώστε, του χρόνου, να διεκδικήσει τον προβιβασμό της.
Ο τούρκος μεγιστάνας πιστεύει ότι, με τις διασυνδέσεις του, θα καταφέρει να βρει καλούς και φθηνούς παίκτες, κυρίως από το τουρκικό πρωτάθλημα. Οραματίζεται μια τουρκική «παροικία» στο Κίνγκστον των 300.000 κατοίκων, η οποία θα εξυπηρετήσει και τα επιχειρηματικά του σχέδια. Ο Ταν Κέσλερ, πρώην ιδιοκτήτης της HTK Sports & Media και «δεξί του χέρι» επί σειράν ετών, ήδη διορίστηκε στη θέση του διευθυντή ποδοσφαίρου της Χαλ.
Η «παγκοσμιοποίηση» των αγγλικών πρωταθλημάτων συνεχίζεται. Γιατί, πέρα από τις εξαιρετικές προοπτικές, προσφέρουν στις ξένες επενδύσεις και ένα σταθερό περιβάλλον. Ποιος δεν θυμάται το δάνειο των 140 εκατομμυρίων ευρώ, που η English Football League (EFL) εξασφάλισε από την αμερικανική MetLife Investment Management, προκειμένου οι ομάδες των μικρότερων κατηγοριών να καλύψουν τις ζημιές από την πανδημία;
Παραφράζοντας το σλόγκαν παλιάς ελληνικής διαφήμισης, κανείς δεν έχασε τα λεφτά του αγοράζοντας αγγλικό σύλλογο.