Ποιον θα προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας η κυβερνητική πλειοψηφία; Μολονότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει παραπέμψει για τις σχετικές αποφάσεις στην περίοδο των Χριστουγέννων –μετά μάλιστα από μια συνάντηση (εδώ) με τη Φώφη Γεννηματά που έχει και αυτό τη σημασία του–, ο χορός των υποψηφιοτήτων έχει ανοίξει και μάλιστα έχει ενταθεί τις τελευταίες ημέρες, με τη ΝΔ να φαίνεται να διχάζεται:
Υπάρχει, για παράδειγμα, ο Νικήτας Κακλαμάνης που πρότεινε να επανεκλεγεί ο Προκόπης Παυλόπουλος (εδώ), ενώ από την άλλη ακολούθησε μια «ομοβροντία» τριών κυβερνητικών βουλευτών –Μάκης Βορίδης, Ανδρέας Κατσανιώτης και Κώστας Καραγκούνης– οι οποίοι δημοσίως περιέγραψαν ως ιδανικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Αντώνη Σαμαρά!
Ωστόσο φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης κλείνει αυτό το θέμα, τουλάχιστον ως προς το σενάριο ενός κομματικού υποψηφίου που δεν θα μπορεί να δημιουργήσει ευρύτερες συναινέσεις (βλέπε και Σαμαρά). Και το κλείνει μέσω της ιδιαίτερα σημαντικής ομιλίας του στην Ολομέλεια της Βουλής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Συγκεκριμένα και προκειμένου να αποκρούσει την κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη νέα διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας που πρότεινε η ΝΔ, ο Πρωθυπουργός έδωσε το στίγμα των προθέσεών του ως προς το πρόσωπο που θα προτείνει για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα κινηθεί σε ένα υπερκομματικό πρόσωπο ευρείας αποδοχής.
Ο κ. Μητσοτάκης είχε ακούσει λίγο νωρίτερα τον Αλέξη Τσίπρα να καταγγέλλει τη ΝΔ ότι με τις προτάσεις της για την αποσύνδεση της εκλογής του ΠτΔ από τη διάλυση της Βουλής προτείνει «το αδιανόητο»: «Μέχρι πέντε ψηφοφορίες, όπου στις δύο πρώτες θα απαιτούνται 200 βουλευτές, στην τρίτη 180, στην τέταρτη 151 και στην τελευταία θα αρκεί η σχετική πλειοψηφία. Δηλαδή, η ΝΔ προτείνει Πρόεδρο μειοψηφίας», είχε πει κατά την αγόρευσή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας μάλιστα ότι ένας ΠτΔ με 151 ψήφους είναι «Πρόεδρος-κομματάρχης» και «Πρόεδρος-κηπουρός», ενώ με σχετική πλειοψηφία είναι «Πρόεδρος-διοικητής ΔΕΚΟ».
Αφού ο κ. Μητσοτάκης υπενθύμισε στον κ. Τσίπρα, τον οποίο χαρακτήρισε και «αδιάβαστο», ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε εκλεγεί το 1990 με 153 ψήφους, τόνισε:
«Συμφωνούμε ότι δεν πρέπει να διαλύεται η Βουλή όταν δεν βρίσκεται αυξημένη πλειοψηφία για την εκλογή του Προέδρου. Η πρότασή μας είναι να ισχύσει η υφιστάμενη διάταξη, που αρχικά αναζητεί μεγάλες συνθέσεις και καταλήγει σε απλή πλειοψηφία, αφαιρώντας τη μεσολάβηση εκλογών». Και πρόσθεσε χαρακτηριστικά:
«Η συνταγματική πρόβλεψη για εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με σχετική πλειοψηφία δεν αναιρεί –το επαναλαμβάνω: δεν αναιρεί– την πολιτική ευθύνη της εκάστοτε πλειοψηφίας να αναζητεί ένα πρόσωπο που θα εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση. Άλλωστε κι αυτή η επιλογή θα είναι πάντα ανοιχτή στην κρίση των πολιτών».
Κατά το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, αυτή η αναφορά του κ. Μητσοτάκη ερμηνεύεται ως ειλημμένη απόφασή του για ένα υπερκομματικό πρόσωπο και ως απομάκρυνση των σεναρίων περί υποψήφιου ΠτΔ προερχόμενου από τη ΝΔ.