Εχει θέμα με το πρωινό ξύπνημα – ποτέ δεν το έκρυψε. Προσπαθεί να κοιμάται νωρίς όταν οι αγώνες του πλησιάζουν, για να αλλάξει την ώρα στο βιολογικό του ρολόι, όμως οι… μπαταρίες του είναι αδύνατο να γεμίσουν πριν ο ήλιος μεσουρανήσει. Στη Γλασκώβη ήταν 10 το πρωί όταν ο Μίλτος Τεντόγλου επιχείρησε το πρώτο του άλμα. Ηταν το καλύτερο.
Ετσι… αγουροξυπνημένος έχει κατακτήσει άλλα δύο χρυσά μετάλλια σε μεγάλη διοργάνωση. Επειδή είναι αθλητής «κλάσης». Από τους λίγους σε όλον τον κόσμο που μπορούν να νικήσουν τους αντιπάλους τους ακόμη και όταν δεν είναι στα καλά τους. Τέτοιος είναι και ο Λευτέρης Πετρούνιας, που έχει θριαμβεύσει με διαλυμένο ώμο. Τέτοιος ήταν παλαιότερα ο Πύρρος Δήμας, που είχε πάρει χρυσά μετάλλια… με ένα πόδι.
Οποιος άνοιξε την τηλεόρασή του αμέσως μετά τον τελικό του μήκους θα πίστεψε ότι ο Τεντόγλου απέτυχε παταγωδώς. Το ύφος του –κάτι μεταξύ απογοήτευσης και θυμού– δεν ήταν ύφος ανθρώπου που κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, αλλά κάποιου που… έχασε το χρυσό ρολόι του. Για τους περισσότερους αθλητές ένας τέτοιος θρίαμβος θα ήταν αρκετός, ακόμη κι αν τον κέρδιζαν με κλήρωση. Για τον Τεντόγλου η επίδοση έχει σημασία. Οι τεράστιες απαιτήσεις που έχει από τον εαυτό του είναι το μελάνι με το οποίο γράφει την υπέροχη ιστορία του.
Δεν του φτάνει να κερδίζει. Θέλει να υπενθυμίζει πως είναι –μακράν– ο καλύτερος, και το κάνει με αξιοθαύμαστη συνέπεια εδώ και πολλά χρόνια. Από το 2018 είναι «χρυσός» σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, με μόλις δύο εξαιρέσεις: στον παρθενικό του τελικό σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (το 2019 στην Ντόχα) και στο Ορεγκον το 2022, που τερμάτισε δεύτερος. Στις ΗΠΑ είχε πραγματοποιήσει καταπληκτική εμφάνιση, όμως ο τηλεοπτικός φακός τον «συνέλαβε» αρκετές φορές να μονολογεί και να κάνει γκριμάτσες απογοήτευσης. Στο τέλος του αγώνα ο προπονητής του, Γιώργος Πομάσκι, πανηγύριζε (με το δίκιο του) σαν τρελός, ενώ λίγα μέτρα παραπέρα ο Τεντόγλου εξηγούσε στους δημοσιογράφους… γιατί δεν άξιζε το χρυσό μετάλλιο. Οπως δεν άξιζε, κατά τη γνώμη του, και τον θρίαμβο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Οι φίρμες των σπορ συνηθίζουν να ψάχνουν για δικαιολογίες στις αποτυχίες και να δίνουν διαστάσεις άθλου στις επιτυχίες τους. Αλλά ο 26χρονος από τα Γρεβενά είναι φαινόμενο και ως χαρακτήρας. Ο ακομπλεξάριστος Μίλτος εξακολουθεί να αμφισβητεί τον αθλητή Τεντόγλου με τη μυθική διάσταση: τον μόλις τέταρτο άλτη στην ιστορία του μήκους που έχει κατακτήσει τουλάχιστον δύο φορές τον παγκόσμιο τίτλο στον κλειστό στίβο, και τον πρώτο Ελληνα που κατάφερε να κερδίσει τρεις φορές χρυσό μετάλλιο σε ατομικό αγώνισμα παγκοσμίου πρωταθλήματος στον στίβο.
«Ο αγώνας ήταν χάλια». «Δεν είχα καμία όρεξη». «Δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου»… Ποιος άλλος παγκόσμιος πρωταθλητής έχει απαξιώσει τον θρίαμβό του με τον τρόπο που το έκανε on camera ο Τεντόγλου αμέσως μετά τον κυριακάτικο αγώνα του στην «Εμιρεϊτς Αρένα»; Ποτέ, κανείς. Το Χ/Twitter τον αποθέωσε. Οι Ελληνες δεν τον αγαπούν μόνο για τις στιγμές περηφάνιας που τους χαρίζει, αλλά και για την ταπεινοφροσύνη του, τον αυτοσαρκασμό του, την παιδική του αθωότητα.
Είναι ο ίδιος Μίλτος που γνώρισαν το 2017, όταν κατέκτησε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο (στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων στο Γκροσέτο). Εξελίχθηκε σε μια από τις πιο σημαντικές μορφές του σύγχρονου στίβου, όμως η επιτυχία δεν τον άλλαξε. Δεν έγινε «δήθεν», δεν φιλτράρει τις σκέψεις του, δεν τον νοιάζει αν θα «τσαλακώσει» τη δημόσια εικόνα του με οποιονδήποτε τρόπο.
Εφτασε τα 10 μετάλλια (9 χρυσά) σε μεγάλες διοργανώσεις (Ολυμπιακούς Αγώνες, παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ανοιχτού και κλειστού στίβου) σε επίπεδο ανδρών, και είναι βέβαιο πως σε αυτή την ασύλληπτη συλλογή θα προστεθούν κι άλλα – σε 15 μέρες θα κλείσει τα 26 του χρόνια. Φυσικά, ο επόμενος μεγάλος στόχος του είναι το χρυσό στο Παρίσι. Ο Πύρρος Δήμας του το ευχήθηκε χθες από τη γενέτειρά του, τα Γρεβενά, όπου έτυχε να βρίσκεται για να μιλήσει σε μαθητές σχολείων.
Οπως αποκάλυψε στον επίσημο ιστότοπο του ΣΕΓΑΣ, ο Τεντόγλου σκέφτεται να αφήσει το μήκος και να αγωνίζεται στο τριπλούν, εφόσον η World Athletics επιμείνει στα σχέδιά της για την κατάργηση της βαλβίδας. Είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τον θρόνο του, αναζητώντας νέες περιπέτειες. Ενα καινούργιο κίνητρο, που θα κρατήσει τη φλόγα του ζωντανή.