Με αφορμή την απόφαση του Netflix να ανακοινώσει το τέλος του «House of Cards» και τη διακοπή της συνεργασίας του με τον Κέβιν Σπέισι είχαμε επισημάνει (εδώ) τους κινδύνους αλλά και εν πολλοίς το παράλογο της απόφασης αυτής.
Η απόφαση του Netflix έδειχνε την αμηχανία της βαριάς βιομηχανίας της ψυχαγωγίας (τηλεόραση, κινηματογράφος) και θύμιζε τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του. Οπως φαίνεται ο σκύλος τελικά κατάφερε να πιάσει την ουρά του και να την δαγκώσει! Η απόφαση ενός από τους πιο εμβληματικούς σκηνοθέτες του Χόλιγουντ, του Ρίντλει Σκοτ, να απολύσει τον Κέβιν Σπέισι από την νέα του ταινία, ένα μόλις μήνα πριν από την προβολή της στις κινηματογραφικές αίθουσες και να τον… αντικαταστήσει με άλλον ηθοποιό μοιάζει με απονενοημένο διάβημα πριν την αυτοκτονία όχι του Σκοτ αλλά ολόκληρης της βιομηχανίας του θεάματος.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Ρίντλεϊ Σκοτ αναλαμβάνει να γυρίσει την ταινία «All the Money in the World» που αφηγείται την αληθινή ιστορία της απαγωγής του εγγονού του Τζον Πολ Γκέτι το 1973, που έμεινε θρυλική καθώς ο παππούς του, ο τότε πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο αρνήθηκε να πληρώσει τα λύτρα. Για την ιστορία οι απαγωγείς είχαν ζητήσει 17 εκατ. δολάρια.
Ο Σκοτ έδωσε τον κεντρικό ρόλο στον Κέβιν Σπέισι ο οποίος σύμφωνα με όσους είχαν γνώση των γυρισμάτων είχε καταφέρει να αποδώσει εκπληκτικά τον χαρακτήρα που υποδυόταν και θα έμπαινε δυναμικά στην κούρσα των επερχόμενων βραβείων Οσκαρ.
Αν και η ταινία είναι προγραμματισμένο να βγει στις αίθουσες τον Δεκέμβριο όπως έγινε γνωστό μετά τα όσα γίνονται το τελευταίο διάστημα με τον Κέβιν Σπέισι και τις καταγγελίες εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση διαφόρων ανδρών ο Ρίντλεϊ Σκοτ αποφάσισε να… διαγράψει τον Σπέισι από την ταινία. Ο Σκοτ απέλυσε τον Σπέισι, προσέλαβε στην θέση τον Κρίστοφερ Πλάμερ και ξεκινάει γυρίσματα εξπρές δύο εβδομάδων με τον βετεράνο ηθοποιό για να ξαναγυρίσει τις σκηνές στις οποίες εμφανίζεται ο Σπέισι! Για τον λόγο αυτό ακυρώθηκε η συμμετοχή της ταινίας στο Φεστιβάλ AFI του Αμερικανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου, ενώ είναι ορατός ο κίνδυνος η ταινία να καθυστερήσει να βγει στις αίθουσες και να χαθεί η συμμετοχή της στα Οσκαρ.
To τρέιλερ της ταινίας με τον Σπέισι:
Η κινηματογραφική πιάτσα λέει ότι αν υπάρχει ένας σκηνοθέτης στον κόσμο που μπορεί να προλάβει να επαναλάβει τα γυρίσματα και να προλάβει τις ημερομηνίες είναι ο Ρίντλεϊ Σκοτ o οποίος λέγεται ότι ήθελε εξ αρχής τον Πλάμερ για πρωταγωνιστή αλλά οι παραγωγοί ζήτησαν ένα πιο hot όνομα. Οπως είναι ευνόητο στα γυρίσματα θα πρέπει να επιστρέψουν και οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας με πρώτους φυσικά τους συμπρωταγωνιστές του Σπέισι για να επαναλάβουν με τον Πλάμερ τις σκηνές στις οποίες εμφανίζονταν με τον απολυθέντα συνάδελφο τους. Και κάπου εδώ ξεκινά το πρόβλημα ή καλύτερα το παράλογο του πράγματος. Οι δύο βασικοί συμπρωταγωνιστές της ταινίας είναι η Μισέλ Γουίλιαμς που υποδύεται την μητέρα του αγοριού και του Μαρκ Γουόλμπεργκ που υποδύεται ένα πρώην πράκτορα της CIA που συνεργάζεται με την μητέρα για τον εντοπισμό του παιδιού της.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν τον Μαρκ Γουόλμπεργκ από την συμμετοχή του την τελευταία 20ετία σε πολλές ταινίες έχοντας στο ενεργητικό του αρκετές επιτυχίες και πολύ καλές κριτικές ενώ επίσης έχει διακριθεί και σε ρόλο παραγωγού ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. Κάποιοι ίσως να τον θυμούνται και ως ράπερ αφού με αυτή την ιδιότητα εισήλθε στον κόσμο της σόουμπιζ στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Oμως την ίδια περίοδο που ραπάριζε ο Γουόλμπεργκ έκανε χρήση ναρκωτικών και επιδιδόταν σε ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον αφροαμερικανών αλλά και μεταναστών ασιατικής καταγωγής τους οποίους χτυπούσε με μανία ακόμη και με ρόπαλα στο κεφάλι. Για αυτές τις επιθέσεις ο έφηβος τότε Γουόλμπεργκ οδηγήθηκε στο δικαστήριο με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και τελικά καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο ετών. Τελικά στην φυλακή παρέμεινε για 45 μέρες. Και αν κάποιος θεωρούσε ότι η συμπεριφορά αυτή ήταν… εφηβικό προϊόν και ο Γουόλμπεργκ άξιζε μια δεύτερη ευκαιρία εκείνος φρόντισε να τους διαψεύσει όταν 21 ετών πλέον συνέχισε να επιτίθεται με αγριότητα και να ξυλοφορτώνει ανθρώπους στον δρόμο καταλήγοντας και πάλι στα δικαστήρια.
Το γιατί ο Κέβιν Σπέισι πρέπει να απολυθεί γιατί κατηγορείται ότι παρενοχλούσε σεξουαλικά ανθρώπους αλλά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τον Γούολμπεργκ που δεν κατηγορείται απλά αλλά έχει καταδικαστεί για επιθέσεις και τρία χρόνια μετά την μετά την αποφυλάκιση του συνέχιζε να δέρνει ανθρώπους στον δρόμο «χωρίς λόγο και αιτία» όπως αναφέρεται στα επίσημα δικαστικά έγγραφα είναι κάτι που μόνο ο Σκοτ μπορεί να εξηγήσει.
Οπως φαίνεται το Χόλιγουντ έχει εισέλθει σε μια δίνη. Η πλειοψηφία των παραγωγών, σκηνοθετών, σεναριογράφων και ηθοποιών έχουν στο βιογραφικό τους μικρότερης ή μεγαλύτερης βαρύτητας καταγγελίες που αφορούν είτε την προσωπική τους ζωή είτε την επαγγελματική τους πορεία. Οσο δε πιο γνωστό είναι το όνομα ενός καλλιτέχνη τόσο περισσότερο αυξάνονται οι περιπτώσεις που τα φώτα της δημοσιότητας έχουν πέσει πάνω του με αρνητικό τρόπο.
Τι θα γίνει ας πούμε με τον Τζόνι Ντεπ που εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια παντού και πάντα μεθυσμένος ενώ όλος ο πλανήτης τον είδε να χτυπάει την πρώην σύζυγο του στο περίφημο βίντεο που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο;
Θα υπάρξει κάποια λίστα με το ποιες καταγγελίες ή παραπτώματα είναι ανεκτά και ποια όχι από τα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ και εν γένει από την βιομηχανία του θεάματος; Θα προσλαμβάνονται πλέον σκηνοθέτες, ηθοποιοί και συντελεστές σε ταινίες και σειρές μόνο με λευκό ποινικό μητρώο και χωρίς να έχουν αντιμετωπίσει ποτέ οποιαδήποτε καταγγελία;