Στιγμή δεν ηρεμεί ο Κάρλος Σαντάνα.
Ο 71χρονος μουσικός, όπως και πολλοί της… ηλικιακής φουρνιάς του, δεν δείχνει διατεθειμένος να παρατήσει την μεγαλύτερη αγάπη του, την μουσική.
Έτσι, πριν μερικές εβδομάδες κυκλοφόρησε ένα ολοκαίνουριο τραγούδι υπό τον τίτλο «Los Invisibles» [Οι Αόρατοι], όπου συνεργάζεται με την ισπανίδα afro-latin ντίβα Buika και τον παραγωγό Ρικ Ρούμπιν.
Το συγκεκριμένο τραγούδι αποτελεί και τον προπομπό της κυκλοφορίας της επόμενης ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς των Santana, που θα έχει τίτλο «Africa Speaks» και θα κυκλοφορήσει στις 7 Ιουνίου από την Concord Records.
Ο μεξικανός κιθαρίστας μίλησε στην ιταλική Repubblica για τα νέα του δισκογραφικά σχέδια, αλλά και την επιστροφή του, μετά από ακριβώς μισόν αιώνα, στο Γούντστοκ, εκεί όπου μεγαλούργησε για πρώτη (αλλά όχι τελευταία) φορά -το 50ο Φεστιβάλ Γούντστοκ θα διεξαχθεί στην αρχική του τοποθεσία, γιορτάζοντας τη χρυσή επέτειο από εκείνο τον Αύγουστο του 1969.
«Ω, θα είναι σίγουρα καλύτερα σε σχέση με τότε [το 1969], γιατί τότε έτρεμα από τον φόβο μου πάνω στη σκηνή. Πλέον, έχω μεγαλύτερη πνευματική διαύγεια αλλά και την ίδια ενέργεια», λέει και θυμάται και αυτός την εικόνα του να παίζει ηλεκτρική κιθάρα με κλειστά μάτια, σαν σε… νιρβάνα.
«Η μουσική με ανυψώνει, με κάνει να πηγαίνω σε ένα μέρος που μπορώ να φτάσω μόνο όταν είμαι απόλυτα πεπεισμένος για το τι κάνω, ένα μέρος που μου επιτρέπει να “επιπλέω” ελεύθερα και χωρίς όρια», σημειώνει και σπεύδει να προσθέσει πως το μόνο που θυμάται από το πρώτο Γούντστοκ είναι «τα χρώματα, τις μυρωδιές, τα οράματα που είχα όταν έκλεινα τα μάτια μου, τον θόρυβο που φαινόταν να έρχεται από μακριά, πήγαινε στα δάχτυλά μου, απλωνόταν στους ενισχυτές και κατόπιν πήγαινε στους θεατές και επέστρεφε σε μένα πάνω στη σκηνή».
Ο Σαντάνα μιλάει και σχετικά με την απόφαση του να συνεχίσει να παράγει μουσική, παρά το ότι είχε δηλώσει στο παρελθόν πως όταν πατήσει τα 70 του χρόνια, θα τα παρατούσε και θα γιόρταζε την… συνταξιοδότηση του.
«Αυτή που μου άλλαξε γνώμη ήταν η γυναίκα μου, η Σίντι Μπλάκμαν [σ.σ: παίζει κρουστά στην μπάντα του] με την ολύμπια, σχολαστική, σωματική και ψυχική, πειθαρχία της. Είναι σαν να ζω με τον… Μπρους Λι με τακούνια. Όλοι μου λένε πως φαίνομαι νεότερος σε σχέση με πριν μερικά χρόνια, και αυτό συμβαίνει χάρη στη μουσική», επισημαίνει.
Όπως τονίζει, έγραψε το νέο του τραγούδι «Los Invisibles» με αφορμή την μεταναστευτική κρίση, καθώς «εκφράζω τα όνειρα και τις προσδοκίες του λαού μου. Συνηθίζω να λέω πως εκφράζω τα όνειρα και τις φιλοδοξίες όλου του κόσμου, επειδή όλοι συνεισφέρουν στο να γυρνάει η ρόδα του κόσμου. Πρέπει να αλλάξουμε το πρόσωπο του φόβου και να μιλήσουμε για την καταπολέμηση της απληστίας, της άγνοιας και του σκοταδισμού με τη δύναμη της προσευχής. Αυτή είναι η μουσική και το μήνυμά μου είναι το ίδιο με εκείνο του Τζον Λένον, του Μάρβιν Γκέι, του Τζον Κολτρέιν και του Μπομπ Μάρλεϊ: να “θεραπεύσουμε” τον κόσμο με χάρη, κομψότητα και μουσική δημιουργικότητα».
Φυσικά από την κουβέντα δεν θα μπορούσε να λείπει και η άποψή του για τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ: «Λίντον Τζόνσον, Ρίτσαρντ Νίξον, Ρόναλντ Ρίγκαν, Ντόναλντ Τραμπ: ο ίδιος άνθρωπος με διαφορετικές μορφές», καταλήγει με νόημα ο Σαντάνα.