Για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τους Μιλγουόκι Μπακς η σεζόν ολοκληρώθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής στο θρυλικό «TD Garden» της Βοστώνης. Εκεί που είχε αρχίσει, μια Πέμπτη του περασμένου Οκτωβρίου. Οι Μπόστον Σέλτικς κέρδισαν το Game 7 των play-offs και την πρόκριση στους ημιτελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας του ΝΒΑ με σχετική άνεση (112-96), παρά τις πολλές απουσίες βασικών τους παικτών. Η υπέρβαση στην οποία οι Μπακς είχαν πιστέψει, δεν έγινε.
Ο Giannis τα έδωσε όλα. Οπως πάντα. Μέχρι και τους λογαριασμούς του στα social media έκλεισε, προκειμένου να αφοσιωθεί στον στόχο. Ιδίως στο έκτο παιχνίδι της σειράς, το τελευταίο των Μπακς στο «BMO Harris Bradley Center» (από του χρόνου θα παίζουν στο ολοκαίνουργο «Winsconsin Entertainment and Sports Center»), ήταν καταπληκτικός: 31 πόντοι, 14 ριμπάουντ, τέσσερις ασίστ, δυο κλεψίματα και κανένα λάθος σε 41 λεπτά συμμετοχής. Οχι πως τα πήγε άσχημα στο έβδομο: 22 πόντοι, εννέα ριμπάουντ, πέντε ασίστ, ένα κλέψιμο κι ένα κόψιμο σε 42 λεπτά. Αλλά, στο τέλος ήπιε για τρίτη φορά το πικρό ποτήρι του αποκλεισμού στον πρώτο γύρο της postseason. Εστω κι αν εφέτος έφτασε στο Game 7.
Συνηθισμένα τα βουνά… Ο 23χρονος σούπερ-σταρ, είτε θα παίζει εξαιρετικά και θα οδηγεί την ομάδα του στη νίκη, είτε… θα παίζει εξαιρετικά αλλά αυτό δεν θα της είναι αρκετό. Εδώ και περίπου δυο χρόνια σηκώνει τους Μπακς στις πλάτες του, όμως το φορτίο είναι βαρύ. Από τη μέρα που επιλέχθηκε στο Νο 15 του Draft, το 2013, ο «Greek Freak» προοδεύει με άλματα, ενώ τα «Ελάφια» κάνουν βήματα σημειωτόν. Τον βοήθησαν πολύ να ξεδιπλώσει το απίθανο ταλέντο του. Του έδωσαν χρόνο, τον εμπιστεύτηκαν. Μα, τώρα, τον κρατούν δεμένο στη Γη.
Πριν από εξίμισι μήνες, όταν ο αμερικανικός μπασκετικός μαραθώνιος εκκινούσε, οι αναλυτές «έβλεπαν» τους Μπακς στην πρώτη πεντάδα της regular season, ή και πιο ψηλά. Αλλά, το καμάρι του Μιλγουόκι τους διέψευσε. Τερμάτισε μια θέση χαμηλότερα από πέρυσι (7η). Πέτυχε μόλις δύο νίκες παραπάνω (44). Αποκλείστηκε, πάλι, στον πρώτο γύρο των play-offs. Και, μάλιστα, από τους αποδεκατισμένους Σέλτικς που έπαιξαν όλη τη σειρά χωρίς τον Ιρβινγκ, τον Χέιγουορντ και τον Τάις. Ματαίως η ομάδα προσπαθεί, εδώ και τρία χρόνια, να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ο Αντετοκούνμπο «παίζει» για MVP του Πρωταθλήματος, όμως δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι οι Μπακς θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τον τίτλο στο ορατό μέλλον.
Εδιωξαν τον προπονητή τους, τον Τζέισον Κιντ. Αλλά και ο υπηρεσιακός κόουτς, ο Τζο Πράντι, δεν είχε κάποια καλή ιδέα να συνεισφέρει. Απέτυχαν στη στελέχωση του ρόστερ. Ούτε, καν, ο Τζαμπάρι Πάρκερ -το νούμερο 2 του Draft του 2014- δεν ανταποκρίθηκε, απολύτως, στις προσδοκίες. Τα στηρίγματα που ο Giannis χρειαζόταν για να αποδώσει στο 100% του ταλέντου του, δεν βρέθηκαν. Ακόμη απουσιάζει ένα καλό χέρι για τα μακρινά σουτ, τον μοναδικό τομέα στον οποίο ο Αντετοκούνμπο υστερεί. Μετά τον «δικό μας», μόνον ο Κρις Μίντλτον έχει την ποιότητα ενός υποψήφιου πρωταθλητή.
Τι λέει ο Giannis για όλα αυτά; Οτι δεν φαντάζεται τον εαυτό του μακριά από το Μιλγουόκι. Είναι τόσο καλός χαρακτήρας, ώστε νιώθει αιώνια ευγνωμοσύνη απέναντι στην ομάδα που του άνοιξε την πόρτα του ΝΒΑ, του δίδαξε τα μυστικά του «μαγικού κόσμου», και τον βοήθησε να γίνει πλούσιος και διάσημος. Αρνείται να δεχθεί την πραγματικότητα: ότι, πλέον, το μέγεθός του είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του συλλόγου του. Αυτό που ο ίδιος πιστεύει, είναι πως μπορεί να αλλάξει τη μοίρα των Μπακς. Το είπε -με τον τρόπο του- στη συνέντευξη Τύπου μετά το Game 7: «Το μόνο που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, είναι πώς θα γίνω καλύτερος ηγέτης. Πώς θα ελέγχω καλύτερα τον αγώνα. Το ταλέντο είναι εκεί, αλλά πρέπει να κάνω την ομάδα μου να κερδίζει».
Κανένας παίκτης, ακόμη και ο Giannis, δεν μπορεί να κερδίζει μόνος του, χωρίς ουσιαστική βοήθεια από τους συμπαίκτες του. Ο σούπερ-σταρ των Ουόριορς, Κέβιν Ντουράντ, το είπε ξεκάθαρα: εάν θέλει να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο και να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή στο ΝΒΑ, θα πρέπει να εγκαταλείψει τους Μπακς και να συνεχίσει την καριέρα του σε μια πιο ανταγωνιστική και φιλόδοξη ομάδα: «Ημουν κι εγώ στην ίδια θέση, ήθελα κι εγώ τα ίδια πράγματα. Εγώ θα του έλεγα να παίξει για τον εαυτό του. Γιατί αυτός είναι που δουλεύει τόσο πολύ, ξυπνά κάθε πρωί και μένει αφοσιωμένος στο παιχνίδι. Οι δηλώσεις αφοσίωσης στο Μιλγουόκι ακούγονται ωραία, στους φιλάθλους, την πόλη, την ιδιοκτησία. Θέλει να τους ευχαριστήσει, το καταλαβαίνω. Αλλά, σημασία έχει πώς θα νιώθει ο ίδιος καλά. Το πραγματικά σημαντικό είναι το μπάσκετ και οι τίτλοι».
Πριν από δυο εβδομάδες η FAZ, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Φρανκφούρτης, αφηγούμενη την ιστορία της ζωής του Γιάννη, έγραφε για το πόσα πολλά έχει προσφέρει στους Μπακς: «Στην πρώτη του σεζόν στο NBA, το 2013-2014, τα παιχνίδια στο Μιλγουόκι συγκέντρωναν, κατά μέσον όρο, 13.487 θεατές – τους λιγότερους από όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος. Σήμερα πηγαίνουν στο γήπεδο 16.620 φίλαθλοι και θέλουν να δουν τον Αντετοκούνμπο. (…) Τέσσερα χρόνια πριν ήταν η χειρότερη ομάδα του NBA, όμως χάρη σ’ αυτόν κατάφερε τρεις φορές να προκριθει στα play-offs».
Ο Giannis είναι, ακόμη, ερωτευμένος με την μπάλα, τη δουλειά, την εξέλιξή του. Η εξομολόγησή του στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη της σεζόν, για το πώς ένιωσε όταν ξημέρωσε η πρώτη μέρα των διακοπών του, είναι χαρακτηριστική: «Αναρωτιόμουν τι έπρεπε να κάνω. Να πάω για πρωινό; Να κοιμηθώ; Να κάνω ένα μπάνιο; Είναι σκληρό να τελειώνει η σεζόν και να χάνεις την προπόνηση, τους αγώνες, τη ρουτίνα σου». Σύντομα, όμως, θα του λείψουν και οι τίτλοι. Και τότε, το Μιλγουόκι… θα του πέφτει στενό.