Η διπλή φονική έκρηξη το βράδυ του Σαββάτου στην Τουρκία φέρνει τη χώρα μπροστά σε μια πραγματικότητα που είναι πλέον αδύνατον να αγνοήσει ή να αποκρύψει πάρα το τακτικό και αποτελεσματικό μπλακάουτ που επιβάλλει στα μέσα ενημέρωσης .
Η αστάθεια στο εσωτερικό, είτε προέρχεται από τζιχαντιστές είτε από Κούρδους, έχει εγκατασταθεί για τα καλά στην Τουρκία και δεν φαίνεται πιθανόν να εξαλειφθεί εύκολα ή γρήγορα, παρά τους όρκους εκδίκησης από την πολιτική ηγεσία, του Ταγίπ Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου.
Και στην επίθεση του Σαββάτου το «σενάριο» επαναλήφθηκε για άλλη μία φορά χωρίς ουσιώδεις αλλαγές: 44 νεκροί, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό, αξιωματούχοι που έδειχναν προς την πλευρά του PKK πριν καν υπάρξει κάποια ανάληψη ευθύνης, η οποία τελικά ήλθε από τα «Γεράκια για την Απελευθέρωση του Κουρδιστάν», μια από τις «σκληρές» ομάδες των κούρδων αυτονομιστών.
Τη Δευτέρα οι τουρκικές αρχές απάντησαν με πάνω από 110 συλλήψεις στελεχών του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (ΗDP) ως ύποπτους για διασυνδέσεις με τους αντάρτες του PKK. Συνολικά συνελήφθησαν 235 άτομα σε 11 πόλεις τα οποία κατηγορήθηκαν για «προπαγάνδα υπέρ της τρομοκρατικής οργάνωσης». Παράλληλα, μαχητικά εξαπέλυσαν επιδρομές κατά στόχων του PKK στα βόρεια του Ιράκ.
Θα μπορούσε η επίθεση να οφείλεται σε ομάδα της ISIS, η οποία επίσης έχει χτυπήσει στόχους στο εσωτερικό της Τουρκίας τους τελευταίους μήνες. Προ ημερών μάλιστα εκπρόσωπος των ισλαμιστών καλούσε σε χτυπήματα κατά «των αρχών ασφαλείας, του στρατιωτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου στην Τουρκία».
Οπως σημείωνε ο Independent την Κυριακή, πριν ακόμη μάθουμε ποιος ευθύνεται, αυτή η άγνοια για την ταυτότητα των δραστών καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος το οποίο αντιμετωπίζει η χώρα.
Παρά το ότι υποσχέθηκε εξάλειψη των τρομοκρατών, όποιοι και αν είναι, «ο Ερντογάν ήταν αυτός που δημιούργησε τις συνθήκες μέσα στις οποίες η τρομοκρατία έγινε ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής στην Τουρκία», γράφει η βρετανική εφημερίδα. Η χώρα, προσθέτει, «θερίζει σήμερα τις δεινές επιπτώσεις από τις παλιές πολιτικές του Ερντογάν, ο οποίος δημιούργησε τις κρίσεις από τις οποίες ισχυρίζεται ότι θα εξέλθει νικητής· αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί».
Σε κάθε περίπτωση όμως, οι επιθέσεις -και η τελευταία όπως και οι προηγούμενες- θα γίνουν στα χέρια του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν ένα εργαλείο για την αλλαγή πολιτικής στο εσωτερικό.
Εχοντας από τη μία πλευρά μιαν άτυπη εντολή σαρωτικής αλλαγής στη χώρα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου και από την άλλη την συνεχή πίεση από τους τρομοκράτες του ISIS και τους κούρδους του PKK (τους οποίους η Αγκυρα αποκαλεί τρομοκράτες), η κυβέρνηση και ο πρόεδρος Ερντογάν έχουν πολύ μεγάλα περιθώρια ελιγμών. Ή μάλλον τα δημιουργούν, προς μια κατεύθυνση που μόνο στα λόγια οδηγεί σε περισσότερη δημοκρατία.
Μόλις την Παρασκευή δημοσιοποιήθηκε το σχέδιο για συνταγματικές αλλαγές οι οποίες θα δώσουν (ακόμα) περισσότερες εξουσίες στον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι αρκετά πιθανό ότι θα εγκριθούν με δημοψήφισμα και με δεδομένη την μάλλον ευρεία πολιτική συναίνεση που εξασφαλίζουν οι προτάσεις, η έγκρισή τους είναι σχεδόν σίγουρη.
Μέσα από μια συνεχή περίοδο έντασης, η οποία θα αφήνει πίσω της δεκάδες θύματα, και με την εξουσία όλο και περισσότερο στα χέρια του προέδρου, αλλά και με πολλά ανοιχτά διπλωματικά και οικονομικά μέτωπα, η Τουρκία θα περάσει σε μια νέα φάση. Μια φάση πιο σκληρή και δύσκολη από την σημερινή.