Η Μέρκελ κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Αιθιοπία | REUTERS/Tiksa Negeri
Επικαιρότητα

Οι «διάδοχοι» υποκλίνονται και πάλι στη Μέρκελ

Ενα - ένα, τα στελέχη του CDU υποχωρούν και δηλώνουν πιστά στην καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ ανοίγοντάς της τον δρόμο για μία τέταρτη (!) θητεία. Μένει να φανεί αν η ίδια έχει ακόμη αντοχές κι αν μπορεί με αυτές να αναμετρηθεί με ένα δημοφιλές πρόσωπο και ένα επικίνδυνο κόμμα
Protagon Team

Δεν ξέρουμε αν η Ανγκελα Μέρκελ έχει αντοχές για μία τέταρτη θητεία στην καγκελαρία της Γερμανίας. Μπορεί να έχει κουραστεί να είναι άλλοτε «ο κακός» για την Ευρώπη και άλλοτε «ο κακός» για τη Γερμανία. Μπορεί να έχει βαρεθεί να βρίσκεται στο ίδιο πόστο από το 2005. Ετσι κι αλλιώς, η 62χρονη πολιτικός έχει αποφύγει επανειλημμένα να σχολιάσει αν θα θέσει εκ νέους υποψηφιότητα στις εκλογές του 2017, αποκαλύπτοντας απλώς ότι δεν το έχει αποκλείσει.

Πάντως, αν θελήσει, ο δρόμος είναι ανοιχτός. Δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, οι γερμανοί πολίτες προσάπτουν πολλά στην καγκελάριο και αυτό είναι πασιφανές στα ποσοστά δημοτικότητας που συγκεντρώνει. Πάντως, έχει την εμπιστοσύνη του κόμματός της. Ακόμη σημαντικότερα, δεν έχει ανταγωνιστές. «Εξ όσων γνωρίζω δεν υπάρχει κανείς άλλος που να προετοιμάζεται να θέσει υποψηφιότητα για αυτήν την θέση» επεσήμανε ο Πέτερ Τάουμπερ, γενικός γραμματέας της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU).

Πράγματι, ένας από τους αντίζηλους και πιθανούς διαδόχους της Μέρκελ, η υπουργός Αμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έδειξε ότι δεν αποτελεί απειλή. Σε συγκέντρωση υψηλόβαθμων αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων την Τρίτη ανακοίνωσε ότι ελπίζει ότι θα συνεχίσει να υπηρετεί την χώρα της από τη συγκεκριμένη θέση που έχει και μετά τις εκλογές.

Η Ανεγκρετ Κραμπ Καρενμπάουερ, πρωθυπουργός του κρατιδίου Ζάαρλαντ, έκανε επίσης ένα βήμα πίσω, σημειώνοντας ότι «θα υπάρξει μόνο μια γυναίκα υποψήφιος» από το CDU. Ακόμη και ο Χορστ Ζεεχόφερ, ηγέτης του αδερφού κόμματος CSU (Χριστιανική Σοσιαλιστική Ενωσης), επίσης πιθανός διάδοχος, άφησε να εννοηθεί ότι θα αποχωρούσε από το Βερολίνο για να επικεντρωθεί στον ρόλο του ως κυβερνήτη της Βαυαρίας.

Παραμένει ένα όνομα που αγαπούν οι Γερμανοί: Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Είναι ο μακροβιότερος βουλευτής της χώρας και μία από τις πιο δημοφιλείς πολιτικές προσωπικότητες στη χώρα του –περισσότερο και από τη Μέρκελ. Αλλά ο 74χρονος υπουργός Οικονομικών παραμένει πιστός στη Μέρκελ. Αν γίνεται, ο ίδιος θα ήθελε να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν: η Μέρκελ στην αρχηγία του κράτους, εκείνος στο πλευρό της.

Οπότε αν θέλει μία σίγουρη υποψηφιότητα για τη χώρα της, η κυρία Μέρκελ πρέπει να δουλέψει λίγο ακόμη στη δημοτικότητά της που κατά την κρίσιμη χρονιά της προσφυγικής κρίσης και των «ανοιχτών συνόρων» έπεσε σε πρωτοφανή για την ίδια χαμηλά επίπεδα. Είναι σε καλό δρόμο. Εγινε πιο αυστηρή, άρχισε να πιέζει για την επιτάχυνση των διαδικασιών απέλασης μεταναστών που δεν δικαιούνται το άσυλο, έθεσε περισσότερους όρους στην επανένωση οικογενειών, επιμένει διαρκώς στην υλοποίηση της συμφωνίας της ΕΕ και Τουρκίας ενώ προκήρυξε τρίτες χώρες ασφαλείς και ικανές να υποδεχθούν αιτούντες άσυλο – που με λίγα λόγια δεν διατίθεται να φιλοξενήσει η Γερμανία.

Μέσα σε έναν μήνα, από τον Σεπτέμβριο, η στήριξη προς το πρόσωπό της αυξήθηκε κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες! Το 54% των Γερμανών δηλώνει ικανοποιημένο με το έργο της, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Infratest dimap. Οπως έδειξε άλλη σφυγμομέτρηση, του Ινστιτούτου Forsa για λογαριασμό του περιοδικού Stern και του τηλεοπτικού δικτύου RTL, η «Μανούλα» -«Mutti» όπως την αποκαλούν οι Γερμανοί- προηγείται κατά 30 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες του ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, στο ερώτημα «ποιον θα προτιμούσατε ως καγκελάριο».

Ναι αλλά ποιος είπε ότι θα έχει απέναντί της τον Γκάμπριελ; Είναι πολύ πιθανό στη θέση του να αναδειχθεί ο πολύ πιο αγαπητός στο γερμανικό (και ευρωπαϊκό) κοινό, Μάρτιν Σουλτς, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Με ένα άλλο πρόσωπο και αν αυτή τη φορά πετύχει η συνεργασία με τα αριστερά κόμματα, τους Πράσινους και το Die Lienke, οι Σοσιαλδημοκράτες που τώρα βρίσκονται σε κυβέρνηση συνεργασίας με τους Χριστιανοδημοκράτες θα οδηγήσουν σε μία ήττα τη Μέρκελ και το κόμμα της. Η απειλή έρχεται και από τα δεξιά, από αυτό που αναδεικνύεται ως τρίτο κόμμα στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, με ένα γερό 12 %. Το ξενοφοβικό, ευρωσκεπτικιστικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD). Βοήθεια, «μανούλα».