O Στινγκ δεν χρειάζεται συστάσεις, πέρα από το να μάθετε την ηλικία του: είναι, όπως λέει ο ίδιος, πάνω στη γέφυρα που οδηγεί από τα 69 στα 70. Το ξέρετε και αυτό, ε; Και ο Στινγκ το ήξερε, όμως δεν έδινε σημασία ώσπου έφθασε στο μέσον της γέφυρας. Ενιωσε ότι αφήνει έναν κόσμο και εισέρχεται σε κάποιον άλλο. Καλλιτεχνικές υπερβολές; Μπορεί. Ομως πανικοβλήθηκε κομμάτι ο άνθρωπος, και ίσως να είναι λογικό ανακλαστικό ο φόβος άμα νιώθεις ότι τα γεράματα θεριεύουν στο σώμα σου (ενώ όλα τα άλλα επάνω σου φθίνουν).
Μίλησε στην Corriere della Sera ο Στινγκ, που τον πέτυχε στη Σικελία, όχι σε κάποια γέφυρα, αλλά στο ελληνικό θέατρο της σούπερ τουριστικής Ταορμίνας, όπου έδωσε συναυλία –την πρώτη ξένου καλλιτέχνη στην Ιταλία μετά την πανδημία. Η ομφαλοσκόπησή του –και δικαίωμά του– δεν τον εμπόδισε να δει τα μείζονα των καιρών και να τοποθετηθεί και καλλιτεχνικώς και πολιτικώς.
Κατήγγειλε τον επίφοβο λαϊκισμό («η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι εύθραυστη, μπορούμε να τη χάσουμε εύκολα»), όπως και το υποτιθέμενο αλάθητο της επιστήμης (που «πρέπει να μπορείς να την αμφισβητήσεις») και τις ανόητες θεωρίες συνωμοσίας («προπαγάνδα και ψέματα»), ενώ έδειξε ισορροπημένος όταν μίλησε για το Μεταναστευτικό: «Δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ιταλίας ή της Ελλάδας», είπε, «αφορά ολόκληρη την Ευρώπη». Ο χριστιανισμός του («μεγάλωσα σε ρωμαιοκαθολικά σχολεία και με τη σχετική κατήχηση») τον βοηθάει να κρατάει παλάντζα: «Υπάρχει η ανάγκη ελέγχου των συνόρων, υπάρχει και η ανάγκη της ανθρωπιάς». Σωστά. Και το «διά ταύτα» του, δήλωση προβληματισμού για την προβληματικότητα του όλου πράγματος: «Οπως είναι, δεν λειτουργεί. Χρειάζεται πολιτική βούληση και χρήματα».
Ο Στινγκ είναι αναμφισβήτητα ώριμος άνθρωπος, αν κρίνει κανείς απ’ όσα είπε και για την αξία των αξιών μας: «Εχω μάθει ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις την ευτυχία με την επιτυχία. Η πρώτη προέρχεται από τις σχέσεις μας, η δεύτερη αφορά τα χρήματα».
Το νέο άλμπουμ
Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το νέο άλμπουμ του Στινγκ που, όπως η φρέσκια παραγωγή όλων των συναδέλφων του, σχετίζεται με την πανδημία, την κλεισούρα της, την απομόνωση. Τιτλοφορείται «Η Γέφυρα» («The Bridge»), μόλις κυκλοφόρησε και είναι αποτέλεσμα στοχασμού πάνω σε όλα όσα προαναφέραμε: έρωτες, καριέρα, κοινωνικά ζητήματα. Προέκυψε, δε, από την καθημερινή δουλειά στο στούντιο του κτήματος του, στην Τοσκάνη, σε όλη τη διάρκεια των λοκντάουν. «Ωρες εργασίας, από τις 10 το πρωί και μέχρι το δείπνο».
Η μετάβαση (από τη ζωή στον θάνατο, από την άλφα ηλικιακή κατάσταση στη βήτα, από την υγεία στην αρρώστια κ.λπ.) είναι το θέμα των τραγουδιών των οποίων «πρώτα γεννήθηκε η μουσική» που υποβάλλει και τους κατάλληλους στίχους. «Ολοι οι χαρακτήρες αυτών των τραγουδιών είναι σε κάποια μετάβαση». Ολοι στέκονται πάνω στη γέφυρά τους. «Ολοι μας χρειαζόμαστε μια γέφυρα, όχι σιδερένια αλλά μεταφυσική, που θα μας πάει σε ένα ασφαλέστερο μέρος».
Μα, τα γεράματα είναι ασφαλή, μίστερ Στινγκ; «Η μετάβαση από τα 69 στα 70 είναι σκληρή και ενδιαφέρουσα. Πρέπει να αποδεχτείς τa γεράματα». Οι επιλογές είναι πολύ περιορισμένες. Στο εξής «ή γερνάς ή πεθαίνεις, και εγώ είμαι υπερήφανος για την ηλικία μου, δεν την κρύβω, αλλά δεν φαίνεται να είμαι και 70 χρόνων. Αναρωτιέμαι…».
«Θέλω να τελειώσω σαν τον Αζναβούρ»
Η ανασκόπηση του καλλιτεχνικού βίου, από τους Police μέχρι σήμερα, ήταν η αφορμή για την έκφραση της στερνής καλλιτεχνικής επιθυμίας του Στινγκ: «Ημουν σε ένα πολύ επιτυχημένο συγκρότημα, και το άφησα. Οχι λογική απόφαση, όμως σύμφωνη με το ένστικτό μου. Δεν μετανιώνω. Κάνω ό,τι κάνω τώρα, και θα ήθελα να τελειώσω σαν τον Αζναβούρ που τραγουδούσε μέχρι την τελευταία ημέρα…».
Το κλου της συνέντευξης ήταν όσα (σοφά) είπε ο Στινγκ για την αγάπη, δηλαδή για το κλασικό μοτίβο της Τέχνης και, βέβαια, και του τραγουδιού: «Οταν τραγουδάς στα 15 σου για την αγάπη, δεν έχεις ιδέα για αυτήν. Στην ηλικία μου, έχεις βιώσει όλο το φάσμα των συναισθημάτων, μπορείς να γράψεις με ειλικρίνεια. Το να γράφεις “σε αγαπώ και με αγαπάς” είναι βαρετό, είναι ένα κλειστό σύστημα. Ενώ το “σε αγαπώ και εσύ αγαπάς άλλον” δίνει τρισδιάστατο το θέμα. Με ενδιαφέρουν οι μη ιδανικές καταστάσεις».