Τα μέλη των Νιρβάνα, το 1993, τη χρονιά που πρωτοδημοσιεύτηκε η βιογραφία τους: ο Ντέιβ Γκρολ (αριστερά), ο Κερτ Κομπέιν (μέση) και ο Κριστ Νοβοσέλιτς (δεξιά) | Kevin Mazur Archive/WireImage
Επικαιρότητα

Nirvana: Γιατί ζήλευε ο Κερτ Κομπέιν τον ντράμερ του συγκροτήματός του;

Πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του τραγουδιστή, ο βιογράφος της μπάντας εξηγεί ότι ο φθόνος προς τον Ντέιβ Γκρολ, φέρεται να προερχόταν από το γεγονός ότι τον θεωρούσε «το πιο ισορροπημένο αγόρι σε ολόκληρο τον κόσμο», κάτι που ερχόταν σε αντίθεση με τη δική του ψυχοσύνθεση
Protagon Team

Αιχμές για ζήλια του τραγουδιστή των Nirvana, Κερτ Κομπέιν προς τον ντράμερ του συγκροτήματος Ντέιβ Γκρολ, άφησε ο βιογράφος τους, Μάικλ Αζέραντ.

Ο καταξιωμένος μουσικός δημοσιογράφος εμφανίστηκε πρόσφατα στο πόντκαστ «Rolling Stone Music Now» για να μιλήσει για μια διευρυμένη έκδοση του βιβλίου του «Come As You Are: The Story Of Nirvana» που είχε πρωτοεκδοθεί το 1993.

Στην αρχική έκδοσή του, ο συγγραφέας είχε γράψει πως ο Κομπέιν περιέγραψε ένα απόσπασμα με κιθάρα που έγραψε ο Γκρολ για το τραγούδι «Scentless Apprentice» από το «In Utero» ως «σαχλό».

Οταν ρωτήθηκε στο πόντκαστ για τη συγκεκριμένη αναφορά του ο Αζέραντ απάντησε: «Νόμιζα ότι ειλικρινά ήταν λίγο περιφρονητικό».

Σε άλλο σημείο του βιβλίου, ο Κερτ Κομπέιν φέρεται να αποκαλεί τον Ντέιβ Γκρολ «το πιο ισορροπημένο αγόρι σε ολόκληρο τον κόσμο».

Ο συγγραφέας του ισχυρίστηκε ότι ο αείμνηστος τραγουδιστής των Nirvana ζήλευε τον ντράμερ του γκρουπ που, μετά την αυτοκτονία του Κομπέιν και τη διάλυση των Nirvana, θα δημιουργούσε τους Foo Fighters.

«Νομίζω ότι ο Κερτ κορόιδευε εν μέρει τον Ντέιβ επειδή ήταν φυσιολογικός» εξήγησε ο Αζέραντ. «Ο Γκρολ είναι ένας δημοφιλής, ισορροπημένος τύπος – είναι πραγματικά. Και νομίζω ότι εν μέρει ο Κερτ τον κορόιδευε επειδή δεν ήταν φρικιό, όπως ο ίδιος. Και ζήλευε επίσης. Νομίζω ότι ο Κερτ ζήλευε λίγο τον Ντέιβ, επειδή ο Ντέιβ όντως ήταν οργανωμένος».

Το 2019, ο πρώην μάνατζερ των Nirvana, Ντάνι Γκόλντμπεργκ, είπε ότι ο Κομπέιν γνώριζε καλά ότι το ερμηνευτικό ταλέντο του Γκρολ, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να υπήρχε «ένα ίχνος φθόνου» μεταξύ των δύο.