Στη σημερινή εποχή που διανύει η Formula 1, οι πρωταγωνιστές είναι «αλήτες», γόνοι βετεράνων οδηγών ή πλουσιόπαιδα, που έχουν στις πλάτες τους γενναιόδωρους χορηγούς. Αντίθετα, οι τζέντλεμαν οδηγοί είναι ελάχιστοι στο πιο ανταγωνιστικό μηχανοκίνητο σπορ και συνήθως περνούν στα ψιλά, αφού τα καλά παιδιά κερδίζουν μόνον τη συμπάθεια των οπαδών και η λατρεία χαρίζεται απλόχερα στα «μεγάλα μούτρα».
Ο Φελίπε Μάσα, που ανακοίνωσε σε μια φορτισμένη συναισθηματικά συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο του Ιταλικού Γκραν Πρι την αποχώρησή του στο τέλος της σεζόν από τη Formula 1, ήταν ίσως ο τελευταίος αυτοδημιούργητος οδηγός της τρέχουσας φουρνιάς. Ο Μάσα υπήρξε μια σίγουρη επένδυση σε κάθε ομάδα που έτρεξε. Γρήγορος, ευγενικός, χιουμορίστας, απολύτως συνεργάσιμος και μέχρι αηδίας υπάκουος στις εντολές που του δίνονταν, ακόμη και αν χρειαζόταν να κάνει στην άκρη για χάρη του ομόσταβλου συναδέλφου του.
Ο Βραζιλιάνος ήταν σε όλη τη διάρκεια της δεκαπενταετούς καριέρας του το ιδανικό δεύτερο βιολί, ο άνθρωπος που θα κέρδιζε με κλειστά μάτια το Οσκαρ δεύτερου ρόλου, αν υπήρχε για τους πιλότους της Formula 1. Τέτοια προσόντα δεν τα βρίσκεις εύκολα σε ένα τόσο ανταγωνιστικό άθλημα, όπου ο μεγαλύτερος αντίπαλος ενός οδηγού είναι ο συνάδελφός του της ίδιας ομάδας, γι’ αυτό και ο περιζήτητος Μάσα εξασφάλιζε πάντα εύκολα συμβόλαια και χρειάστηκε να τρέξει μόνον για τρεις ομάδες. Τη Sauber, τη Ferrari και τη Williams.
Ο συμπαθητικός μικρόσωμος Βραζιλιάνος ξεκίνησε την καριέρα του στην Formula 1 με την ομάδα του Ελβετού Πέτερ Ζάουμπερ, το 2002. Ο ίδιος ο Ζάουμπερ είχε εντυπωσιαστεί στην πρώτη επαφή με τον νεαρό τότε Φελίπε και αναγκάστηκε να μπει μέσα στην πίστα και να κάνει σήμα στον θερμόαιμο οδηγό, για να κόψει ταχύτητα! Τι είχε συμβεί; Απλά ο Μάσα είχε σπάσει ήδη στον τρίτο του γύρο το ρεκόρ χρόνου, που είχε πετύχει μέχρι τότε ο γρηγορότερος πιλότος της Sauber!
O Mάσα ήταν βέβαια τρομερά γρήγορος, αλλά και άπειρος, και αυτό φάνηκε από τα πολλά λάθη της πρώτης αγωνιστικής του σεζόν με τα χρώματα της ελβετικής ομάδας. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η Sauber δεν τον επέλεξε για το 2003, ενδιαφέρθηκε γι’ αυτόν η Ferrari και τον προσέλαβε ως πιλότο-δοκιμαστή, δηλαδή βρέθηκε ξαφνικά στον προθάλαμο του ονείρου για κάθε επαγγελματία οδηγό αγώνων. Το 2004 επέστρεψε πάντως στην Sauber και έμεινε μέχρι και το 2005, οπότε εκπληρώθηκε το όνειρό του και πήρε μεταγραφή για την ομάδα της Ferrari μετά την αποχώρηση του συμπατριώτη του Ρούμπενς Μπαρικέλο. Με την Ferrari εξελίχθηκε ο Μάσα το 2006 σε οδηγό πρώτης γραμμής. Στην πρώτη του χρονιά στην Scuderia πέτυχε δύο νίκες, κατέκτησε πέντε pole positions και ανέβηκε 7 φορές στο βάθρο τερματίζοντας μάλιστα τρίτος στο πρωτάθλημα.
Tο 2007 τα πήγε πολύ καλά δίπλα στον Κίμι Ραικόνεν και τερμάτισε στην τέταρτη θέση, χαρίζοντας μάλιστα την σίγουρη νίκη του στον τελευταίο αγώνα στον Φινλανδό, ώστε να στεφθεί εκείνος πρωταθλητής. Μια τεράστια κίνηση που πέρασε από πολλούς απαρατήρητη, όπως ομολόγησε όμως και ο ίδιος αργότερα, ήταν μία από τις δυσκολότερες στιγμές της καριέρας του.
Βέβαια, η πιο καθοριστική χρονιά για τον Βραζιλιάνο αποδείχθηκε το 2008. Ο Μάσα ήταν σταθερά καταιγιστικός και άξιζε κατά πολλούς το πρωτάθλημα. Μέσα στην πατρίδα του, στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, εκεί που την προηγούμενη σεζόν χάρισε την νίκη στον Ραϊκόνεν, κατάφερε να φτάσει στην πηγή και να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αλλά για λίγα λεπτά μόνον. Το στέμμα κατέληξε τελικά στον Χάμιλτον, που πέρασε στην τελευταία στροφή της πίστας του Ιντερλάγκος πέμπτος και πήρε το πρωτάθλημα με ένα βαθμό διαφορά ενώπιον της σοκαρισμένης οικογένειας του Φελίπε και των δεκάδων χιλιάδων συμπατριωτών του, που είχαν αρχίσει να χορεύουν ήδη σάμπα στις εξέδρες.
Ο συγκεκριμένος αγώνας σημάδεψε τη ζωή του Μάσα, που δεν κατάφερε να ανακάμψει πλέον ποτέ και να διεκδικήσει πάλι κάποιον τίτλο. Μάλιστα η νίκη του στο Ιντερλάγκος ήταν και η τελευταία του σε Γκραν Πρι της Formula 1, ενώ το 2009 σημαδεύτηκε από ένα σοβαρότατο ατύχημα που παραλίγο να του στοιχίσει την ζωή. Και εδώ η καρμική σχέση με την πατρίδα του, τη Βραζιλία, συνεχίστηκε. Ενα ελατήριο από την Brown του συμπατριώτη του, Ρούμπενς Μπαρικέλο, χτύπησε το κράνος του και μπήκε μέσα στο κρανίο του! Αν και το χτύπημα ήταν τρομερά σοβαρό και ο Φελίπε κινδύνεψε να πεθάνει, επέστρεψε ως οδηγός στην F1.
Πολλοί εκτιμούν, πάντως, ότι το ατύχημα του στέρησε την μαχητικότητα και την επιθετικότητα, που τον χαρακτήριζε μέχρι τότε, αν και, όπως είπαμε, δεν έβγαινε ποτέ εκτός ορίων και δεν υπάρχει αντιαθλητικό περιστατικό με εμπλοκή του χαμογελαστού Βραζιλιάνου. Αποτέλεσμα του ατυχήματος ήταν να τελειώσει εκείνη τη χρονιά στην ενδέκατη θέση του πρωταθλήματος. Το 2010 και το 2011 τερμάτισε στην έκτη θέση του πρωταθλήματος, το 2012 στην έβδομη ενώ το 2013 στην όγδοη και να εγκαταλείψει στο τέλος της σεζόν την πολυαγαπημένη του Ferrari.
To 2014 έκανε μια νέα αρχή με την ομάδα της Williams, τερματίζοντας στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος, καταφέρνοντας μάλιστα να κατακτήσει και μια pole position. Το 2015 βελτίωσε λίγο τα πράγματα τερματίζοντας στο πρωτάθλημα έκτος, αλλά φέτος βρίσκεται στη δέκατη θέση για την ώρα, δείχνοντας πως ο χρόνος αρχίζει να δείχνει τα σημάδια του.
Ο Μάσα κέρδισε στη Formula 1 μόνο φίλους. Κανείς δεν έχει να πει έναν κακό λόγο για τον γελαστό οικογενειάρχη με τον συμπαθητικό μπαμπά, που τον συντροφεύει σε σχεδόν κάθε Γκραν Πρι. Στην F1 απέκτησε ο Βραζιλιάνος έναν νέο «αδερφό», τον Μίκαελ Σουμάχερ. Η σχέση του με τον Γερμανό ήταν πάντοτε αρμονική και ανάμεσα στους δύο πιλότους αναπτύχθηκε αλληλοεκτίμηση και μια δυνατή φιλία. Μάλιστα για χάρη του Μάσα -πριν από ακριβώς δέκα χρόνια και πάλι πριν από το Ιταλικό GP- ο Σουμάχερ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να σταματήσει τους αγώνες, ώστε να διευκολύνει τον Μάσα να παραμείνει στην Ferrari, αφού ήδη είχε ανακοινωθεί η έλευση του Ραϊκόνεν στο Μαρανέλο.
Ο Μάσα υπήρξε Κύριος με κεφαλαίο το Κ, τόσο μέσα όσο και έξω από τις πίστες. Ηρεμος και καθαρός οδηγός, ποτέ του δεν μπήκε σε αντιπαραθέσεις με άλλους οδηγούς. Υπηρέτησε με πίστη και αφοσίωση τις ομάδες που του πρόσφεραν μια θέση στο τσίρκο της F1 και πάντοτε έβαζε τα συμφέροντά τους πάνω από τα προσωπικά του. Δέχθηκε με στωικότητα και με ψηλά το κεφάλι την αρπαγή του πρωταθλήματος το 2008 από τον Χάμιλτον μέσα στην πατρίδα του και οι συμπατριώτες του τον λάτρεψαν σαν αντιήρωα, αν και διαψεύστηκαν οι προσδοκίες τους, ότι θα γινόταν διάδοχος του Σένα.
Ακόμη και ο τρόπος που επέλεξε να αποσυρθεί από τις πίστες, ταιριάζει στο προφίλ του σεμνού οδηγού, που θα μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα του σε ηλικία 35 ετών, χωρίς όμως κάποιες προοπτικές για κάτι μεγάλο. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ως πιθανότερος διάδοχός του στη Williams φέρεται ο… 37χρονος Τζένσον Μπάτον, που απολαμβάνει το μπόνους και τη δόξα του Παγκόσμιου Πρωταθλητή της Formula 1. Ο Μάσα υπήρξε καλύτερος οδηγός από τον Βρετανό, αποχωρεί όμως χωρίς τίτλο. Παιχνίδια της μοίρας για τον Βραζιλιάνο, που ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της καριέρας του στην πίστα της Μόντσα, όπως είχε κάνει πριν δέκα χρόνια και ο «κολλητός του» Μίκαελ Σουμάχερ!
Θα μας λείψει πολύ και η Formula 1 θα γίνει φτωχότερη χωρίς αυτόν.