Ένας νέος μακεδονικός τάφος, με τέσσερις θαλάμους, ήρθε στο φως εντός του σύγχρονου οικισμού της Πέλλας, όπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού. Με βάση αγγεία, λυχνάρια και ειδώλια που εντοπίστηκαν στο εσωτερικό του, χρονολογείται στο πρώτο μισό του 3ου αιώνα π.Χ.. Ο τάφος εντοπίστηκε το καλοκαίρι, στη μέση του περιφερειακού δρόμου που οδηγεί από την Πέλλα στα Κουφάρια, δηλώνει στο Protagon η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πέλλας, Ελισάβετ Τσιγαρίδα. Υπεύθυνη της ανασκαφής είναι η Αναστασία Γεωργιάδου, η οποία ήρθε αντιμέτωπη με έναν τάφο που όλοι επιμένουν πως είναι μοναδικός στην ιστορία των μακεδονικών τάφων. Το τμήμα του αετώματος που εντοπίστηκε μαρτυρά πως η πρόσοψη θα έχει μνημειακή διαμόρφωση. Ομως οι εργασίες προς το παρόν σταμάτησαν, αφού υπάρχει δίπλα ακριβώς μια… επιχείρηση, που κάνει απαγορευτική προς το παρόν τη συνέχιση της ανασκαφής. Η κυρία Τσιγαρίδα δηλώνει πως ελπίζει στο μέλλον να συνεχιστεί.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου, ο μακεδονικός τάφος, όπως και άλλοι δεκαοκτώ κιβωτιόσχημοι και κεραμοσκεπείς τάφοι του ανατολικού νεκροταφείου της Πέλλας, πρωτεύουσας του μακεδονικού βασιλείου, που αποκαλύφθηκαν κατά τις εκσκαφές, ερευνήθηκαν από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πέλλας από τον Οκτώβριο του 2014 έως και τον Δεκέμβριο του 2015. Η δαπάνη εξασφαλίστηκε μέσω υποέργου αυτεπιστασίας που εκτελείτο παράλληλα με το κυρίως τεχνικό έργο.
Ο τάφος συλήθηκε κατά την αρχαιότητα. Ολόκληρα αγγεία, λυχνάρια και ειδώλια, που περισυλλέχθηκαν από το εσωτερικό του προθαλάμου, ανάγουν την κατασκευή του μνημείου στο πρώτο μισό του 3ου αι. π.Χ.
Το ενδιαφέρον στο νέο μακεδονικό τάφο της Πέλλας είναι η αρχιτεκτονική μορφή του, αφού εκτός από το κεντρικό σκέλος, με προθάλαμο και κυρίως θάλαμο, διαθέτει δύο ακόμη πλευρικούς θαλάμους που ανοίγονται στη βόρεια και νότια πλευρά του προθαλάμου. Η κυρία Τσιγαρίδα μας εξηγεί πως «ο τάφος κατασκευάστηκε στην πρώιμη ελληνιστική εποχή και χρησιμοποιήθηκε μέσα στον τρίτο αιώνα. Κατά πάσα περίπτωση ήταν οικογενειακός, για αυτό μετά τον προθάλαμο ανοίγονται νέοι θάλαμοι που προφανώς έφεραν ταφές». Η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πέλλας εκτιμά πως ήταν οικογενειακός τάφος χωρίς να έχουμε στοιχεία για τους «ενοίκους» του.
Από το κεντρικό σκέλος με ύψος τοίχων 2,50 μ. έχει καταστραφεί η καμαρωτή οροφή. Αντίθετα οι καμάρες των πλευρικών θαλάμων σώζονται σε άριστη κατάσταση. Στο εσωτερικό του νότιου πλευρικού θαλάμου υπάρχει λίθινο βάθρο, πάνω στο οποίο είχε τοποθετηθεί η κλίνη του νεκρού ή της νεκρής. Η είσοδος του αντικρινού βόρειου θαλάμου προστατευόταν με φράγμα, από το οποίο διατηρείται η κατώτερη λιθόπλινθος. «Ηταν μια εξαιρετικά δύσκολη ανασκαφή», μας λέει η κυρία Τσιγαρίδα. «Υπήρχαν πολλά χώματα στον χώρο, ενώ συλήθηκε δύο φορές κατά πάσα πιθανότητα. Και στην αρχαιότητα και μεταγενέστερα».
Ο δρόμος και η πρόσοψη του τάφου, που βρίσκονται στα ανατολικά, δεν στάθηκε δυνατό να ερευνηθούν στην παρούσα φάση. Όμως, όπως εκτιμούν οι αρχαιολόγοι από τα πεσμένα αρχιτεκτονικά μέλη, η πρόσοψη αναμένεται να έχει μνημειακή διαμόρφωση με αετωματική επίστεψη. Το θυραίο άνοιγμα του προθαλάμου έκλεινε με ξύλινη θύρα ύψους 2,78 μ και πλάτους 1,30 μ.
Ολόκληρα αγγεία, λυχνάρια και ειδώλια, που περισυλλέχθηκαν από το εσωτερικό του προθαλάμου, ανάγουν την κατασκευή του μνημείου στο πρώτο μισό του 3ου αι. π.Χ. Η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πέλλας δηλώνει πως βρέθηκε πολλή κεραμική μέσα στον τάφο, ακόμα και τμήματα απ;o το αέτωμα. Αυτή τη στιγμή ο τάφος έχει καλυφθεί για την προστασία του μνημείου και βεβαίως των πολιτών.
