Μάλλον έχοντας επιλύσει τα μείζονα κοινωνικά προβλήματά της, η Γερμανία επιδίδεται τώρα στην αποκατάσταση παιδεραστών βάσει ειδικού προγράμματος, πυρήνας του οποίου είναι η διάκριση μεταξύ των απραγματοποίητων επιθυμιών τους και των πραγματοποιημένων εγκλημάτων τους. Αλλά, πάλι, μήπως το πρόβλημα δεν είναι και τόσο μικρό όσο νομίζουμε εμείς στον Νότο;
Οσοι από δαύτους, λέει, φλέγονται από τον πόθο για μωρουδιακή ή παιδική σάρκα, αλλά δεν τολμούν να επιτεθούν στα ανυπεράσπιστα υποψήφια θύματά τους, δεν είναι εγκληματίες. Οχι. Κακούργοι είναι μόνο όσοι βιάζουν και κακοποιούν τα παιδιά. Τουλάχιστον, στα γεγενημένα εγκλήματα περιλαμβάνεται και η διακίνηση παιδικής πορνογραφίας μέσω του Ιντερνετ.
Το θέμα, που ως φαίνεται «έχει ψωμί» και δημοσιογραφικά στη Γερμανία, παρουσιάζει η γερμανική Süddeutsche Zeitung, λαμβάνοντας αφορμή από την περίπτωση μιας νέας γυναίκας, 25 χρόνων, που δηλώνει ότι ελκύεται από τη γοητεία των βρεφών, των νηπίων και των παιδιών ηλικίας μέχρις 7 ετών… Η γερμανίδα δημοσιογράφος βάφτισε τη μαρτυρία της «συγκλονιστική» και την ίδια με το όνομα «Ρούμπι». Ρούμπι, λοιπόν, ας την πούμε και εμείς.
Πόσους ρούμπους έκανε η Ρούμπι στο σεξουαλικό παιχνίδι πέριξ των βρεφοκοιτίδων, των νηπιαγωγείων και των δημοτικών σχολείων; Κανέναν! Διότι το ήθελε μεν, καιγόταν από λαχτάρα η γυναίκα, ωστόσο δεν το διέπραξε. Αντιστάθηκε στις παιδεραστικές τάσεις της, μάλιστα ζήτησε βοήθεια από τα αρμόδια όργανα του γερμανικού κράτους για να τη συγκρατήσουν, και τώρα έχει μετατραπεί σε διαπρύσιο κήρυκα του προγράμματος «Μη γίνεις εγκληματίας» («Kein Täter werden»).
Πρόκειται για το γερμανικό πρόγραμμα πρόληψης της παιδεραστίας, το οποίο επιδιώκει την αποτροπή των σεξουαλικών αδικημάτων εις βάρος ανηλίκων. Η Ρούμπι, λοιπόν, πήγε στους ανθρώπους του προγράμματος και δήλωσε τα εξής: «Μου αρέσουν τα αγοράκια ηλικίας από ενός έτους έως και επτά ετών». Τον καημό της επανέλαβε και στην συντάκτη της Süddeutsche Zeitung που της πήρε τη συνέντευξη.
Η Ρούμπι θεωρείται μία από τις λίγες σεσημασμένες περιπτώσεις γυναικών με το κουσούρι της παιδεραστίας. Μάλιστα οι ειδικοί του προγράμματος έχουν εντοπίσει άλλες δύο. Η μία συνελήφθη και κατηγορείται ότι κατέστρωσε σχέδιο βιασμού του ανηψιού της έχοντας για συνεργούς της και άνδρες, ενώ η δεύτερη περίπτωση αφορά κάποιαν άλλη γυναίκα που καταδικάστηκε σε δωδεκαετή φυλάκιση επειδή πούλησε τον γιο της μέσω Ιντερνετ ενώ τον κακοποιούσε επί σειρά ετών!
30.000 γερμανοί βιαστές παιδιών
Οσο και αν το τραγικό ιστορικό αυτών των βεβαρημένων τόσο ποινικά όσο και ψυχιατρικά περιπτώσεων σοκάρει, το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Ανάλογα περιστατικά έχουν καταγραφεί και στις ΗΠΑ. Η γερμανική αστυνομία, πάντως, ξεσκέπασε προσφάτως ένα δίκτυο 30.000 παιδεραστών που αντάλλαζαν υλικό παιδικής πορνογραφίας στο Ιντερνετ και κακοποιούσαν και παιδιά όταν έβρισκαν την ευκαιρία. Δεν τους είχαν ξεφύγει καν οι γιοι τους και οι κόρες τους.
Η συντάκτης, θέλοντας να απαλύνει την εντύπωση που δημιουργείται τόσο από το πλήθος των ψυχοπαθών του συγκεκριμένου φυράματος όσο και από την οργάνωσή τους, γράφει ότι «αυτή η ιστορία δημιούργησε την εντύπωση ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παιδεραστών στη Γερμανία». Για αυτήν η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική: «Η Γερμανία είναι μία από τις λίγες χώρες που έχουν πραγματοποιήσει εκτεταμένες έρευνες για το φαινόμενο, προσπαθώντας να το αντιμετωπίσουν ανοιχτά, ακόμη και με προγράμματα πρόληψης που απευθύνονται σε παιδεραστές. Δυστυχώς, η παιδεραστία είναι πολύ διαδεδομένο φαινόμενο και αλλού, αλλά σχεδόν ποτέ δεν έρχεται στο φως».
Η παρακάτω κρίση της, όμως, είναι ολόσωστη: «Αυτό που επέτρεψε την άνευ προηγουμένου εξάπλωση των σεξουαλικών εγκλημάτων εναντίον ανηλίκων παγκοσμίως είναι το Ιντερνετ. Εκεί οι παιδεραστές μπορούν να επικοινωνούν μέσω του ‘‘σκοτεινού ιστού’’, ενθαρρύνοντας ο ένας τον άλλον, όπως αποκάλυψαν οι έρευνες της γερμανικής αστυνομίας».
Στην απορία των περισσοτέρων ανθρώπων, πώς είναι δυνατόν γυναίκες να επιδίδονται στην παιδεραστία και να συνεργάζονται με παιδεραστές, το ρεπορτάζ του γερμανικού Μέσου έχει την απάντηση: «Το ιστορικό τους δεν σημαίνει ότι έχουν ένστικτα παιδόφιλων, συχνά το κάνουν για να ευχαριστήσουν έναν σύντροφο ή για οικονομικό κέρδος». Και παραθέτει σχετικές γνώμες ειδικών.
Στην περίπτωση της Ρούμπι, οι θεραπευτές που την παρακολουθούν βρήκαν σεξουαλική επιθυμία για τα παιδιά, αλλά και απόρριψη της παιδικής πορνογραφίας. «Μου αρέσουν τα παιδιά, οπότε δεν θέλω κανένας να τα πληγώσει» λέει τώρα η Ρούμπι. Ο σημερινός φίλος της είναι ένας νεαρός άνδρας που είναι γνωστός σε ένα φόρουμ αυτοβοήθειας για παιδεραστές, του οποίου ο βασικός κανόνας είναι «σεξουαλικές πράξεις μεταξύ παιδιών και ενηλίκων δεν πρέπει ποτέ να γίνονται». Η Ρούμπι ισχυρίζεται ότι κάποτε μοιράστηκε τη διαδεδομένη άποψη ότι οι παιδεραστές δεν μπορούν να συγκρατηθούν, αλλά η ίδια συγκρατήθηκε. «Δεν είναι κάθε παιδεραστής εγκληματίας» λέει…
Ή, μάλλον, βρήκε και τα λέει…