Το Quartz για την ιδέα να πληρώνουν φόρους και τα ρομπότ / Η Washington Post για την παγκόσμια απειλή απέναντι στην οποία είμαστε απροετοίμαστοι / Η Corriere della Sera για το σόι που κατέλαβε ένα κόμμα / Και η Repubblica…

Quartz

Γκέιτς Ι/ «Να πληρώνουν φόρους τα ρομπότ»

«Σήμερα, ένας άνθρωπος που εργάζεται σε ένα εργοστάσιο και αμείβεται με κάποια χρήματα είναι υποχρεωμένος να πληρώνει φόρους. Γιατί να μη φορολογούνται και τα ρομπότ, όταν θα κάνουν την ίδια δουλειά στο μέλλον;».

Η πρόταση έρχεται από τον πιο πλούσιο άνθρωπο του κόσμου, ο οποίος και δουλειά έχει και ούτε φοβάται ότι θα την χάσει από κάποιο ρομπότ. Ο άνθρωπος αυτός είναι ο Μπιλ Γκέιτς και την πρότασή του κατέθεσε και σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Quartz. Στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, όπου έριξε επίσης την ιδέα, εκτίμησε ότι η βιομηχανία παραγωγής ρομπότ δεν θα δυσανασχετήσει με την πρότασή του. «Η χρήση της τεχνητής ευφυΐας –εξήγησε– μπορεί να φέρει κέρδη από τη μείωση του κόστους εργασίας». Με την ιδέα θα πρέπει να συμφωνήσουν –ή να προσαρμοστούν σε αυτήν– και οι επιχειρήσεις που θα αντικαταστήσουν τους εργαζόμενους με ρομπότ.

Οι εκτιμήσεις ως προς το μέγεθος της αντικατάστασης διαφέρουν. Στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι θα χαθούν 8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας για τους ανθρώπους, στη Βρετανία 15 εκατομμύρια. Από την άλλη πλευρά, μελέτη της McKinsey κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «με βάση τη σημερινή τεχνολογία» θα χαθεί το 5% των θέσεων εργασίας. Εκτός εάν η τεχνολογία εξελιχθεί τόσο, ώστε το 45% των θέσεων εργασίας καλυφθούν από ρομπότ. Να εξελιχθεί τόσο που να φορολογούνται. Αλλά όχι τόσο που να παίρνουν άδεια και να κάνουν απεργία, ε;

Φωτό: Ετοιμα για δουλειά. (Από την ταινία του Αλεξ Πρόγιας «Εγώ, το ρομπότ»). Πηγή: 2.bp.blogspot.com

Washington Post

Γκέιτς ΙΙ/ «Ο πραγματικός κίνδυνος; Η βιοτρομοκρατία»

Ηταν ίσως η πιο τρομακτική προειδοποίηση στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια που φιλοξενήθηκε στο Μόναχο. Και τι λέει; Οτι είναι εύκολο να δημιουργηθεί στο εργαστήριο ένας ιός που θα αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα ακόμη και από τα πυρηνικά όπλα. Παρόλα αυτά, όμως, καμία χώρα στον πλανήτη δεν έχει προετοιμαστεί για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής.

Με τα λόγια του Μπιλ Γκέιτς: «Είναι πολύ πιθανό η επόμενη επιδημία να προέλθει από την οθόνη ενός υπολογιστή». Αλλά ακόμη και αν ο ιός δεν είναι έργο ενός βιοτρομοκράτη αλλά η ίδια η φύση, τα θύματα θα είναι δεκάδες εκατομμύρια. Εκτός αν οι κυβερνήσεις «προετοιμαστούν γι’ αυτές τις επιδημίες με τον ίδιο τρόπο που προετοιμάζονται τον πόλεμο».

Από εκείνους που συμμετείχαν στο πάνελ, γράφει η Washington Post, δεν διαφώνησε κανείς. «Οι ασθένειες και η βία σκοτώνουν λιγότερους ανθρώπους από ποτέ, αλλά διαδίδονται πιο γρήγορα» είπε η πρωθυπουργός της Νορβηγίας Ερνα Σόλμπεργκ. «Εχουμε ξεχάσει πόσο καταστροφικές είναι οι επιδημίες» πρόσθεσε για να αναφερθεί στη συνέχεια στη Μαύρη Πανώλη από την οποία έχασε τη ζωή του ο μισός πληθυσμός της χώρας της – ολόκληρη η Ευρώπη έχασε το ένα τρίτο των κατοίκων της.

Εμάς τώρα υπάρχει κανείς να μας σώσει από τους βιοτρομοκράτες;

Φωτό: Η τύχη μας, στα χέρια τους. Πηγή: nationalsecurity.news

Corriere della Sera

Γάλλοι Σοσιαλιστές/ Ο Τομά και οι γυναίκες του

Είναι κάτι παραπάνω από οικογενειακή υπόθεση. Είναι κάτι σαν σόι αυτό που έχει αναλάβει να βοηθήσει τους γάλλους Σοσιαλιστές να πετύχουν μια αξιοπρεπή επίδοση στις προεδρικές εκλογές. Από μια άλλη οπτική, θα μπορούσε να είναι ο «Τομά και οι γυναίκες του».

Γιατί ο ένας είναι ο Τομά Πικετί, ο οικονομολόγος που απέκτησε παγκόσμια φήμη με το μπεστ σέλερ «Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Πόλις»). Αλλά όπως επισημαίνει η Corriere della Sera, ο Πικετί δεν είναι αυτός που ασχολείται με τα οικονομικά θέματα.

Ο ρόλος αυτός ανατέθηκε στη Ζουλιά Καζέ, επίσης οικονομολόγο, μελετήτρια της σχέσης της πληροφορίας με την οικονομία, αλλά και σύζυγο του Πικετί. Στην ομάδα περιλαμβάνονται επίσης η Αγκατέ Καζέ, κουνιάδα του Πικετί και δίδυμη αδελφή της Ζουλιά, που ανέλαβε τα καθήκοντα του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας των Σοσιαλιστών. Το κάδρο συμπληρώνει η πρώην του Πικετί, Ορελί Φιλιπετί στον ρόλο του εκπροσώπου Τύπου.

Και ο Τομά; Περιορίστηκε στα καθήκοντα του συμβούλου για ευρωπαϊκά θέματα. Σοσιαλιστής και τζέντλεμαν.

Φωτό: Δίδυμη σοσιαλιστική φινέτσα. Θα φτάσει ποτέ στο Ελιζέ; Πηγή: Nouvel Obs

La Repubblica

Ιδέες/ Οταν τα παγκάκια της πόλης μιλάνε

Λέγονται Talking bench (ομιλούντα παγκάκια), είναι δέκα και αποτελούν έμπνευση των καθηγητριών Μαρία Πάολα Σπινέλι και Αντονέλα Μαρίνο. Που μαζί με τους φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών του Μπάρι και φυσικά τη στήριξη της πόλης ζωντάνεψαν τα παγκάκια του παραλιακού μπουλεβάρ της πρωτεύουσας της Απουλίας με φράσεις και τσιτάτα των πιο γνωστών συγγραφέων του Μπάρι, μετατρέποντας τα σε εικόνες και υλικό για κουβέντα και στοχασμό.

Ανάμεσα στους συγγραφείς είναι και ο Νικόλα Λατζόια, του οποίου στα ελληνικά έχει εκδοθεί η «Κτηνωδία» (εκδ. Καστανιώτη), καθώς και ο Τζανρίκο Καροφίλιο, που οι έλληνες βιβλιόφιλοι γνωρίζουν από τον «Ακούσιο μάρτυρα» (Αλεξάνδρεια) και τη «Στημένη παγίδα» (Modern Times). Από τα παγκάκια δεν λείπουν βέβαια οι νεολογισμοί, καθώς και λέξεις παρμένες από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η επιλογή, γράφει η Repubblica, έγινε στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας της οργάνωσης PopHub, που κατά τη διάρκεια ενός εργαστηρίου ανάγνωσης καλούνταν οι τρόφιμοι των φυλακών να συλλέξουν υλικό με φράσεις που θα μιλούν για τις αξίες της ελευθερίας και την αγάπη των συγγραφέων για την πόλη τους.

Η ιδέα πέρασε τα σύνορα της Μπάρι, φτάνοντας έως το αεροδρόμιο της Νάπολι. Και –ποιος ξέρει;- μπορεί να φτάσει και μια μέρα στην Αθήνα. Για να φιλοξενήσουν τις λογοτεχνικές φράσεις ελλήνων συγγραφέων – κι αφού καθαριστούν τα παγκάκια από τα χημικά και τις μολότοφ, όπως είχε πει ένας έλληνας τραγουδοποιός.

Φωτό: Τροφή για σκέψη: «Ιστορίες, καμωμένες ισομερώς από μνήμη και φαντασία, που ο καθένας μας πίστευε ότι ήταν αναμνήσεις». Πηγή: La Repubblica