O Ολαφ Σολτς έχει κάθε δικαίωμα να λέει ότι ο λαός τον θέλει στην καγκελαρία και να ετοιμάζεται για τον συνασπισμό «φανάρι» (από τα χρώματα του SPD-κόκκινο, του FDP-κίτρινο και των Πρασίνων). Ο Αρμιν Λάσετ μπορεί από την πλευρά του να υπεραμύνεται των επιλογών του και να λέει ότι είναι εφικτός ένας συνασπισμός «Τζαμάικα» (από τα χρώματα του CDU/CSU-μαύρο, του FDP και των Πρασίνων), ελπίζοντας ότι το κόμμα του δεν θα τον καθαιρέσει. Αλλά αληθινοί νικητές αυτών των εκλογών στη Γερμανία είναι οι δύο «μπαλαντέρ»: Οι Πράσινοι, που διπλασίασαν τα ποσοστά τους σε σχέση με το 2017, και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες νιώθουν τόση αυτοπεποίθηση που αποφάσισαν πρώτα να συμφωνήσουν μαζί σε ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης και μετά να το παρουσιάσουν —ή να του «πουλήσουν»— στον καλύτερο πλειοδότη!
Δεν είναι εύκολη διαδικασία. Πολλές λεπτομέρειες πρέπει να συμφωνηθούν από πολλά διαφορετικά μέρη. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Η κουλτούρα των μετεκλογικών συνεργασιών στη Γερμανία είναι αυτή που έχει εγγυηθεί την πολιτική σταθερότητα που έχει οδηγήσει στην οικονομική και πολιτική ισχύ της χώρας.
Και αυτή τη φορά, καθώς απαιτείται συνασπισμός τριών κομμάτων, είναι οι θεωρητικά «μικροί» που ελέγχουν το παιχνίδι.
Το απόγευμα της Δευτέρας, το προεδρείο του FDP αποφάσισε να ξεκινήσει προκαταρκτικές διαβουλεύσεις με τους Πράσινους για πιθανή κυβερνητική συνεργασία.
Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος Κρίστιαν Λίντνερ έπειτα από σχετικές συζητήσεις στο Βερολίνο. «Από τη μία πλευρά, οι μεγαλύτερες διαφορές πολιτικής υπάρχουν μεταξύ του FDP και των Πρασίνων, από την άλλη πλευρά, και τα δύο κόμματα ήταν περισσότερο αντίθετα στο status quo του Μεγάλου Συνασπισμού (CDU/CSU και SPD που συγκυβέρνησαν στη Γερμανία υπό την Ανγκελα Μέρκελ από το 2012). Θα πρέπει συνεπώς να εξεταστεί εάν αυτό θα μπορούσε να γίνει το προοδευτικό κέντρο ενός νέου συνασπισμού. Μετά από αυτές τις διαβουλεύσεις με του Πρασίνους, το FDP είναι ανοιχτό σε πρόσκληση από το CDU/CSU και το SPD για περαιτέρω συζητήσεις », πρόσθεσε ο Λίντνερ, ο οποίος είναι προσωπικός φίλος του Αρμιν Λάσετ και δεν έχει κρύψει την επιθυμία του να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομικών.
Οι Πράσινοι, πάντως, έδωσαν ένα προβάδισμα, μετά τις διαπραγματεύσεις με το FPD, στους Σοσιαλδημοκράτες.
Ο συμπρόεδρος των Πράσινων Ρόμπερτ Χάμπεκ ανακοίνωσε ότι το κόμμα του «θα συζητήσει με το Φιλελεύθερο (FDP) και το Σοσιαλδημοκρατικό (SPD) κόμμα για μια πιθανή κυβερνητική συνεργασία. Δεδομένου ότι Χριστιανοδημοκράτες και Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) βρίσκονται στη διαδικασία αποχαιρετισμού της δυνατότητας να κυβερνήσουν, προκύπτει λογικά ότι θα ξεκινήσουν πρώτα οι διαπραγματεύσεις με το SPD και το FDP. Ο συνασπισμός Φανάρι είναι η πλησιέστερη επιλογή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα συζητήσουμε και με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU)», είπε.
Ο ίδιος είπε επίσης ότι η σχέση του με την υποψήφια καγκελάριο Αναλένα Μπέρμποκ «εξακολουθεί να είναι καλή, σταθερή, άθικτη και σχέση εμπιστοσύνης όσο ποτέ. Η συνεργασία μεταξύ των δύο προέδρων των Πρασίνων αποτελεί άγκυρα και παράγοντα σταθερότητας» στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού», πρόσθεσε ο Χάμπεκ ο οποίος θα συμμετάσχει μαζί Μπέρμποκ στις εν λόγω διαπραγματεύσεις. Οι δύο τους έχουν επίσης συμφωνήσει ποιός θα είναι αντικαγκελάριος στην περίπτωση που σχηματισθεί κυβέρνηση με την συμμετοχή τους. Ο Χάμπεκ δεν αποκάλυψε όμως το όνομα. Το αποκάλυψε όμως η Frankfurter Allgemeine Zeitung: Θα είναι ο Χάμπεκ αυτός που θα χριστεί αντικαγκελάριος.
Αντικαγκελάριος, υπό ποιον καγκελάριο είναι ένα ερώτημα, αλλά όχι και τόσο δύσκολο να απαντηθεί. Οι Γερμανοί δεν θέλουν τον Λάσετ, δεν τον θέλουν ούτε αυτοί που ψήφισαν CDU! Σε δημοσκόπηση που έγινε από το Ιντσιτούτο Forza για λογαριασμό των δικτύων RTL και ntv, μόνο το 44% των ψηφοφόρων Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών θα ήθελε ο Λάσετ να είναι ο επόμενος καγκελάριος.
Η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Σοσιαλδημοκρατικού Kόμματος (SPD) και των Πρασίνων (Die Gruenen) θα ήθελαν τον Σολτς για καγκελάριο, ενώ περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους του FDP προτιμούν επίσης τον σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο.
Το 56% του συνόλου των ερωτηθέντων πολιτών θα προτιμούσε τον Ολαφ Σολτς για καγκελάριο και μόνο το 11% θα προτιμούσε τον Αρμιν Λάσετ.
Το 50% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ ενός «συνασπισμού φανάρι». Το 22% θα προτιμούσε έναν «συνασπισμό Τζαμάικα». Και μόλις το 13% θα προτιμούσε έναν νέο Μεγάλο Συνασπισμό του SPD και του CDU/CSU.
Το θέμα για τον Λάσετ δεν είναι μόνο ότι δεν τον θέλει ο κόσμος. Δεν τον θέλουν ούτε στο κόμμα, όπως φαίνεται. Και ήδη έχουν αρχίσει οι συζητήσεις για το πόσο καλύτερα θα τα είχε πάει ο συνασπισμός CDU/CSU αν υποψήφιος καγκελάριος, αντί του εκλεκτού της Ανγκελα Μέρκελ, ήταν ο Βαυαρός Μάρκους Ζέντερ των Χριστιανοκοινωνιστών.
«Χθες, αμέσως μετά το κλείσιμο της κάλπης, ρωτήσαμε πάνω από 5.000 ψηφοφόρους. Πάνω από το ένα δέκατο των ψηφοφόρων των άλλων κομμάτων δήλωσαν ότι θα είχαν ψηφίσει Χριστιανοδημοκράτες / Χριστιανοκοινωνιστές εάν ο Ζέντερ ήταν υποψήφιος καγκελάριος. Με τον Ζέντερ θα είχαν ξεπεράσει το 30%», σημείωσε το Forsa.
Στο μεταξύ, ο Σολτς συνεχίζει να λέει ότι ένας συνασπισμός «φανάρι» είναι όχι μόνο η ιδανική λύση, αλλά και εφικτός μέχρι τα Χριστούγεννα (νωρίς αν σκεφτεί κανείς ότι το 2017 απαιτήθηκαν έξι μήνες για να λυθεί το αδιέξοδο).
Μιλώντας στο RTL, o Σολτς επέμεινε ότι oι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι εκπροσωπούν όπως και το Σοσιαλδημοκρατικό Kόμμα, την «ιδέα της προόδου», η οποία καθίσταται έτσι η σωστή βάση για την επόμενη κυβέρνηση υπό την ηγεσία του. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θέλει να ηγηθώ της επόμενης κυβέρνησης, τόνισε.
«Οι πολίτες έστειλαν ένα σαφές μήνυμα. Το κρίσιμο θέμα είναι τώρα να σχηματίσουμε επίσης μια κυβέρνηση αναλόγως των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από τις ομοσπονδιακές εκλογές. Η σαφής ετυμηγορία των ψηφοφόρων ισχύει και για τους (εν δυνάμει) εταίρους του συνασπισμού με το SPD. Aλλωστε, υπάρχουν μόνο τρία κόμματα με σημαντική αύξηση ψήφων: το SPD, οι Πράσινοι και το FDP», εξήγησε ο Σολτς, για να προσθέσει:
«Είμαι αρκετά αισιόδοξος ότι τελικά θα υπάρξει “συνασπισμός φανάρι”: στην κλίμακα από το ένα έως το δέκα, η πιθανότητα ενός τέτοιου συνασπισμού η πιθανότητα είναι εννέα».
Σύμφωνα με τον Σολτς, και τα τρία κόμματα υποστηρίζουν την «ιδέα της προόδου», η οποία είναι ενσωματωμένη στα προεκλογικά προγράμματά τους. Ο Σολτς ανέφερε ως σημεία σύγκλισης τον «τεχνολογικό εκσυγχρονισμό», «λύσεις για την κλιματική αλλαγή» και την «κοινωνική φιλελευθεροποίηση». «Από αυτή την άποψη, πιστεύω ότι εκεί βρίσκεται η βάση για αυτό που τώρα, στις αρχές της δεκαετίας του 2020, είναι απαραίτητο», είπε.
«Οι πολίτες εξέφρασαν διά της ψήφου τους τι αναμένουν. Ένα κόμμα το οποίο είχε μια τεράστια απώλεια ψήφων δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θα ήθελε να ηγηθώ της επόμενης κυβέρνησης. Οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) πρέπει να περάσουν στην αντιπολίτευση. Αυτό αποφάσισαν οι πολίτες», απάντησε ο Σολτς στο ερώτημα εάν υπάρχει το ενδεχόμενο της επανάληψης ενός Μεγάλου Συνασπισμού.