Μητσοτάκης: Food pass από τον Φεβρουάριο, επίθεση σε Τσίπρα – Ανδρουλάκη και κάρφωμα… Αντετοκούνμπο

H ομιλία του κ. Μητσοτάκη στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό στην Ολομέλεια της Βουλής ήταν η ακόλουθη:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Λυπάμαι που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ήταν στην αίθουσα να ακούσει τον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος πιστεύω ότι συνοπτικά απάντησε επί της ουσίας και με στοιχεία, παραθέτοντας τη σύγκριση δύο τετραετιών: τετραετία ΣΥΡΙΖΑ, τετραετία της Νέας Δημοκρατίας.

Όμως ξέρετε, κ.Τσίπρα, καταλαβαίνω ότι κάθε κόμμα έχει πάντα την ανάγκη να παρουσιάζει τα στοιχεία από την οπτική γωνία που το συμφέρει. Αυτό πράξατε και εσείς. Αναμενόμενη και προβλέψιμη αυτή η προσέγγιση.

Πρέπει να σας πω, όμως, τι μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην ομιλία σας. Αν έκανα, κ. Τσίπρα, αυτό το οποίο μου ζητάτε και μου ζητήσατε και σήμερα επιμόνως να κάνω, να προκηρύξω δηλαδή εκλογές τώρα, αυτή η κοινοβουλευτική μας αναμέτρηση θα ήταν η τελευταία αυτής της κυβερνητικής μας θητείας.

Και σκεφτόμουν, αν πράγματι είναι η τελευταία και θέλετε να πείσετε τον ελληνικό λαό ότι αξίζετε εσείς μία δεύτερη ευκαιρία να κυβερνήσετε τον τόπο, αναρωτιέμαι, δεν μπαίνετε στον πειρασμό να αξιοποιήσετε αυτή την ευκαιρία και να μας μιλήσετε λίγο όχι για το παρελθόν, αλλά για το μέλλον του τόπου;

Μιλήσατε 65 λεπτά. Για το τι θα κάνατε στην περίπτωση που σας εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός, μιλήσατε ακριβώς τρία, τρία λεπτά. Επιβεβαιώνετε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο ότι τελικά ήσασταν, είστε και θα παραμείνετε κόμμα διαμαρτυρίας και όχι κόμμα εξουσίας. Κόμμα της γκρίνιας και όχι κόμμα του αποτελέσματος. 

Έρχομαι τώρα στον πυρήνα της ομιλίας μου και θα απαντήσω σε κάποια από τα ζητήματα τα οποία θέσατε στη ροή του λόγου μου.

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές, η επιλογή μας απόψε το βράδυ έχει ξεχωριστή βαρύτητα γιατί δεν αφορά μόνο την έγκριση ενός ετήσιου Προϋπολογισμού, αλλά μιας ολοκληρωμένης αντίληψης για τα βήματα που έκανε η χώρα στη διάρκεια του σημαντικού 2020, αυτού που το διαδέχτηκε, ένα πολύ δύσκολο αλλά τελικά γόνιμο 2021, και που είναι στο χέρι μας να γίνει έτος-προάγγελος ενός καλύτερου 2022». Έτσι έκλεινα την ομιλία μου, στην ίδια ακριβώς διαδικασία, πριν από έναν χρόνο ακριβώς. Συνοψίζοντας, νομίζω, τότε το περιβάλλον μέσα στο οποίο πορεύτηκε η οικονομία μας επί τρία κρίσιμα χρόνια, αναδεικνύοντας και τις δυσκολίες αλλά και τις αντοχές και τις προοπτικές της.

Υπογραμμίζοντας, επίσης, την προσήλωση της κυβέρνησης σε τομές που αλλάζουν την παραγωγική βάση της χώρας. Και παρουσιάζοντας εν τέλει την αποτελεσματικότητα μιας συνολικής πολιτικής που εξελίσσεται με σχέδιο στον χρόνο.

Γιατί, ναι, παρά τις αλλεπάλληλες δυσκολίες, το 2021 ήταν καλύτερο από το 2020. Το 2022 ήταν καλύτερο από το 2021. Και είμαι σήμερα εδώ για να το βεβαιώσω: το 2023 θα είναι καλύτερο από το 2022, εξίσου δυναμικό και εξίσου ελπιδοφόρο.

Ολοκληρώνοντας έτσι τον πρώτο θετικό κύκλο μιας πραγματικά νέας Ελλάδας. Ανάπτυξη στην οικονομία αλλά και φροντίδα στην κοινωνία. Με γενναίες μεταρρυθμίσεις αλλά και με συνετές σταθμίσεις. Αυτές οι αρχές διαπνέουν τον τέταρτο Προϋπολογισμό της κυβέρνησής μας.

Δυστυχώς τον τρίτο σε συνθήκες διεθνών κρίσεων. Αλλά τον πρώτο, ύστερα από 12 χρόνια, με αποκλειστικά εθνική σφραγίδα και έξω από το στενό πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας.

Τονίζω και θυμίζω ότι μόλις προ 10 ημερών το Eurogroup ενέκρινε την εκταμίευση 725 εκατομμυρίων ευρώ από τα κέρδη των ευρωπαϊκών τραπεζών, η οποία εκκρεμούσε από το 2019. Και μαζί αποφάσισε την κατάργηση της προσαύξησης στο επιτόκιο παλαιότερων δανείων από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό.

Όλα αυτά, βέβαια, μιλώντας με τη γλώσσα των οικονομολόγων και των τεχνοκρατών. Γιατί στην πράξη οι εξελίξεις αυτές απαλλάσσουν τη δημοσιονομική μας πολιτική από δεσμεύσεις και πρόσθετα βάρη. Μεταφράζονται, δηλαδή, σε «ζεστό» χρήμα για τα δημόσια ταμεία. Αλλά οδηγούν και σε μακροπρόθεσμη ελάφρυνση του δημόσιου χρέους κατά 6 δισεκατομμύρια ευρώ.

Πρόκειται, σαφώς, για μία απόδειξη προόδου της εθνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Θυμίζω ότι, εν μέσω παγκόσμιας αναταραχής, το 2022 κλείνει με ανάπτυξη του ΑΕΠ της χώρας σχεδόν διπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Ο δικός σας ρυθμός ανάπτυξης, κ. Τσίπρα, ήταν το 25% του ρυθμού ανάπτυξης της Ευρωζώνης τα τέσσερα χρόνια που ήσασταν κυβέρνηση. Και η πρόβλεψη για το ’23 είναι ότι ο ρυθμός θα είναι σχεδόν τριπλάσιος.

Στο τέλος του 2023 ο δημόσιος πλούτος θα έχει αυξηθεί κατά 45 δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2018.

Στη διεθνή ύφεση, λοιπόν, εμείς συνεχίζουμε να απαντάμε με ανάπτυξη. Όχι όμως μόνο με ποσοτική μεγέθυνση αλλά και με ποιοτική αναβάθμιση, καθώς διαφοροποιείται πια ο ίδιος ο παραγωγικός ιστός της οικονομίας μας. Οι εξαγωγές καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Όπως και οι ξένες επενδύσεις. Όσες έγιναν το εννεάμηνο του 2022 ισοδυναμούν με το σύνολο του ’21.

Είναι μόνο η αρχή. Η Κομισιόν προβλέπει πρωτιά της Ελλάδος σε αυτόν τον τομέα έως το 2025. Τον τόπο μας εμπιστεύονται παγκόσμιοι κολοσσοί: Amazon, Microsoft, Pfizer, Digital Realty. Η τελευταία μάλιστα εγκαινίασε, πριν από λίγες ημέρες, το μεγαλύτερο data center στην Ελλάδα. Κατασκευάστηκε σε χρόνο ρεκόρ, 14 μήνες.

Και, επιστρέφοντας στις εξαγωγές, σημειώνω ότι ως ποσοστό του ΑΕΠ έχουν υπερβεί το 40%. Πάνω από τη Γαλλία και την Ισπανία και λίγο κάτω από τη Γερμανία. Ενώ τα εξαγώγιμα προϊόντα έχουν πια υποσκελίσει τις υπηρεσίες.

Πίσω από αυτούς τους αριθμούς κρύβεται, ουσιαστικά, η αναγέννηση της ελληνικής μεταποίησης, που οξύνει την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητά της, ώστε να γίνει πρωταγωνιστής σε ένα μοντέλο παραγωγικό αλλά και ανθεκτικό στον χρόνο. Γιατί ένα δίδαγμα της πανδημίας ήταν πως η εξάρτηση από τομείς κρίσιμους και ευαίσθητους σε διεθνείς διακυμάνσεις, όπως ο τουρισμός, μπορεί να κλυδωνίσει μία οικονομία όπως η ελληνική.

Και οι ίδιοι αριθμοί αποδεικνύουν ότι η ανάπτυξη καταπολεμά και τη μεγαλύτερη κοινωνική αδικία, που δεν είναι άλλη από την ανεργία. Ήδη οι εργαζόμενοι αγγίζουν πλέον τα 4.200.000 συμπολίτες μας. Έχουμε προσθέσει σχεδόν 300.000 θέσεις εργασίας από το 2019, 150.000 μόνο το 2022.

Και είναι χαρακτηριστικό ότι το 2019 -κυρίες και κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και του ΠΑΣΟΚ- η Ισπανία είχε πολύ χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας από την Ελλάδα. Σήμερα συμβαίνει το αντίστροφο. Δείτε αυτό το διάγραμμα, παρακαλώ πολύ: ανεργία 19% στην Ελλάδα, στην Ισπανία 14% το 2019. Κυβέρνηση σοσιαλιστική μαζί με τους Podemos, κ. Κατρίνη και κ. Τσίπρα. Ανεργία σήμερα στην Ελλάδα κάτω από το 12%, 13% στην Ισπανία. Καταθέτω.

Ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε 9,7% μέσα στο ’22. Αντίθετη πορεία ακολούθησε το δημόσιο χρέος. Στο τέλος του 2023 θα κινείται στο 160% του ΑΕΠ, έχοντας τη μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη. Άλλος ένας πίνακας για εσάς: Μεγαλύτερη μείωση του δημοσίου χρέους στην Ευρώπη από όλες τις υπόλοιπες χώρες: Ελλάδα.

Η Ισπανία πού βρίσκεται εδώ; Αύξηση 15%. Χρήσιμη η σύγκριση και στο δημόσιο χρέος. Ενώ το 2022 θα είναι και το τελευταίο έτος με πρωτογενές έλλειμμα. Από του χρόνου η οικονομία μας γυρίζει σε πρωτογενή πλεονάσματα.

Είναι, δηλαδή, ορατός ο δρόμος προς την επενδυτική βαθμίδα. Όλα αυτά, βεβαίως, έγιναν και γίνονται χωρίς η κυβέρνηση να αποκλίνει ούτε στιγμή από  τις δεσμεύσεις της σε δύο μεγάλα μέτωπα: πρώτον, την ελάφρυνση των πολιτών από τους φόρους και τη στήριξή τους απέναντι στην εισαγόμενη ακρίβεια. Και δεύτερον την αλλαγή της εικόνας της Ελλάδος. Με μεγάλα έργα, με πολλές επενδύσεις, που φέρνουν ανάπτυξη και τονώνουν την απασχόληση αλλά βελτιώνουν και την καθημερινή ζωή.

Σε ό,τι αφορά τη μείωση των φόρων, επειδή μας είπατε ότι η πολιτική μας αφορά λέει μόνο τους λίγους, ο ΕΝΦΙΑ έχει μειωθεί κατά 34%. Αυτό αφορά τους λίγους, έτσι δεν είναι; Μόνο τους πλούσιους; Όλοι οι φορολογικοί συντελεστές μειώθηκαν.

Όταν μειώθηκε, κ. Τσίπρα, ο εισαγωγικός φορολογικός συντελεστής στο 9%, αυτό ποιους αφορά; Τους πλούσιους αφορά ή τους συνταξιούχους; Όταν γίνεται το ίδιο με τις ασφαλιστικές εισφορές, ωφελείται μόνο η μεγάλη επιχείρηση ή και η μικρομεσαία; Και όταν, εν πάση περιπτώσει, καταργούμε τον φόρο στις γονικές παροχές για όλους, η μεσαία τάξη δεν ωφελείται τελικά; Ή οι μεγάλοι, οι οποίοι είναι και οι μόνοι οι οποίοι εξαιρούνται;

Πολλά προϊόντα εξακολουθούν και έχουν χαμηλό ΦΠΑ. Δύο φορές χορηγήθηκε έκτακτη ενίσχυση στους πιο ευάλωτους, από την οποία ωφελήθηκε, θυμίζω, το 1/4 του ελληνικού πληθυσμού. Αλλά και τα αναχώματα της πολιτείας στις συνέπειες της ρωσικής εισβολής δεν ήταν λίγα. Μόνο για την ανάσχεση του αυξημένου κόστους ζωής διοχετεύθηκαν συνολικά 15,1 δισεκατομμύρια, με στοχευμένες -το τονίζω παρεμβάσεις και επιδοτήσεις.

Με αποτέλεσμα οι Έλληνες να γνωρίζουν σήμερα πως υπάρχει μια πραγματική ενίσχυση, πως στέκεται το κράτος δίπλα τους, απέναντι στο άγχος των λογαριασμών του ρεύματος ή τις τιμές στις αντλίες των καυσίμων.

Άλλοι φώναζαν για φόρους στα υπερέσοδα των εταιρειών και άλλοι τελικά τους επέβαλαν και τους εισπράττουν: 1,4 δισ. παρακρατήθηκε από τους παραγωγούς ενέργειας

Και, ναι, τα πράγματα τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα όσο κάποιοι προέβλεπαν. Να μη θυμίσω ποιες ήταν οι προβλέψεις σας για την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, έτσι δεν είναι; «Θα ξεπεράσει το 1,5 ευρώ». Πού είναι σήμερα; Κάτω από 1,1 ευρώ το λίτρο.

Αλλά ξέρω καλά, γιατί δεν είμαι εδώ να ωραιοποιήσω μια δύσκολη κατάσταση. Και γνωρίζω πολύ καλά ότι η διεθνής ακρίβεια ροκανίζει το μηνιαίο εισόδημα. Και γνωρίζω καλά ότι το υψηλό ενεργειακό κόστος πολιορκεί τις επιχειρήσεις.

Αλλά εδώ και 15 μήνες και ειδικά από τότε που ο πόλεμος στην Ουκρανία προκάλεσε αυτή την παγκόσμια αναταραχή και την εισαγόμενη ακρίβεια, η Πολιτεία αποδεικνύει πως είναι στο πλευρό της οικονομίας και της κοινωνίας, με στοχευμένες επιδοτήσεις, με επιμέρους ενισχύσεις, με εκπτώσεις. Πιστεύω ότι είναι κάτι το οποίο οι πολίτες το αναγνωρίζουν. Το ζητούμενο δεν είναι το επιθυμητό, αλλά το εφικτό.

Και κάτι ακόμα. Άλλοι φώναζαν για φόρους στα υπερέσοδα των εταιρειών και άλλοι τελικά τους επέβαλαν και τους εισπράττουν: 1,4 δισ. παρακρατήθηκε από τους παραγωγούς ενέργειας. Και μιας και αναφερθήκατε στην έκτακτη φορολόγηση του 90%, θέλω να σας θυμίσω ότι με βάση τον αλγόριθμο της ΡΑΕ προσδιορίστηκε το ακριβές ποσό το οποίο φορολογήθηκε. Αλλά τώρα «δεν είναι καλές» οι Ανεξάρτητες Αρχές, τώρα «κατευθύνονται από την κυβέρνηση».

Και σας ρωτώ, μπορείτε να ρωτήσετε και τους ειδικούς σας οι οποίοι φωνασκούν από πίσω, από τα ορεινά, στα θέματα ενέργειας: υπήρξε άλλη ευρωπαϊκή χώρα η οποία εισέπραξε υπερκέρδη από παραγωγούς ενέργειας;  Πείτε μου μία.

Αυτό τον μηχανισμό, λοιπόν, τον απαξιώσατε. Τον απαξιώσατε. Τον δε μηχανισμό τον οποίο υιοθετήσαμε από τον Ιούλιο και μετά, της αυτόματης παρακράτησης των υπερκερδών στην πηγή, έσπευσαν να τον υιοθετήσουν πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έπεται η φορολόγηση των διυλιστηρίων. Κάντε λίγο υπομονή, θα μιλήσω γι’ αυτό στη συνέχεια της ομιλίας μου.

Το ίδιο συνέβη και με το «Καλάθι του Νοικοκυριού». Από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι η πρωτοβουλία αυτή δεν είναι πανάκεια. Έχει, όμως, ρίξει την τιμή των προϊόντων του «Καλαθιού» από τα 125 στα 109 ευρώ την εβδομάδα. Έχει επιτρέψει αυτή η δράση την οποία τόσο λοιδορήσατε, να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια και μεγαλύτερος ανταγωνισμός στα σούπερ μάρκετ.

Και επειδή μιλήσατε, με πολύ στόμφο, για τους πολίτες οι οποίοι τα βγάζουν δύσκολα πέρα -και υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας οι οποίοι τα βγάζουν δύσκολα πέρα- νομίζετε ότι δεν τους νοιάζει αυτή η μείωση;  Δεν τους αφορά; Δεν τους αφορά το γεγονός ότι πράγματι στο σούπερ μάρκετ, παρά τη μεγάλη πίεση του πληθωρισμού, βλέπουν περισσότερο ανταγωνισμό, ψάχνουν το «Καλάθι», αναζητούν καλύτερες προσφορές;

Μας έκανε μια διάλεξη ο κ. Κατρίνης για τα προϊόντα της ιδιωτικής ετικέτας. Ναι και αυτά είναι μέσα στο «Καλάθι του Νοικοκυριού» και μέσα στον ανταγωνισμό. Και οι πολίτες θα αναζητήσουν το φθηνότερο προϊόν. Το «Καλάθι του Νοικοκυριού», σε πείσμα όσων λέγατε, δούλεψε. Δούλεψε και δουλεύει.

Το τι συμβαίνει τώρα στους υπόλοιπους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, στον τομέα των μεγάλων έργων, των μεγάλων επενδύσεων, το ξέρουν πρώτοι οι κάτοικοι της περιφέρειας. 

Στον δρόμο Πάτρα-Πύργος, κύριοι συνάδελφοι που προέρχεστε από την Αχαΐα και την Ηλεία, οι εργασίες είναι δύο μήνες μπροστά από το χρονοδιάγραμμα. Επειδή φωνασκείτε, επί ημερών σας, κ. Σπίρτζη, έγιναν πολλά πράγματα στο Πάτρα-Πύργος, εκτός από το να παίρνει δουλειές ο αγαπημένος σας εργολάβος, ο κ. Καλογρίτσας, που ούτε καν μπόρεσε να φτιάξει τον δρόμο. Μας κουνάτε και το δάχτυλο σε θέματα θεσμικής υπόληψης. Όταν τον βάζατε μέσα σε ένα έργο που δεν μπορούσε να κατασκευάσει για να μπορεί να κάνει τα παιχνίδια σας και να ελέγχετε τα κανάλια κατά το δοκούν.

Αν όντως, κ. Τσίπρα και κ. Τσακαλώτε, η χώρα ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας το 2014, γιατί τάξατε Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ύψους 15 δισεκατομμυρίων;

Στο άλλο άκρο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, παραδόθηκε η παράκαμψη της Αμφιλοχίας. Σύντομα η Ιονία Οδός θα συνδεθεί με το Άκτιο, τη Βόνιτσα, με τη Λευκάδα, με την Πρέβεζα. Στην καρδιά της χώρας μας, τη Θεσσαλία, ολοκληρώνεται η κατασκευή της κεντρικής αρτηρίας του Ε65, που θα ενώσει τελικά τα Τρίκαλα με τη Λαμία και στο βόρειο κομμάτι τα Τρίκαλα με την Εγνατία. Το ίδιο συμβαίνει και με τους κάθετους άξονες στη Μακεδονία, όπου μεθαύριο μάλιστα υπογράφεται η σύμβαση κατασκευής του περιφερειακού Flyover της Θεσσαλονίκης.

Πώς το είπατε, κ. Τσίπρα; Όλα αυτά δεν έτυχαν, πέτυχαν. Πέτυχαν. Όπως πέτυχε ότι επιτέλους στην Κρήτη θα κατασκευαστεί ο Βόρειος Οδικός Άξονας. Και επεκτείνεται το Αεροδρόμιο Καστελίου. Και αυτό δεν έτυχε, πέτυχε.

Όπως πέτυχε το γεγονός ότι ο Πειραιάς συνδέεται πια με το αεροδρόμιο με τρεις νέους σταθμούς, οι οποίοι παραδόθηκαν. Και όπως γνωρίζουν πια οι Θεσσαλονικείς ότι τέτοια εποχή του χρόνου θα έχουν και Μετρό και αρχαία και όχι μουσαμάδες εξαπάτησης.

Όπως γνωρίζουν οι πολίτες ότι, ναι, και στο Ελληνικό διαμορφώνεται η πιο μεγάλη ανάπλαση της Ευρώπης. Και τα όνειρά σας για κοινωνικό λαχανόκηπο ευτυχώς έμειναν στο συρτάρι.

Οι κάτοικοι της Αθήνας γνωρίζουν ότι στον Ελαιώνα και στον Βοτανικό έχουν πια νέα προοπτική. Και η δομή υποδοχής μεταναστών έκλεισε πριν από λίγες μέρες στον Ελαιώνα και παραδόθηκε πίσω στο Δήμο.

Όπως και όλοι όσοι αθλούνται, και εσείς κ. Τσίπρα απ’ ό,τι έχω δει ενίοτε τρέχετε στο χώρο των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων του ΟΑΚΑ, φαντάζομαι ότι δεν έχει διαφύγει της προσοχής σας ότι για πρώτη φορά αξιοποιούνται ουσιαστικά οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις τις οποίες, δυστυχώς, εσείς είχατε εγκαταλείψει στην τύχη τους.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, προφανώς και δεν είναι σήμερα η ώρα ενός πλήρους απολογισμού του κυβερνητικού έργου. Όπως προανέφερα, όσα προανέφερα, ήταν μόνο κάποιες πλευρές εκτέλεσης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, το οποίο δείχνει και την αναπτυξιακή του αλλά και την κοινωνική του διάσταση.

Οι πολίτες, άλλωστε, ξέρουν πολύ καλά πώς ζούσαν και πώς ζουν. Αν σε κάτι συμφωνώ με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι ότι πράγματι μπορούν οι πολίτες να συγκρίνουν. Και μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι αισθανθήκατε την ανάγκη για 10  λεπτά στην αρχή της ομιλίας σας να μιλήσετε για το τι έγινε το 2015 και να χρεώσετε περίπου τη δική σας τραγική διαπραγμάτευση και το τρίτο μνημόνιο στη Νέα Δημοκρατία, η οποία σας παρέδωσε «άδεια ταμεία».

Οι πολίτες θυμούνται καλά και τα capital controls και τους συνταξιούχους να κλαίνε έξω από τις τράπεζες και τις κλειστές τράπεζες και το τρίτο μνημόνιο και τη φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης. Και θυμούνται, βέβαια, όλα όσα ειπώθηκαν. Διότι αν πράγματι η χώρα ήταν χρεοκοπημένη, όπως μας είπατε, το 2015 -όταν συνεργαστήκατε με τη Χρυσή Αυγή για να ρίξετε την κυβέρνηση Σαμαρά- αναρωτιέμαι αν όντως, κ. Τσίπρα και κ. Τσακαλώτε, η χώρα ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας το 2014, γιατί τάξατε Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ύψους 15 δισεκατομμυρίων;

Δεν τα γνωρίζατε; Ήσασταν αδαής ή ήσασταν ψεύτης; Ή ήσασταν και τα δύο; Η ίδια η Ιστορία νομίζω έδωσε την απάντησή της.

Το έργο της κυβέρνησης, λοιπόν, σε πολλούς διαφορετικούς τομείς τίθεται στην κρίση των πολιτών. Οι πολίτες βιώνουν σήμερα μία καινούρια ψηφιακή καθημερινότητα, η οποία διευκολύνει τις συναλλαγές τους.

Οι δάσκαλοί μας, οι μαθητές μας, γνωρίζουν ότι για πρώτη φορά στην Παιδεία έγιναν 25.000 νέοι διορισμοί. Γνωρίζουν και τα παιδιά μας και οι γονείς και οι καθηγητές ότι μαθαίνουν πια νέες δεξιότητες στα σχολεία.

Και ότι υπάρχει ένα σύστημα δημόσιας Υγείας το οποίο παρά τις δυσκολίες στρέφεται τώρα στις δωρεάν προληπτικές εξετάσεις για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες.

Οι πολίτες γνωρίζουν ότι όλα αυτά έγιναν μέσα σε ένα περιβάλλον ασφάλειας, που το προσφέρουν τόσο η αμυντική θωράκιση της χώρας, όσο και οι αποτελεσματικές επιλογές που έγιναν στο μεταναστευτικό, στην πολιτική προστασία και στην αστυνόμευση.

Γνωρίζουν οι πολίτες, ειδικά οι πιο αδύναμοι συμπολίτες μας, ότι όλα αυτά γίνονται και μέσα σε ένα περιβάλλον αξιοπρέπειας, που το εξασφαλίζουν στοχευμένες πολιτικές: από την εξυπηρέτηση των συμπολιτών μας με αναπηρία, μέχρι την έγκαιρη απονομή συντάξεων στους απόμαχους της εργασίας. Πόσο αξιοπρεπές ήταν να τους αφήνετε τρία και τέσσερα χρόνια μέχρι να πάρουν τη σύνταξή τους;

Πρόκειται για μια πραγματικότητα, αυτή που σας περιγράφω. Το γνωρίζουν εξάλλου οι συνταξιούχοι οι οποίοι παίρνουν πια τη σύνταξή τους σε δύο μήνες. Δεν προσφέρεται για πανηγυρισμό, το αυτονόητο κάναμε. Θα το ξαναπώ: το αυτονόητο κάναμε απέναντι σε αυτούς τους συμπολίτες μας.

Ωστόσο, σίγουρα δεν προσφέρεται και για μηδενισμό. Διότι όλα αυτά τα οποία έγιναν αναδεικνύουν, εκτός από κυβερνητικό σχέδιο, τον δυναμισμό του λαού μας. Γιατί χάρη σε αυτόν ο τόπος ξεπέρασε την «καταιγίδα» της πανδημίας, η οποία μας βρήκε με ένα αδύναμο Σύστημα Υγείας, το οποίο πάντως ενισχύθηκε σε χρόνο ρεκόρ, με νέες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, με 18.000 προσλήψεις, με νέο και σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό.

Και χάρη, επίσης, στη συστράτευση των πολιτών και της πολιτείας, η πατρίδα μας αμύνθηκε σθεναρά απέναντι στις μεταναστευτικές εισβολές αν και είχε μεσολαβήσει η παραλυτική πολιτική των ανοιχτών συνόρων.

Χάρη σε αυτή τη συμπόρευση ανατάχθηκε μια βαλτωμένη οικονομία και ανορθώθηκε μία ξεχασμένη εθνική άμυνα. Τα θυμίζω γιατί αξίζει να σταθμίσουμε το πού βαδίζουμε, ενθυμούμενοι όμως και το από πού ξεκινήσαμε.

Σε αυτό το γερό υπόβαθρο των τριάμισι ετών, εδράζεται και ο Προϋπολογισμός του 2023. Προϋπολογισμός ο οποίος αναγνωρίζει την απόσταση που έχει διανυθεί, αλλά δεν παραγνωρίζει και τα εμπόδια τα οποία έρχονται.

Όπως είπε και ο Υπουργός, δυστυχώς η παγκόσμια αστάθεια παραμένει. Όπως παραμένουν και οι πληθωριστικές επιθέσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι η δημοσιονομική ευελιξία θα πρέπει να παραμείνει σε αρμονία με τη δημοσιονομική ισορροπία.

Γι’ αυτές τις δυσκολίες προετοιμαζόμαστε, δεν τις φοβόμαστε. Αντίθετα τις διαχειριζόμαστε με πρωτοβουλίες οι οποίες απλώνονται σε τρία πεδία: τη στήριξη του εισοδήματος, την προστασία από τις συνέπειες της ενεργειακής «θύελλας» και ασφαλώς την ανάπτυξη. Με κινητήριο δύναμη το σχέδιο «Ελλάδα 2.0», ένα πρόγραμμα στο οποίο έχουν ενταχθεί ήδη 440 έργα, συνολικού ύψους σχεδόν 14 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Έτσι, σε λίγες εβδομάδες, και μετά από 12 χρόνια, 1.700.000 συνταξιούχοι θα δουν για πρώτη φορά αύξηση κοντά στο 8%. Ενώ ακόμα 1.000.000 θα έχουν έμμεσο όφελος από την πλήρη κατάργηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης. Παραπάνω από 9 στους 10 συνταξιούχους θα διαπιστώσουν βελτίωση στο εισόδημά τους. Όπως και όσοι έχουν μεγάλη προσωπική διαφορά θα δουν θετική αλλαγή σε ποσοστό 84%.

Προφανώς οι πιο ευνοημένοι θα είναι οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι οποίοι και κατά κανόνα δεν έχουν προσωπική διαφορά. Για παράδειγμα, ένας πολίτης με μηνιαία σύνταξη 514 ευρώ θα κερδίσει μέσω των άμεσων και έμμεσων αυξήσεων 856 ευρώ τον χρόνο. Επαναλαμβάνω: 856 ευρώ το χρόνο. Ο συνταξιούχος των 750 ευρώ θα έχει και αυτός ετήσιο όφελος 880 ευρώ.

Για να το πω διαφορετικά, για πολλούς από τους συμπολίτες μας πρόκειται στην κυριολεξία για μία πρόσθετη σύνταξη ετησίως, μόνιμη, όμως. Μόνιμη. Με το συνολικό κόστος αυτής της παρέμβασης να ξεπερνά τα 1,2 δισ. ευρώ.

Ανακούφιση, όμως, έρχεται και πριν το τέλος του έτους σε 2.300.000 πιο ευάλωτους συμπολίτες μας, στους οποίους θα καταβληθεί στις 20 Δεκεμβρίου και πάλι επίδομα, 250 ευρώ. Μαζί τους, από 1η του έτους, θα δουν και αύξηση 10% οι 20.000 γιατροί του ΕΣΥ. Και θα δουν, επίσης, μόνιμη αύξηση στα επιδόματά τους όσοι υπηρετούν σε ΜΕΘ, σε Επείγοντα και ΕΚΑΒ. Ενώ μετά τις Ένοπλες Δυνάμεις και οι μάχιμοι λιμενικοί και αστυνομικοί θα λάβουν έκτακτη ενίσχυση 600 ευρώ.

Κάποια στιγμή θα ήταν καλό να μας ξεκαθαρίσετε αν τη στηρίζετε αυτή την αύξηση ή αν εξακολουθείτε να είστε σε ένα κυκεώνα σύγχυσης, όπου τη μία την καταψηφίζετε, μετά αλλάζετε την ψήφο σας και μετά έρχεστε να πείτε ότι θα καταθέσετε τροπολογία ώστε τα 600 ευρώ να τα πάρουν περίπου όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Λοιπόν, κοιτάξτε, αυτά είναι χειροπιαστά μέτρα. Καταλαβαίνω ότι ειδικά τα μέτρα με έντονο κοινωνικό αποτύπωμα -διότι θέλω να θυμίσω ότι ουσιαστικά, με εξαίρεση την κατάργηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης, κανένα από τα μέτρα τα οποία έχουμε εξαγγείλει δεν είναι μέτρο οριζόντιο, είναι στοχευμένα μέτρα γι’ αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη- καταλαβαίνω ότι αυτό προκαλεί στην αντιπολίτευση κάποιου είδους δυσθυμία.

Δεν αντιλαμβάνονται πώς μία κεντροδεξιά κυβέρνηση μπορεί να ασκεί μία τόσο ευρεία κοινωνική πολιτική. Δεν πειράζει όμως, το αντιλαμβάνονται πρώτοι οι πολίτες προς τους οποίους κατευθύνονται σημαντικά ποσά για την ανακούφισή τους.

Το ίδιο, άλλωστε, ισχύει και για άλλες πρωτοβουλίες οι οποίες θα ξεδιπλωθούν εντός του επόμενου έτους: από τη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού την 1η Μαΐου του 2023 και τη διατήρηση του χαμηλού ΦΠΑ σε πολλά προϊόντα, μέχρι την ελάφρυνση των δημοσίων υπαλλήλων πέρα από την ειδική εισφορά και από την ήδη ψηφισμένη εισφορά του Ταμείου Πρόνοιας η οποία καταργείται.

Ή την απαλλαγή από τον φόρο επιτηδεύματος για όσους επαγγελματίες και επιχειρήσεις κάνουν μόνιμες προσλήψεις. Κι αυτό, κατά την αντιπολίτευση, αφορά μόνο τους μεγάλους και όχι τους μικρομεσαίους.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, στον τομέα της αντιμετώπισης του αυξημένου ενεργειακού κόστους θα συνεχιστούν οι στοχευμένες ενέργειες, οι οποίες μέχρι στιγμής φάνηκαν αποδοτικές.

Παράλληλα, λοιπόν, με τη διεκδίκηση της ευρωπαϊκής απάντησης -ανοίγω μία παρένθεση εδώ και εκτιμώ ότι επιτέλους το Συμβούλιο Υπουργών θα αποφασίσει τη Δευτέρα που μας έρχεται την επιβολή πλαφόν, μηχανισμού διόρθωσης το ονομάζουμε, στην χονδρική τιμή του φυσικού αερίου. Αλλά πέρα από το τι θα κάνει η Ευρώπη, η δική μας εθνική απάντηση κοστολογείται σε παραπάνω από 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα 3,5 δισεκατομμύρια θα κατευθυνθούν προς νοικοκυριά και τα 4,8 δισεκατομμύρια θα κατευθυνθούν προς τις επιχειρήσεις. Κρατάμε όμως και μία εφεδρεία 1 δισεκατομμυρίου για κάθε απρόοπτο.

Κι επειδή άκουσα σωρηδόν την αντιπολίτευση να μας ασκεί κριτική για αυτήν την πολιτική, νομίζω ότι είναι χρήσιμο να δείξω στην εθνική αντιπροσωπεία δύο λογαριασμούς ρεύματος: ο ένας αφορά μία μικρομεσαία επιχείρηση, ένα αρτοποιείο συγκεκριμένα, γι’ αυτούς που λέτε ότι δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Και η άλλη αφορά ένα νοικοκυριό. Το ποσό πληρωμής της επιχείρησης  είναι 1.973 ευρώ. Το ποσό της κρατικής επιδότησης από το Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης είναι 3.394 ευρώ.

Ξέρετε, ό,τι και να λέμε εσείς και εμείς, τελικά οι πολίτες κάθε μήνα παίρνουν τον λογαριασμό του ρεύματος και βλέπουν, πράγματι βλέπουν. Εδώ: ποσό πληρωμής 278 ευρώ, ποσό κρατικής επιδότησης 699 ευρώ.

Αυτές οι επιδοτήσεις, μαζί με τη στήριξη και στο φυσικό αέριο, θα εξακολουθήσουν, αποδυναμώνοντας τις αυξήσεις. Άλλα 500 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν συνολικά για αυξημένο επίδομα θέρμανσης, ενώ 300.000 κτηνοτρόφοι και αγρότες θα συνεχίσουν να έχουν χαμηλό ΦΠΑ στα λιπάσματα και στις ζωοτροφές. Θα εξακολουθούν να έχουν επιστροφές φόρου στο πετρέλαιο κίνησης και βέβαια ειδικές επιδοτήσεις. 

Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να προχωρήσω στην ανακοίνωση μιας νέας πρωτοβουλίας, η οποία θα προστεθεί στα προηγούμενα μέτρα που έχουν ήδη δρομολογηθεί. Ενσωματώνοντας την πρόθεσή μας να στηριχθούν όσο το δυνατόν περισσότερα νοικοκυριά, γιατί η πρωτοβουλία μας έχει ευρύ φάσμα, αποτυπώνοντας παράλληλα τη μη διαπραγματεύσιμη πολιτική μας για κοινωνική δικαιοσύνη, διότι η πρωτοβουλία μας κλιμακώνεται με βάση τις ανάγκες κάθε οικογένειας.

Και είναι, βέβαια, μία πρωτοβουλία η οποία απαντά πρώτα και πάνω απ’ όλα στη συγκυρία, γιατί θωρακίζει το πρώτο σημείο το οποίο χτυπά η ακρίβεια: αυτό της κατανάλωσης για βασικά αγαθά. Τέλος, δηλώνει την επιλογή της κυβέρνησης να ενισχύσει τον πολίτη, επιστρέφοντας σε αυτόν την υπεραπόδοση της οικονομίας αλλά και τα αυξημένα κέρδη κάποιων επιχειρήσεων. Διότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από την έκτακτη φορολόγηση των υπερεσόδων των διυλιστηρίων -«αυτά που δεν θα εισπράξουμε ποτέ».

Από τον ερχόμενο Φεβρουάριο, λοιπόν, και για έξι μήνες η πολιτεία θα καλύπτει το 10% των αγορών κάθε νοικοκυριού στα σούπερ μάρκετ και σε όλες τις επιχειρήσεις τροφίμων.

Δώστε μου λίγο χρόνο να σας το εξηγήσω. Να το πω με απλά λόγια: 10% πληθωρισμός, 10% καλύπτει το κράτος. Μιλάμε για σούπερ μάρκετ, μιλάμε για φούρνους, μιλάμε για κρεοπωλεία, οπωροπωλεία, ζαχαροπλαστεία, ιχθυοπωλεία.

Το μηνιαίο όριο αγορών για ένα άτομο είναι 220 ευρώ, ποσό που αυξάνεται με επιπλέον 100 ευρώ για κάθε άλλο μέλος, έως τα 1.000 ευρώ αγορών. Η διαδικασία θα είναι εξαιρετικά απλή, όπως το Fuel Pass με το οποίο είμαστε όλοι εξοικειωμένοι, με μία ψηφιακή πιστωτική κάρτα δηλαδή.

Οι δικαιούχοι θα έχουν επίσης την επιλογή να εισπράττουν την ενίσχυση από τον τραπεζικό τους λογαριασμό, στο 80% όμως μόνο του ύψους της.

Η περίμετρος του μέτρου απλώνεται μέχρι και για εισοδήματα 24.000 ευρώ για ένα ζευγάρι, με προσαύξηση 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Είναι μία πρωτοβουλία η οποία ωφελεί όχι μόνον τους αδύναμους, αλλά πρωτίστως τη μεσαία τάξη.

Στις αρχές της επόμενης εβδομάδος θα παρουσιάσουν οι αρμόδιοι Υπουργοί λεπτομερώς την πρωτοβουλία. Για την ώρα να σημειώσω ότι καλύπτουμε μέχρι και το 85% των ελληνικών νοικοκυριών. Με μηνιαίες ενισχύσεις που μπορούν να φτάσουν σωρευτικά μέχρι και τα 600 ευρώ για μία πολύτεκνη οικογένεια και με… Άκουσα μία φωνή ότι «δεν θα είμαστε κυβέρνηση τότε». Άρα εσείς δε θα το εφαρμόσετε, να καταλάβω, δεν σας αρέσει, έτσι δεν είναι;

Λοιπόν, για να καταλάβουμε την περίμετρο του μέτρου, το δημοσιονομικό κόστος ανέρχεται στα 650 εκατομμύρια. Είναι το σύνολο του ποσού που θα εισπράξουμε από τα δύο ελληνικά διυλιστήρια.

Για να το πω διαφορετικά: αν συνυπολογίσουμε ότι το «Καλάθι του Νοικοκυριού» έχει ήδη μειώσει κατά 66 ευρώ το μηνιαίο κόστος ενός νοικοκυριού, ο συνδυασμός των δύο μέτρων θα ωφελήσει μία τετραμελή οικογένεια με σχεδόν 120 ευρώ.

Πιστεύω ότι είναι ένα ακόμα σοβαρό ανάχωμα στις ανατιμήσεις για την προμήθεια όλων των προϊόντων πρώτης ανάγκης. Κι αυτό, βεβαίως, μέχρι οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις μας να ολοκληρωθούν και οι τελικοί προγραμματικοί μας στόχοι να εκπληρωθούν.

Γιατί ο Προϋπολογισμός του 2023, ενώ κλείνει μία θεσμική κυβερνητική θητεία, ανοίγει ταυτόχρονα και μία νέα δυναμική. Γίνεται η οικονομική γέφυρα προς μια δεύτερη τετραετία, η οποία θα οδηγήσει μία ανανεωμένη εντολή για περισσότερη δουλειά και περισσότερη προκοπή.

Στο «το είπαμε, το κάναμε», προσθέτουμε τώρα και το «το κάναμε και θα το κάνουμε». Και αν ο τίτλος της πρώτης μας θητείας, η κεντρική μας, η κορωνίδα των προεκλογικών μας δεσμεύσεων ήταν λιγότεροι φόροι, ο τίτλος της επόμενης θητείας θα είναι: καλύτεροι μισθοί για όλους τους Έλληνες.

Αποτελεί στρατηγική μας δέσμευση η σύγκλιση των αμοιβών της πατρίδας μας με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και θα τον πετύχουμε και αυτόν το στόχο.

Και όσοι αμφιβάλλουν για αυτό, δεν έχουν παρά να ξαναδιαβάσουν τις προγραμματικές δηλώσεις που έγιναν από αυτό το βήμα τον Ιούλιο του 2019.  Θα διαπιστώσουν ότι όλες οι κεντρικές μας δεσμεύσεις έγιναν πράξη από αυτή την κυβέρνηση.

Είναι, πιστεύω, αυτή η αξιοπιστία η οποία διαλύει και την εύλογη καχυποψία η οποία μπορεί να υπάρχει στο βλέμμα κάθε πολίτη. Για να μετατραπεί σταδιακά, και με πολλή δουλειά, σε εμπιστοσύνη και τελικά σε μια κοινή συμπόρευση με την πολιτεία.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα παρατηρήσατε ότι παρέλειψα ως τώρα πολλά από τα μέτρα που περιλαμβάνει ο Προϋπολογισμός: ειδικές αναφορές στα κονδύλια της Παιδείας, της Υγείας, των υπόλοιπων τομέων πολιτικής. Για όλα αυτά έχουν μιλήσει εκτενώς και οι πολλοί συνάδελφοι που πήραν το λόγο αλλά και οι αρμόδιοι Υπουργοί.

Αναφέρθηκα λίγο στην αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί πάντα πέφτει έξω. Πέρυσι, για παράδειγμα, κ. Τσίπρα -διέτρεξα την ομιλία σας- αυτό το οποίο μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η φράση σας, ακούστε και συγκρίνετε με το τι έγινε τελικά: «στο εξής δεν θα υπάρξει καμία», το ’22 δηλαδή, «δεν θα υπάρξει καμία στήριξη για τους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις». Καλά πήγε και αυτή η πρόβλεψή σας, κ. Τσίπρα. Δεκαπέντε δισ. πήραν. Αυτό που λέγατε, ότι δεν θα πάρουν τίποτα, πήραν 15 δισεκατομμύρια. Καταθέτω και τα δύο εδώ για να θυμηθείτε αυτά τα οποία λέγατε και αυτά τα οποία έκανε αυτή η κυβέρνηση εντός του 2022.

Απέφυγα, επίσης, να μιλήσω αναλυτικά για ζητήματα τα οποία παραπέμπουν περισσότερο σε λασπομαχία παρά σε κοινοβουλευτική συζήτηση. Γιατί μία υπόθεση που την ερευνά η Δικαιοσύνη δεν θα την αφήσω να μετατραπεί σε ένα σκοτεινό κατασκοπευτικό σίριαλ με εβδομαδιαίες συνέχειες, όπως θέλετε κ. Τσίπρα.

Και γιατί η χώρα και οι πολίτες που μας ακούν, πιστεύω ότι έχουν άλλες προτεραιότητες, έχουν άλλες ανησυχίες, έχουν άλλες ελπίδες. Αυτές στις οποίες προσπαθεί να απαντήσει ο Προϋπολογισμός και που με την ψήφισή του θα αρχίσουν να γίνονται πραγματικότητα.

Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που από αυτό το βήμα είχα προειδοποιήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθούσε να θολώσει το τοπίο, ποντάροντας πότε στην καταστροφολογία -το ακούσαμε αυτό το κεφάλαιο καλά σήμερα- και πότε στη συκοφαντία. Κυρίως, όμως, στην παγίδα της αναταραχής από τη «νάρκη» της απλής αναλογικής. Έτσι και γίνεται σήμερα. Διαμορφώνοντας ένα κλίμα σύγχυσης στο οποίο δυστυχώς, πρόσφατα, ο κ. Τσίπρας φαίνεται να βρήκε έναν καινούργιο εταίρο. Και αυτό πράγματι είναι ένα νέο στοιχείο. Διότι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ξέρουμε ότι είναι ικανός για όλα.

Δηλώσατε, από ό,τι κατάλαβα, θαυμαστής του τρόπου δράσης των βελγικών υπηρεσιών στην υπόθεση της κυρίας Καϊλή. Αλλά εκεί τηρήθηκε το απόρρητο το οποίο εδώ καταγγέλλετε. Εκεί έγιναν παρακολουθήσεις, ε; Έγιναν παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων τις οποίες εδώ ξορκίζετε. Εκεί ενεργεί η Δικαιοσύνη, την οποία εδώ υποκαθιστούν ύποπτα δημοσιεύματα. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της.

Κι επειδή σας άκουσα σήμερα, κ. Τσίπρα, να λέτε με στόμφο «να αφήσουμε τους Δικαστές και τους Εισαγγελείς ελεύθερους», για πείτε μας, ποιος ακριβώς τους κρατάει πίσω να μην ερευνήσουν αυτή την υπόθεση; Εσείς δεν πήγατε στον κ. Ντογιάκο; Δεν πήγατε στον κ. Ντογιάκο και δηλώσατε έξω από το γραφείο του εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη; Το κάνατε; Αλλάξατε θέση; Αλλάξατε θέση, μάλιστα.

Την ώρα που ο κ. Τσίπρας αποδεικνύεται υποκριτής, εντός και εκτός συνόρων, ο αρχηγός σας, ο κ. Ανδρουλάκης, επέλεξε να τον ακολουθήσει με τα ίδια μηδενιστικά επιχειρήματα

Ξέρετε, τη Δικαιοσύνη ούτε την επαινούμε, ούτε την κριτικάρουμε. Την αφήνουμε απερίσπαστη να ερευνήσει αυτήν την υπόθεση. Και κρατώ την πρώτη σας δέσμευση, όχι αυτά τα οποία μας είπατε σήμερα, ότι τουλάχιστον στο πρόσωπο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος έχει και την υψηλή εποπτεία όλης αυτής της έρευνας, έχετε εμπιστοσύνη στις θεσμικές του κινήσεις. Αν και κρίνοντας από τα διάφορα δημοσιεύματα του κυριακάτικου Τύπου έχετε ήδη αρχίσει να χτίζετε το σενάριο αμφισβήτησης.

Και εν πάση περιπτώσει, εσείς που μιλάτε για δικαιοσύνη, είστε οι ίδιοι που έρχεστε και μας απειλείτε ότι «την επόμενη φορά θα είναι αλλιώς». Εσείς δεν τα λέτε; «Την επόμενη φορά θα ελέγξουμε τους αρμούς της εξουσίας». Κι έρχεστε εδώ να εμφανιστείτε ως υπέρμαχοι του πολιτικού φιλελευθερισμού, με δύο Υπουργούς σας αυτή τη στιγμή στο Ειδικό Δικαστήριο.

Δεν θα πω τίποτα άλλο για το θέμα αυτό, αλλά την ώρα που ο κ. Τσίπρας αποδεικνύεται υποκριτής, εντός και εκτός συνόρων, ο αρχηγός σας, ο κ. Ανδρουλάκης, επέλεξε να τον ακολουθήσει με τα ίδια μηδενιστικά επιχειρήματα.

Όμως, δυστυχώς, κάνατε μία επιλογή να εκλέξετε για αρχηγό σας κάποιον ο οποίος δεν συμμετέχει στο κοινοβούλιο, οπότε μας στερείται η δυνατότητα να έχουμε αυτό το διάλογο σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, που νομίζω θα ήταν πολύ διαφωτιστικός. Αλλά πώς εξηγείτε ότι αποκαλέσατε «Δούρειο Ίππο της Νέας Δημοκρατίας» ένα δικό σας στέλεχος;

Τώρα καταλάβατε ότι είναι «Δούρειος Ίππος»;  Αφού βγήκαν οι αποκαλύψεις; Με τον οποίον ο κ. Ανδρουλάκης είχε εκλεγεί στην ίδια λίστα από τους ίδιους ψηφοφόρους.

Εξάλλου, την πολιτική του επιδίωξη ο κ. Ανδρουλάκης την παρουσίασε στέλνοντας και ένα μήνυμα σε έναν ολόκληρο κόσμο, σε πολλούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που πιστεύουν στην ενότητα για τον δημιουργικό εκσυγχρονισμό της πατρίδας μας. Τι μας είπε λοιπόν ο κ. Ανδρουλάκης;  «Η Νέα Δημοκρατία», το ξαναλέω για να το καταλάβουν όλοι όσοι μας ακούν σήμερα, προσοχή, «η Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση και προοδευτική κυβέρνηση». Έτσι δεν είναι;

Εάν η Νέα Δημοκρατία είναι στην αντιπολίτευση, ένας συνδυασμός κυβερνητικός υπάρχει: εσείς παρέα με τον ΣΥΡΙΖΑ.  Άλλος δεν υπάρχει.  Δεν υπάρχουν άλλα κόμματα. Εκτός αν φαντάζεστε, κ. Κατρίνη, ότι θα πάρετε 40%. Εντάξει, ναι, και εγώ θέλω να καρφώνω σαν τον Αντετοκούνμπο, δεν μπορώ. Τι να κάνω; Δύσκολο να γίνει αυτό.

Εκτός αν δεν αφορά αυτή η προοδευτική διακυβέρνηση μόνο εσάς και το ΣΥΡΙΖΑ, βάζετε μέσα και τον κ. Βαρουφάκη και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ασφαλώς κάθε κόμμα μπορεί να χαράζει το δρόμο του. Μπορώ όμως και εγώ και οφείλω να επισημάνω αυτές τις παλινδρομήσεις.

Διότι από ό,τι θυμάμαι καλά, ξεκινήσατε ως ΠΑΣΟΚ με αυτόνομη πορεία, μετά περάσατε στο «ούτε Τσίπρας, ούτε Μητσοτάκης». Λίγο μετά είπατε όχι Πρωθυπουργός ο αρχηγός του πρώτου κόμματος. Και τώρα ομολογείτε το στόχο σας: η Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση και εσείς σε ένα νέο ρόλο, τύπου σοσιάλ-Καμμένου, έτσι φαντάζεστε τον εαυτό σας.

Αλλά και οι πολίτες, αν εδώ και 3,5 χρόνια ελαφρύνονται από τους φόρους όπως είπα και πριν, είναι καιρός πια να δουν καλύτερες αμοιβές. Να αυξήσουν δίκαια το μερίδιό τους στα κέρδη από τη συλλογική πρόοδο

Όλα αυτά, ξέρετε, έχουν τη σημασία τους καθώς βαδίζουμε πια προς την εκλογική αναμέτρηση. Όχι μόνο γιατί περιγράφουν την απειλή της ακυβερνησίας που καραδοκεί πίσω από την απλή αναλογική, αλλά και γιατί αναδεικνύουν την κρισιμότητα των εκλογών που έρχονται.

Στην πρώτη εκλογή για να ορίσουν οι πολίτες την κυβέρνηση που θέλουν και στη δεύτερη για να την κάνουν ακόμα πιο ισχυρή και ακόμα πιο αποτελεσματική.

Γι’ αυτό και η ψήφος τους δεν μπορεί να είναι παρά μία και σταθερή. Δικαιώνοντας νομίζω τη θέση ότι το σκάφος της Ελλάδος, ειδικά σε αυτή την αβεβαιότητα, χρειάζεται σωστή πυξίδα, χρειάζεται σταθερό τιμόνι και χρειάζεται δοκιμασμένο σε κρίσεις και έμπειρο πλήρωμα. Συνθήκες, δηλαδή, που προσφέρει μόνο ο δρόμος της σιγουριάς, της συνέπειας, της συνέχειας και της σταθερότητας. Ο δρόμος της αυτοδύναμης Ελλάδας που εμείς προτείνουμε. Και από εμάς υπάρχει ξεκάθαρη κυβερνητική πρόταση. Από εσάς περιμένουμε ακόμα να την ακούσουμε σε λεπτομέρεια.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλησα να περιγράψω σε αδρές γραμμές τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού του 2023. Ενός σχεδίου που ακολουθεί τη διπλή στρατηγική μίας ολόκληρης τετραετίας: ανάπτυξη στην Ελλάδα, ευημερία στους Έλληνες. Και έτσι και συνεχίζουμε. Γιατί, όπως είπα, ο φετινός Προϋπολογισμός φιλοδοξεί να αποτελέσει γέφυρα για μία νέα δημιουργική τετραετία. Αλλά και ισχυρό θεμέλιο για μία δυναμική δεκαετία της πατρίδας μας έως το 2030.

Αν από το καλοκαίρι του 2019 μέχρι και σήμερα η χώρα μας πέτυχε από τη στασιμότητα και την υψηλή ανεργία να περάσει στην ανάπτυξη και στην τόνωση της απασχόλησης, τότε είναι βέβαιο ότι πρέπει να μείνει σε αυτή την τροχιά. Αν γνώρισε ήδη το ψηφιακό κράτος, θα πρέπει να το επεκτείνει. Αν βίωσε, επίσης, τι σημαίνει ασφάλεια στα σύνορα, έχει χρέος αυτή την ασφάλεια να την εδραιώσει.

Τα μεγάλα έργα και οι επενδύσεις που δρομολογούνται πρέπει να ολοκληρωθούν. Ο τόπος μας έχει ανάγκη να γευτεί τους καρπούς μιας σύγχρονης Παιδείας, που οπλίζει τους νέους μας με δεξιότητες για να βρουν δουλειά στο μέλλον. Όπως και την αναβάθμιση της καθημερινότητας στη δουλειά αλλά και στην κοινωνία.

Αλλά και οι πολίτες, αν εδώ και 3,5 χρόνια ελαφρύνονται από τους φόρους όπως είπα και πριν, είναι καιρός πια να δουν καλύτερες αμοιβές. Να αυξήσουν δίκαια το μερίδιό τους στα κέρδη από τη συλλογική πρόοδο. Και αυτό τελικά θα είναι για εμάς, για τη Νέα Δημοκρατία, το στοίχημα της επόμενης τετραετίας: μεγαλύτερη ανάπτυξη, καλύτερες αποδοχές, περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα.

Σε ένα περιβάλλον κοινωνικής προστασίας το οποίο θα το στηρίζουν τρεις νέοι μεγάλοι στόχοι της πολιτείας: περισσότερη και καλύτερη Υγεία, προσιτή στέγη -ειδικά για τους νέους μας- και πιο εύκολη και βιώσιμη ζωή, με την επέκταση της ψηφιοποίησης και την πράσινη κυκλική οικονομία πια σε πρώτο ρόλο.

Δεν είναι, προφανώς, σήμερα ούτε ο χρόνος, ούτε ο χώρος, να μιλήσω αναλυτικά γύρω από το κυβερνητικό σχέδιο της δεύτερης εντολής. Ωστόσο, οι κατευθύνσεις αυτού του σχεδίου διαγράφονται σε πολλά σημεία και του φετινού Προϋπολογισμού.

Πάρτε, για παράδειγμα, τις προβλέψεις που περιλαμβάνει η πρώτη χρηματοδότηση του προγράμματος «Σπίτι Μου», το οποίο ξεδιπλώνεται σταδιακά.

Θυμίζω ότι σύμφωνα με αυτό το πρόγραμμα -το οποίο έχει κινήσει ένα έντονο ενδιαφέρον, ειδικά από νέους συμπολίτες μας οι οποίοι αγωνιούν για το πώς θα αποκτήσουν πρώτη κατοικία- με βάση αυτό το σχέδιο οι συμπολίτες μας μπορούν με ένα σχεδόν πρακτικά άτοκο δάνειο, με μία δόση στεγαστικού χαμηλότερη από αυτό που θα πλήρωναν σε ενοίκιο, να αποκτήσουν επιτέλους σπίτι. Και τη διαφορά, την επιδότηση του επιτοκίου, την καλύπτει το κράτος.

Θα μπορούν να μισθώνουν διαμερίσματα τα οποία θα χτίζονται σε οικόπεδα που σήμερα ανήκουν στο Δημόσιο. Είναι πάρα πολλά αυτά και είναι τελείως αδρανή. Να βρίσκουν οικονομικές λύσεις σε κενές και παλιές κατοικίες, αν υπάρχουν σήμερα κλειστά διαμερίσματα, ειδικά στις μεγάλες μας πόλεις, που θα μπορούν πια να ανακαινιστούν με κρατική επιδότηση και να μπουν πάλι στην προσφορά για φτηνή στέγη.

Είναι ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, θα έλεγα ένα φιλόδοξο πρόγραμμα χωρίς προηγούμενο για τη χώρα, διότι μέχρι στιγμής η χώρα δεν αντιμετώπιζε ουσιαστικά πρόβλημα στεγαστικής κρίσης. Τώρα αντιμετωπίζει όμως και χρειάζεται μία συγκροτημένη απάντηση από πλευράς πολιτείας. Θα αξιοποιήσει δημόσιους πόρους, δημόσια ακίνητα, αλλά σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα θα δώσει και ώθηση στον κατασκευαστικό κλάδο.

Υπολογίζουμε ότι μπορεί να κάνει προσιτή τη στέγη για σχεδόν 140.000 νέους συμπολίτες μας. Το κόστος του προγράμματος είναι σχεδόν 2 δισεκατομμύρια ευρώ και σε πρώτη-πρώτη φάση, μάλιστα, το κράτος θα μισθώσει εκείνο 1.000 κατοικίες που θα διατεθούν σε πιο ευάλωτους.

Παράλληλη προτεραιότητα παραμένει η δημόσια Υγεία. Γίνονται πολλά, πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα. Είμαστε ακόμα πίσω από τις ανάγκες.

Δεν θα ξαναμπώ σε αυτή την στείρα και, θα έλεγα, φορτισμένη συζήτηση για την πανδημία, θα πω όμως για ακόμα μια φορά -και να το ακούσετε καλά κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης- ότι ο ένας και μόνος τεκμηριωμένος δείκτης ο οποίος δείχνει το πόσο καλά αντιμετώπισαν οι χώρες την πανδημία είναι αυτός της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.

Και εκεί η Ελλάδα τα έχει πάει πολύ καλύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Για να σταματήσει επιτέλους αυτή η σπέκουλα, ότι είμαστε χειρότεροι από τη Βραζιλία του Μπολσονάρο.

Τα επόμενα χρόνια, λοιπόν, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα κάνουν τακτικά και δωρεάν εξετάσεις πρόληψης για βασικές χρόνιες παθήσεις σε δημόσιες και σε ιδιωτικές κλινικές, με ραντεβού που θα οργανώνονται ηλεκτρονικά.

Πιστεύω ότι είναι μια κατάκτηση, όχι για την κυβέρνηση, για τη χώρα, το γεγονός -παραδείγματος χάρη- ότι υπάρχουν σήμερα γυναίκες, πολλές από αυτές χαμηλών εισοδηματικών δυνατοτήτων, οι οποίες για πρώτη φορά στη ζωή τους θα πάνε να κάνουν μία μαστογραφία, είτε σε δημόσια είτε σε ιδιωτική δομή. Kαι μέσα από αυτή την διαδικασία πιθανώς να μπορούμε να ανακαλύψουμε έναν καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τον θεραπεύσουμε. Είναι μία μεγάλη επιτυχία το πρόγραμμα «Φώφη Γεννηματά» και θα το επεκτείνουμε και σε άλλες παθήσεις.

Στο Ταμείο Ανάκαμψης προβλέπεται ο εκσυγχρονισμός 159 Κέντρων Υγείας και πολλών από τα νοσοκομεία μας. Χρειαζόμαστε καλύτερη συνεργασία των ιδρυμάτων. Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο μοντέλο λειτουργίας των Επειγόντων Περιστατικών. Διότι αυτό το οποίο έχουμε σήμερα ξέρουμε ότι δεν δουλεύει.

Και στο μεταξύ θα έχει εφαρμοστεί πλήρως ο θεσμός του Προσωπικού Γιατρού, στον οποίο οι πολίτες έχουν δωρεάν, θα το ξαναπώ, δωρεάν πρόσβαση. Όπως θα έχει καθιερωθεί και ο ψηφιακός φάκελος του κάθε πολίτη.

Τέλος, στα μεγάλα έργα, στο αναπτυξιακό μας πρόγραμμα, δεν είναι μόνο η εξάπλωση του Μετρό, οι μεγάλες αστικές αναπλάσεις, η ηλεκτροκίνηση, που θα σηματοδοτούν την αλλαγή του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούμε και εργαζόμαστε. Θα είναι η ριζική αναβάθμιση των περιοχών, οι οποίες σταδιακά θα απαλλάσσονται από τον λιγνίτη, θα είναι τα «πράσινα νησιά», θα είναι τα «απάτητα βουνά» μας, τα οποία θα γεφυρώσουν στην περιφέρεια την ανάπτυξη με την προστασία της φύσης.

Δεν μιλώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για κάποιο αφηρημένο όραμα. Μιλώ για τα επόμενα βήματα μίας διαδρομής η οποία έχει ήδη ξεκινήσει. Η πατρίδα μας σύντομα, επειδή άκουσα και κάποια σχόλια για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας -μη θυμίσω πάλι, ειδικά εκεί, την επίδοση της κυβέρνησής σας σε σχέση με τη δικιά μας- πολύ σύντομα θα παράγουμε το 60% του ενεργειακού μας μείγματος από τον ήλιο και τον αέρα. Και θα φτάσουμε στο 80% νωρίτερα από ό,τι είχαμε εκτιμήσει.

Νέοι δρόμοι θα μειώσουν την κίνηση, τα νέα πάρκα θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής και παντού στην επικράτεια, πια, οι μονάδες διαχείρισης απορριμμάτων θα αντικαταστήσουν τις χωματερές -εικόνα μίας Ελλάδας την οποία αφήνουμε οριστικά πίσω μας.

Ζούμε πλέον σε μία Ελλάδα πολύ διαφορετική από εκείνη του χθες. Έχει ένα δυναμικό σήμερα πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομήσει ένα ακόμα καλύτερο αύριο. Διαθέτοντας και τη γνώση και το σχέδιο για να το κάνει πράξη. Όπως διαθέτει και την εμπειρία να ξεπερνά κρίσεις, να μετατρέπει τις δυσκολίες σε επιτυχίες, να διορθώνει τα λάθη τα οποία γίνονται και να τα αναγνωρίζει με θάρρος. Αρκεί πάντα να συνεχίσει να βαδίζει μπροστά, με σταθερότητα, με συνέπεια και με συνέχεια.

Κλείνω, κυρίες και κύριοι βουλευτές. Τον Προϋπολογισμό, λοιπόν, που θα ψηφίσουμε σε λίγο τον διαπερνούν, ακριβώς, αυτές οι τρεις λέξεις: σταθερότητα, συνέπεια και συνέχεια. Είναι τρεις λέξεις που καθίστανται εθνική αναγκαιότητα, σε μία παγκόσμια συγκυρία μεγάλης αβεβαιότητας.

Όλες οι προβλέψεις του, άλλωστε, προέρχονται από τη σταθερότητα η οποία παράγει σιγουριά. Εδράζονται στη σύνεση, που τελικά τροφοδοτεί την αξιοπιστία και διαπνέονται από την τόλμη που προϋποθέτει η διαρκής εξέλιξη, αλλά και η δυνατότητα να προσαρμοστούμε σε έναν εξαιρετικά περίπλοκο και αβέβαιο κόσμο.

Δεν έχω καμία ψευδαίσθηση για τις εκ των προτέρων αποφάσεις των ηγεσιών της αντιπολίτευσης, ειδικά της αξιωματικής. Ξέρω ότι θα καταψηφίσετε, λέγοντας, όπως πάντα, «όχι σε όλα, ναι σε τίποτα». Από αυτές θα ζητήσω ένα πράγμα μόνο: μην γίνετε πάλι θλιβερή εξαίρεση, αρνούμενοι και τα κονδύλια για την άμυνα του τόπου. Μην γίνετε θλιβερή εξαίρεση. Μην γίνετε εξαίρεση. Καταλαβαίνω από τον εκνευρισμό σας ότι μάλλον θα καταψηφίσετε. Έχετε ακόμα χρόνο να αλλάξετε την ψήφο σας.

Ο φετινός Προϋπολογισμός λοιπόν…

(Φωνές εκτός μικροφώνου)

— Πρόεδρος της Βουλής:  Παρακαλώ καθίστε, καθίστε.

—Κυριάκος Μητσοτάκης: Δεν καταλαβαίνω γιατί ενοχλείστε τόσο πολύ όταν σας θυμίζουμε ότι δεν ψηφίσατε τα κονδύλια για την άμυνα, όπως δεν ψηφίσατε τα Rafale, δεν ψηφίσατε τις Belharra, δεν ψηφίσατε την ελληνογαλλική συμφωνία. Mπράβο σας. Μην με προκαλείτε στο θέμα αυτό, έχω κι άλλα να σας πω, πολλά.

Ο φετινός Προϋπολογισμός, λοιπόν, μπορεί να είναι ο τέταρτος της θητείας μας. Εφόσον οι πολίτες μας εμπιστευτούν -δεν ανήκω στην κατηγορία αυτών που θα προεξοφλήσουν κανένα εκλογικό αποτέλεσμα- δεν θα είναι, όμως, ο τελευταίος της κυβέρνησής μας.

Αντίθετα, αποτελεί τον πρόλογο του οδικού χάρτη της χώρας για τα επόμενα χρόνια. Και έναν ακόμα λόγο για τον οποίον αύριο θα πάρει δεύτερη εντολή η αυτοδύναμη Ελλάδα, για να πάει μπροστά, θα το ξαναπώ, με σταθερότητα, με συνέπεια και με συνέχεια.

Σας ευχαριστώ πολύ και καλές ευχές για τις γιορτές.