Στη Ρωσία δεν πρόκειται να γίνει επανάσταση, όμως οι διαδηλώσεις τα δύο τελευταία Σαββατοκύριακα φανερώνουν ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν είναι ικανοποιημένο από τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Αφορμή για τις διαδηλώσεις είναι η φυλάκιση του Αλεξέι Ναβάλνι με το που γύρισε από τη Γερμανία, όπου υποβλήθηκε σε θεραπεία για τη δηλητηρίασή του με τοξική ουσία, αγαπημένη της FSB, των μυστικών υπηρεσιών της χώρας.
Οπως σημειώνουν οι New York Times, ο κόσμος διαδηλώνει όχι μόνο για τον Ναβάλνι, αλλά και λόγω της δυσαρέσκειάς του για την κακή κατάσταση της οικονομίας και της τσέπης του. Οι μισθοί έχουν μειωθεί κατά 10% από το 2014, όταν ο Πούτιν θριαμβολογούσε για την κατάκτηση της Κριμαίας και την παντοδυναμία της Ρωσίας. Τότε δηλαδή, που η δημοτικότητά του ήταν στα ύψη. Ομως, από τότε έχουν περάσει επτά χρόνια και οι Ρώσοι δεν κοιτάζουν μόνο την τηλεόρασή τους, αλλά και το άδειο τους ψυγείο.
Η πτώση των τιμών του πετρελαίου και η απώλεια ξένων επενδύσεων, λόγω των κακών σχέσεων με τη Δύση, υποχρέωσαν την κυβέρνηση να λάβει αντιλαϊκά μέτρα, όπως η αύξηση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση, ενώ η ανεργία αυξήθηκε. «Αν δεν έχεις ήδη θέση στο σύστημα, αποκλείεται να βρεις δουλειά», λέει στους NYT ο Αλεξάντρ Ντομπράλσκι, δικηγόρος που συμμετείχε στις διαδηλώσεις. Για αυτό και στους δρόμους πλέον έχουν κατέβει άνθρωποι από όλο το ιδεολογικό φάσμα, από κομμουνιστές μέχρι ακροδεξιούς εθνικιστές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι διαδηλώσεις έγιναν σε περισσότερες από 100 πόλεις, από το Βλαδιβοστόκ στον Ειρηνικό μέχρι το Καλίνιγκραντ την πιο δυτική πόλη της Ρωσίας. Απομακρυσμένα σημεία σαν αυτά, ήταν κάποτε οχυρά του Πούτιν, ιδίως όταν μετά το 2012 και το κίνημα κατά της διαφθοράς του Ναβάλνι, η κυβέρνηση είχε ρίξει πολλά λεφτά στην περιφέρεια για έργα υποδομής. Πλέον, φαίνεται πως η δυσαρέσκεια έχει εξαπλωθεί και εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων, όπως η Μόσχα και η Αγία Πετρούπολη.
Βέβαια, το Κρεμλίνο έχει ακόμα δυνατά χαρτιά με το μέρος του, επισημαίνουν οι Times. Στον στρατό και στις δυνάμεις ασφαλείας δεν υπάρχουν αντιγνωμίες, οι διαδηλώσεις ναι μεν έχουν κόσμο, αλλά όχι και τόσο που να απειλούν το καθεστώς, ενώ ο Πούτιν έχει φροντίσει να συντρίψει οποιαδήποτε αντιπολιτευτική φωνή στο κοινοβούλιο.
Οι δε δυτικές δυνάμεις αρνούνται να λάβουν σοβαρά μέτρα εναντίον πλούσιων φίλων του ρώσου προέδρου, όπως του δισεκατομμυριούχου Αρκάντι Ρότενμπεργκ, ο οποίος δήλωσε ότι σε αυτόν ανήκει το τσαρικό παλάτι στη Μαύρη Θάλασσα και όχι στον Πούτιν.
Ο ρώσος πρόεδρος άλλωστε έχει δείξει ότι δεν ενδιαφέρεται για το τι θα πει ο κόσμος και δεν διστάζει να κάνει ό,τι θέλει. Από την Κριμαία μέχρι τον Ναβάλνι, δεν κρύβει τις προθέσεις του.
Το ενδιαφέρον στοιχείο των διαδηλώσεων όμως είναι οι ηλικίες των διαδηλωτών. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι νέοι, κάτω των 35 ετών και ένα μεγάλο ποσοστό δεν ζούσε καν όταν ο 68χρονος πλέον Πούτιν ανέβηκε στην εξουσία, το 2000. Αυτός είναι ο μόνος ηγέτης που γνωρίζουν και το επιχείρημα ότι είναι αναντικατάσταστος, δεν τους ικανοποιεί πλέον.
Η αλλαγή δεν είναι έτοιμη να εμφανιστεί από τη γωνία, όμως, βρίσκεται κάπου στον δρόμο, καταλήγουν οι Times.