O Τόνι Μπάρμπερ, ένας γερμανόφιλος άγγλος δημοσιογράφος, ταξίδεψε από το Βερολίνο μέχρι τα βαυαρικά δάση για να συναντήσει την… νταντά του. Τη φράου Ούρσουλα, η οποία τον μεγάλωσε στο Λονδίνο, τη δεκαετία του ’60, και είναι φυσικά βεριτάμπλ Γερμανίδα.
Στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ο Μπάρμπερ περιγράφει την ιστορία τους με σκοπό να δείξει ότι οι Βρετανοί δεν ξέρουν και πάρα πολλά πράγματα για τη μεταπολεμική Γερμανία, που πλέον είναι χώρα με κεκτημένη δημοκρατική κουλτούρα.
Πώς και βρέθηκε μεταπολεμικά στη Βρετανία η Ούρσουλα; «Ενα από τα κίνητρα των γονιών μου όταν την προσκάλεσαν στο Λονδίνο», γράφει ο Μπάρμπερ, «πρέπει να ήταν η επιθυμία τους να συμβάλουν στη συμφιλίωση Βρετανών και Γερμανών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Από την αφήγησή του ο αναγνώστης συμπεραίνει ότι η γερμανοφιλία τού αρθρογράφου οφείλεται στην εκπαίδευση που έλαβε από την νταντά του, τα χρόνια της άγουρης νιότης του. Εξαιτίας της έγινε θαυμαστής της Γερμανίας. Αλλά ποιας Γερμανίας; Αυτής του «πασιφισμού και της δημοκρατίας πού ήκμασε τα τελευταία 75 χρόνια», ένα «γεγονός που φαίνεται να μην έχουν αντιληφθεί μερικοί βρετανοί πολιτικοί».
Οι ειδυλλιακές περιγραφές της βαυαρικής υπαίθρου (δάση, βουνά, ποτάμια, βοσκοτόπια, ζώα, χωριουδάκια και μπαρόκ αρχιτεκτονήματα) εισάγουν τον αναγνώστη στο «σύμπαν» του Μπάρμπερ. Ο αρθρογράφος καταγγέλλει τον πρωσικό μιλιταρισμό, τη ναζιστική περίοδο αλλά και τον μεταπολεμικό «ανατολικογερμανικό κομμουνισμό» που ύψωσε το Τείχος στο Βερολίνο. Και σκέφτεται ότι η εφετινή 9η Νοεμβρίου θα σηματοδοτήσει την 30ή επέτειο από την πτώση του και από τη γερμανική επανένωση.
Ψέγει ορισμένους πολιτικούς, συμπατριώτες του (Βρετανούς), που υποστήριξαν ανοιχτά το Brexit και παράλληλα εξέφρασαν την ανησυχία τους επειδή μία πρώην υπουργός Αμυνας της Γερμανίας, μία άλλη Ούρσουλα, η Φον ντερ Λάιεν, επελέγη για τη θέση του νέου προέδρου της Κομισιόν.
«Ενας τρόπος για να γκρεμίσουμε τέτοιες προκαταλήψεις θα ήταν να βελτιώσουμε και πάνω απ’ όλα να διευρύνουμε τη διδασκαλία της γερμανικής Ιστορίας στο βρετανικό εκπαιδευτικό σύστημα» γράφει.
Η «δική του» Ούρσουλα, η νταντά του, στη ζωή της «είδε τουλάχιστον τρία κύματα προσφύγων να διασχίζουν τα σύνορα της πατρίδας της». Τους μεταπολεμικούς γερμανούς πρόσφυγες από την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη –μάλιστα «η ίδια η Ούρσουλα παντρεύτηκε έναν τέτοιο πρόσφυγα»-, και κατόπιν άλλους Γερμανούς, από τη Ρωσία, που ήρθαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης. Τώρα, αυτούς που ήρθαν με το «άνοιγμα» της Μέρκελ το 2015: ένα εκατομμύριο Ασιάτες, Αφγανούς, Σύρους, Ιρακινούς, κ.ά.
«Η ενσωμάτωση τόσο μεγάλου αριθμού μεταναστών σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση» καταλήγει ο αρθρογράφος. «Οι μακροπρόθεσμες πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες της απόφασης της Μέρκελ δεν είναι ακόμη εμφανείς». Αλλά ο ίδιος αντλεί αισιοδοξία από το διπλό ταξίδι του, στη Βαυαρία αλλά και στο παρελθόν του: «Η ζωή στο βαυαρικό δάσος συνεχίζεται. Ο αέρας είναι φρέσκος, ο καμπάνες της εκκλησίας χτυπούν. Ο Δούναβης όπως πάντα κυλάει…»