Οταν η Σεΐνις Πελάσιος πήρε, πρόσφατα, τον τίτλο της Μις Υφήλιος, η είδηση χαροποίησε ιδιαίτερα τον κόσμο στην πατρίδα της, τη Νικαράγουα. Αρκετοί άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Μανάγκουα για πρώτη φορά μετά τις μαζικές διαδηλώσεις του 2018, οι οποίες κατεστάλησαν με τη χρήση βίας.
Το καθεστώς της Νικαράγουα αρχικά συνεχάρη την Παλάσιος, αλλά αμέσως μετά απαγόρευσε τους εορτασμούς, κυρίως επειδή η ίδια η Παλάσιος συμμετείχε στις διαδηλώσεις του 2018 και οι αντίπαλοι του καθεστώτος τη θεώρησαν σύμβολο ελπίδας και αντίστασης.
Η 23χρονη Παλάσιος έγινε η πρώτη Μις Υφήλιος από την Κεντρική Αμερική στον φετινό διαγωνισμό, που πραγματοποιήθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ στις 18 Νοεμβρίου. Η Παλάσιος, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Guardian, προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια και πούλαγε τηγανητές μπάλες ζύμης -γνωστές ως buñuelos- για να μπορέσει να τελειώσει το πανεπιστήμιο. Η ιστορία της έχει απήχηση σε πολλούς από τους κατοίκους της Νικαράγουα, όπως και η συμμετοχή της στις διαμαρτυρίες του 2018: έγινε γνωστή όταν οι φωτογραφίες της από εκείνη την εποχή έγιναν viral, λίγο πριν από τον διαγωνισμό για την ανάδειξη της Μις Υφήλιος.
Οι διαδηλωτές το 2018 προσπάθησαν να ανατρέψουν τον δικτάτορα Ντανιέλ Ορτέγκα, τον 78χρονο πρώην ηγέτη των Σαντινίστας, που βοήθησε να τερματιστεί η βάναυση δικτατορία του Αναστάσιο Σομόζα, αλλά παίρνοντας ο ίδιος την εξουσία μετέτρεψε τη Νικαράγουα σε ένα εξίσου αυταρχικό κράτος. Οι διαδηλώσεις διήρκεσαν τρεις μήνες, πριν κατασταλούν με περισσότερους από 320 νεκρούς.
Κάποιοι από τους αντιφρονούντες που παρακολουθούσαν την τελετή της Μις Υφήλιος, είδαν το λευκό φόρεμα και την μπλε κάπα που φόρεσε στον τελικό η Παλάσιος, ως αναφορά στην εθνική σημαία που είχε απαγορευτεί μετά το 2018.
Η ίδια η Παλάσιος δεν είπε τίποτα ανοικτά πολιτικό κατά τη διάρκεια της τελετής. Ανέφερε τη βρετανίδα φεμινίστρια του 18ου αιώνα Μαίρη Γουόλστονκραφτ ως πηγή έμπνευσής της πριν αφιερώσει το στέμμα της στα «κορίτσια του κόσμου, το κορίτσι μέσα μου και τους περισσότερους από έξι εκατομμύρια συμπατριώτες μου».
Η νίκη της προκάλεσε μια σπάνια έκρηξη χαράς σε μια χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει ζήσει ελάχιστες ευτυχισμένες στιγμές. Από το 2018, η Νικαράγουα έχει μετατραπεί σε αστυνομικό κράτος. Τον τελευταίο καιρό δεν επιτρέπονται καν οι θρησκευτικές συγκεντρώσεις. Αλλά όταν ο Σεΐνις κέρδισε, οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο.
Το καθεστώς δεν ήταν πολύ βέβαιο για το πώς να αντιμετωπίσει την Παλάσιος και τον ενθουσιασμό γύρω από τη νίκη της. Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, τα επίσημα ΜΜΕ την περιφρόνησαν. Μια παρουσιάστρια είπε ότι της ταίριαζε καλύτερα να εκλεγεί «Μις Τηγανίτα».
Όταν κέρδισε η Παλάσιος, η κυβέρνηση δημοσίευσε ένα συγχαρητήριο μήνυμα, χωρίς ωστόσο την υπογραφή είτε του Ορτέγκα είτε της Ροζάριο Μουρίλο, συζύγου και αντιπροέδρου του. Η Μουρίλο, όμως, απηύθυνε ένα τηλεοπτικό μήνυμα στον λαό, στο οποίο έκανε λόγο για «πραξικοπηματίες» που σχεδίαζαν «προβοκάτσιες εναντίον της κυβέρνησης» με την αφορμή των εορτασμών για τον τίτλο της Παλάσιος.
Το καθεστώς συνέλαβε μια TikToker που υπερασπιζόταν την Παλάσιος ενάντια στην επίσημη κριτική και ανάγκασε δύο καλλιτέχνες να καταστρέψουν μια τοιχογραφία που είχαν ξεκινήσει προς τιμήν της στην πόλη Εστελί.
Είναι ασαφές εάν η Παλάσιος θα μπορέσει να επιστρέψει στη Νικαράγουα. Ηδη το καθεστώς έχει απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα της διοργανώτριας του διαγωνισμού για την ανάδειξη της Μις Νικαράγουα, Κάρεν Τσελεμπέρτι, η οποία βρίσκεται με την Παλάσιος στο Ελ Σαλβαδόρ.
Από το 2018, η διολίσθηση της Νικαράγουα προς τον αυταρχισμό είναι ολοκληρωτική. Οι αναλυτές περιγράφουν τη χώρα ως «Βόρεια Κορέα της αμερικανικής ηπείρου». Οι μισές ΜΚΟ που υπήρχαν στη χώρα έχουν κλείσει, ενώ υπάρχουν περισσότεροι από 80 πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές. Η Καθολική Εκκλησία, την οποία ο Ορτέγκα κατηγόρησε ότι υποστήριξε το πραξικόπημα το 2018, διώκεται επίσης. Το Κεντροαμερικανικό Πανεπιστήμιο, ένα πανεπιστήμιο των Ιησουιτών στο οποίο φοίτησε η Παλάσιος και το οποίο η κυβέρνηση περιγράφει ως «κέντρο τρομοκρατίας», έκλεισε πρόσφατα. Από το 2018, τουλάχιστον 600.000 κάτοικοι της Νικαράγουα έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, κυρίως προς τις ΗΠΑ και την Κόστα Ρίκα.