Πόσο πολύ μπορεί να διχάσει μια ολόκληρη χώρα μια και μόνο επιλογή ενός αθλητή – ειδικά όταν μιλάμε για τον καλύτερο, σπουδαιότερο και πιο γνωστό της μπασκετμπολίστα, ο οποίος τυγχάνει επίσης και αρχηγός της εθνικής ομάδας μπάσκετ;
Όπως φαίνεται αρκετά, αν κρίνουμε από τις (υπερβολικές ειναι η αλήθεια) αντιδράσεις σχετικά με την υπόθεση του Τορνίκε Σενγκέλια.
Πριν μερικές ημέρες επισημοποιήθηκε η μεταγραφή στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας του 28χρονου Σενγκέλια -ενός σημαντικού αθλητή ο οποίος έχει αγωνιστεί επίσης στη Σαρλερουά, και κατόπιν στο ΝΒΑ, στους Μπρούκλιν Νετς και στους Σικάγο Μπουλς πριν εγκατασταθεί τα τελευταία χρόνια στην Μπασκόνια της Ισπανίας, κάνοντας σπουδαία καριέρα.
Πριν ακόμη… στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του Σενγκέλια στην «Ομάδα του Στρατού», η πρόεδρος της Γεωργίας, Σαλομέ Ζουραμπισβίλι, με ανάρτησή της στο προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, εξέφρασε την δυσαρέσκεια της για την απόφαση του αρχηγού της εθνικής ομάδας της χώρας να μετακομίσει στην Μόσχα.
Λίγο έως πολύ υπονόησε πως ο 28χρονος αθλητής είναι κάτι σαν… προδότης, ο οποίος δέχτηκε να παίξει μπάσκετ σε μια χώρα με την οποία η Γεωργία είναι σε διαρκή διπλωματική διαμάχη από το 2008 μετά τον πόλεμο στην Νότια Οσετία.
Στην ανάρτηση της η Πρόεδρος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «για μένα, ως πρόεδρο της Γεωργίας είναι λυπηρή και εντελώς απαράδεκτη η απόφαση του αρχηγού της Εθνικής να αγωνιστεί στην ΤΣΣΚΑ».
Στο ποστ της προέδρου άλλοι συμφωνούν μαζί της και άλλοι της καταλογίζουν υπερβολικό… εθνικιστικό συναίσθημα, ειδικά για κάτι που αφορά την απόφαση ζωής (και καριέρας) ενός νεαρού ανθρώπου.
Αμέσως μετά επενέβη ο πρόεδρος της ρωσικής ομάδας, Σεργκέι Βατούτιν, ο οποίος επίσης αναφέρθηκε στο θέμα τονίζοντας:
«Άκουσα ότι η μετακίνηση του Σενγκέλια στην ΤΣΣΚΑ προκάλεσε κάποιες αντιδράσεις στη Γεωργία, αλλά στις δραστηριότητές μας μένουμε μακριά από την πολιτική, ασχολούμαστε με επαγγελματικά αθλήματα. Μιλάμε απλώς για μπάσκετ. Μας νοιάζει μόνο να δίνουμε χαρά στους φιλάθλους και να προσπαθούμε να κερδίζουμε. Τίποτα περισσότερο. Έχω μεγάλο σεβασμό για τη Γεωργία και την ιστορία της, στις τάξεις της ομάδας μας έχουν βρεθεί κατά καιρούς και άλλοι παίκτες από την χώρα ο Γκεόργκι Τσιτνάτζε και ο Μανουτσάρ Μαρκοισβίλι, οπότε περιμένουμε όλους τους συμπατριώτες του Σενγκέλια στους αγώνες μας».
Κατόπιν, για λογαριασμό του γεωργιανού αθλητή απάντησε ο ίδιος ο πατέρας του, παραδεχόμενος μετά λύπης του ότι «δυστυχώς, δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό, καθότι ζούμε σε έναν πολιτικοποιημένο κόσμο. Είμαστε αναγκασμένοι να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αυτό. Έτσι είναι η πολιτική», ενώ δεν χάρισε κάστανα ούτε για την πρόεδρο της χώρας του, λέγοντας με νόημα πως «είναι λυπηρό αν έχει αυτήν την άποψη που εξέφρασε. Ίσως, αν [ο Σενγκέλια] κατακτήσει την Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ και σηκώσει τη σημαία της Γεωργίας μέσα στη Μόσχα, κάτι τέτοιο να αποτελέσει μια μορφή απάντησης για την ίδια».
Τα πράγματα στη θέση τους, ωστόσο, έβαλε ο ίδιος ο Σενγκέλια προ λίγων ωρών προχωρώντας σε κάποιες πολύ σημαντικές δηλώσεις σχετικά με την φύση του αθλητισμού, αλλά και του πατριωτισμού δίχως εθνικιστικές αποχρώσεις.
«Δεν κάνω αυτήν τη δήλωση για να απολογηθώ σε κανέναν. Είναι δύσκολο να εξηγήσεις κάτι σε ένα άτομο όταν δεν θέλει να ακούσει τίποτα και δεν θέλει να αλλάξει την ήδη διαμορφωμένη του άποψη.
»Δεν μπορώ να εξηγήσω σε αυτό το άτομο πώς ένιωσα όταν ήμουν 10-11 ετών και στεκόμουν με κλειστά τα μάτια στην εξέδρα κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου της Γεωργίας και φανταζόμουν ότι και εγώ είμαι παίκτης.
»Δεν μπορώ να εξηγήσω σε αυτό το άτομο τι σημαίνει για μένα να παρακολουθώ το παιχνίδι της εθνικής ομάδας της Γεωργίας στην τηλεόραση, πόσο απαίσιο είναι το συναίσθημα είναι να βρίσκεσαι στο αποκορύφωμα της καριέρας σου και να μην μπορείς να βοηθήσεις την εθνική ομάδα και τη χώρα σου, επειδή αποφάσισαν έτσι τρίτοι.
»Δεν μπορώ να εξηγήσω πόση χαρά και ευτυχία βίωσα πριν από λίγες μέρες όταν στέφθηκα πρωταθλητής Ισπανίας και μου δόθηκε η ευκαιρία να υψώσω τη σημαία της Γεωργίας.
»Η μεταγραφή σε μια από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη θα μου δώσει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσω τίτλους, κάτι που θα αυξήσει την πιθανότητα να δοξάζω τη σημαία μας.
»Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ευτυχία είναι όταν μία από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη σέβεται την αγάπη μου για την πατρίδα και μου παρέχει την δυνατότητα να έρχομαι σε κάθε παιχνίδι της Εθνικής για να βοηθώ τη χώρα μας ξανά και ξανά.
Επαναλαμβάνω: εγώ, ο Τορνίκε Σενγκέλια, ήμουν, είμαι και θα είμαι ο φορέας του πνεύματος της Γεωργίας παντού, μέχρι τέλους, και κανένα σχόλιο ή δήλωση δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.
»Θα ξεπεράσω με ταπεινότητα και αυτήν τη δοκιμασία, γιατί ο Θεός είναι στο πλευρό μου. Είμαι υπεύθυνος μόνο απέναντί του και ξέρει ποιος είμαι».