Η αδυναμία εξόδου κατά τη διάρκεια των αλλεπάλληλων πανδημικών λοκντάουν στη Βρετανία οδήγησε σε απροσδόκητα αποτελέσματα για δύο ερασιτέχνες παλαιοντολόγους, τη Σάλι και τον Νέβιλ Χολινγουόρθ, οι οποίοι πλέον συνεργάζονται με ειδικούς από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. Τα απολιθώματα που εντόπισαν θα μπορούσαν να μην είχαν βρεθεί, αν οι σύζυγοι δεν είχαν αποφασίσει να αφιερωθούν στη μελέτη των εικόνων Google Earth. Διότι μέσω αυτών προσδιόρισαν τα σημεία με τα απολιθώματα όπου τώρα διενεργούνται ανασκαφές.
Το ζευγάρι αρχικά ερεύνησε ηλεκτρονικά την τοποθεσία και κατόπιν ερεύνησε επιτόπου, κατόπιν αδείας των ιδιοκτητών του οικοπέδου. Ετσι, σε μία τοποθεσία στο Κότσγουολντς, ανακαλύφθηκαν σημαντικά απολιθώματα εχινοδέρμων, όπως αστερίες και αχινοί.
Η Σάλι, χαρούμενη, δήλωσε: «Αναζητούσαμε νέους χώρους για εξερεύνηση αμέσως μετά τα λοκντάουν. Χρησιμοποιήσαμε τους χάρτες της Google ερευνώντας περιοχές για τις οποίες γνωρίζαμε ότι είχαν ήδη βρεθεί απολιθώματα. Ο τόπος που ανακαλύψαμε είναι ένα μικρό λατομείο. Φαινόταν ιδανικός». Και ο Νέβιλ προσέθεσε: «Σκεφτήκαμε ότι θα βρούμε μερικά ενδιαφέροντα δείγματα, αλλά ποτέ δεν περιμέναμε ότι το σημείο θα ήταν τόσο ξεχωριστό. Μόλις συνειδητοποιήσαμε τι βρήκαμε, την επιστημονική σημασία του δηλαδή, επικοινωνήσαμε με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας».
Πριν από περίπου 167 εκατομμύρια χρόνια η τοποθεσία που εντόπισε το ζευγάρι θα ήταν μάλλον μία ζεστή και σχετικά ρηχή θάλασσα. Περιέχει τα υπολείμματα θαλασσίων ειδών, αστερίες, θαλασσινά κρίνα, αχινούς, κ.ά. Εμπειρογνώμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας ανασκάπτουν τώρα τον χώρο. Πρόκειται για σημείο πλούσιο σε απολιθώματα πολλών ειδών, ένα από τα καλύτερα όλου του κόσμου.
Η συγκέντρωση τόσο πολλών ειδών εκεί εξηγείται μόνο με την υπόθεση ότι κάποιο ποτάμι κατέληγε στη θάλασσα αυτή, φέρνοντας μαζί του θρεπτικές ουσίες που προσέλκυσαν τον μεγάλο αριθμό των εχινοδέρμων. Η εξέλιξη της περιοχής σε ξηρά οφείλεται σε υποβρύχια κατολίσθηση λένε οι ειδικοί. Ορισμένα από τα απολιθώματα χαρακτηρίστηκαν εξαιρετικά σπάνια για τη Βρετανία. Εξ αυτού τεκμαίρεται ότι το λατομείο θα παράσχει ζωτικής σημασίας πληροφορίες και για τη ζωολογία.
Μέχρι στιγμής η ερευνητική ομάδα που εργάζεται στο σημείο έχει συλλέξει περίπου 100 τεμάχια πλακών από πηλό οι οποίες περιέχουν απολθώματα. Θα μελετηθούν και κατόπιν θα εκτεθούν δημοσίως στο κοινό.
Οι πρώτες έρευνες των πλακών που βγήκαν από το σημείο έγιναν στο διπλό σπιτικό εργαστήριο των Χολινγουόρθ, δηλαδή στο γκαράζ και στο υπόστεγο εργαλείων που υπάρχει στον κήπο τους. Το ζευγάρι πήρε από το λατομείο δείγματα για καθαρισμό και ανάλυση. Υστερα, στο γκαράζ τους, οι ερασιτέχνες παλαιοντολόγοι διαπίστωσαν, αυτοί πρώτοι απ’ όλους, ότι είχαν μόλις βρει ένα εχινόδερμο. «Ηταν συναρπαστική στιγμή, μας κόπηκε η ανάσα» είπαν και οι δυο τους με ένα στόμα. «Επικοινωνήσαμε αμέσως με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας».
Τα δείγματα, στην πραγματικότητα, «είναι σχεδόν τέλεια, σχεδόν ανέπαφα» είπαν. «Ενας θησαυρός». Ετσι οι συντεταγμένες του λατομείου με τα απολιθώματα παραμένουν προς το παρόν μυστικές.