Πρώτη φορά το Ισραήλ, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τρία κράτη της πάντα εύφλεκτης Μέσης Ανατολής, συνευρέθησαν σε τριμερή Διάσκεψη Κορυφής – έγινε στο αιγυπτιακό τουριστικό θέρετρο Σαρμ Ελ-Σεΐχ της Ερυθράς και θα είχε κρατηθεί μυστική αν δεν είχαν διαρρεύσει στον Τύπο οι σχετικές ειδήσεις με τη μορφή φημών. Το εβραϊκό κράτος εκπροσώπησε ο πρωθυπουργός του Ναφτάλι Μπένετ, τη Νειλοχώρα ο πρόεδρός της Αμπντελφατάχ αλ-Σίσι και το βασίλειο του Κόλπου ο διάδοχος του θρόνου του Αμπου Ντάμπι και ντε φάκτο ηγέτης του πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Ζάγιεντ.
Η εκτίμηση του Καΐρου όσον αφορά το αποτέλεσμα της τριμερούς αποκρυσταλλώθηκε σε ένα δελτίο Τύπου: «Συζητήθηκαν το ενεργειακό ζήτημα, η σταθερότητα των αγορών και η επισιτιστική ασφάλεια. Αντηλλάγησαν απόψεις για όλα τα τρέχοντα διεθνή θέματα». Από μία άποψη, διεστραμμένη μεν αλλά με εδραία ιστορική βάση, Αραβες και Ισραηλινοί συζήτησαν σαν παλιόφιλοι και… περιστερές για τις επιπτώσεις που έχει και θα έχει στον κόσμο ένας πόλεμος στον οποίο δεν συμμετέχουν οι ίδιοι, ούτε επί της ουσίας τους αφορά…
Και αυτό, τελικά, δεν είναι και τόσο παράδοξο, αφού τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις του Ισραήλ έχουν αναπτυχθεί όχι μόνο με τα Εμιράτα μέσω των «Συμφωνιών του Αβραάμ» του 2020, αλλά και με την παλιά του εχθρό, την Αίγυπτο. Διότι ναι μεν οι δύο χώρες δεν έχουν ανταλλάξει τουφεκιές εδώ και 40 χρόνια, ωστόσο οι σχέσεις τους δοκιμάστηκαν και στην περίοδο αυτής της «ψυχρής ειρήνης» όπως χαρακτηρίστηκε. Πλέον Ισραήλ και Αίγυπτος έχουν αναπτύξει ενεργειακή συνεργασία, ενώ από τον προσεχή Απρίλιο το Σαρμ Ελ-Σεΐχ (που έχει γνωρίσει την ισραηλινή κατοχή έπειτα από οδυνηρή πολεμική ήττα) θα αποκτήσει αεροπορική σύνδεση με την Ιερουσαλήμ. Οι καιροί (φαίνεται πως) άλλαξαν.
Στην τριμερή συζητήθηκε και το Ιρανικό, επειδή το ενδιαφέρον τόσο του Ισραήλ (λόγω του Παλαιστινιακού, της λιβανέζικης Χεζμπολάχ και της αντισιωνιστικής ρητορικής των μουλάδων) όσο και των Εμιράτων (λόγω των ρουκετών που τους ρίχνουν οι φιλοϊρανοί αντάρτες Χούτι της Υεμένης) είναι ζωηρό και εύλογο. Το Ιρανικό, δε, συνίσταται σε ένα, κυρίως, θέμα: στο πυρηνικό πρόγραμμα. Οπως μεταδίδεται, η τριμερής έφερε τις δύο ενδιαφερόμενες πλευρές ακόμη πιο κοντά.
Και τα δύο κράτη δεν θέλουν να ξεπαγώσει η διαδικασία που αποσκοπεί στον έλεγχο και περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης με αντάλλαγμα την άρση των εις βάρος της οικονομικών κυρώσεων. Η συγκεκριμένη θέση τους διαταράσσει τις σχέσεις και των δύο με τις ΗΠΑ. Οι δύο χώρες φρονούν ότι αν στο Ιράν εισρεύσουν πόροι, τότε θα ακολουθήσουν εκ μέρους του διάφορες «επενδύσεις» σε πολεμικού χαρακτήρα δραστηριότητες στη Μέση Ανατολή, οι οποίες θα απειλήσουν, άμεσα ή έμμεσα, και το Ισραήλ και τα Εμιράτα. Επιπροσθέτως, λοιπόν, ζητούν και λήψη μέτρων κατά του πυραυλικού εξοπλισμού του Ιράν.
Οι Ιρανοί από πλευράς τους επιδιώκουν την απάλειψη των λεγόμενων «Φρουρών της Επανάστασης» από την αμερικανική λίστα περί τρομοκρατικών οργανώσεων. Αν οι ΗΠΑ αποδεχθούν αυτό το αίτημα με σκοπό να επιταχύνουν τη διαδικασία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα η οποία τις εξυπηρετεί, τότε Ισραήλ και Εμιράτα θα εξοργιστούν – τουλάχιστον έτσι μετέδωσαν τα ισραηλινά Μέσα.