Νεκρός βρέθηκε ένας μεξικανός ακτιβιστής οικολόγος, που πάλευε να διατηρήσει ανέπαφο το χειμερινό καταφύγιο της πεταλούδας μονάρχης.
Ο Χομέρο Γκόμεζ Γκονζάλες, είχε εξαφανιστεί πριν δύο εβδομάδες, στην δυτική πολιτεία του Μιχοακάν.
Ο πρώην υλοτόμος και υπεύθυνος του καταφυγίου Ελ Ροζάριο για τις πεταλούδες, εξαφανίστηκε στις 13 Ιανουαρίου. Το πτώμα του βρέθηκε σε ένα πηγάδι, με εμφανή σημάδια βασανιστηρίων.
Το κίνητρο της δολοφονίας του παραμένει άγνωστο, όπως και οι δράστες.
Κάποιοι ακτιβιστές όμως, πιστεύουν ότι η δολοφονία του μπορεί να σχετίζεται με διαφωνίες που είχε με τους ντόπιους για την παράνομη υλοτομία στην περιοχή.
Την περασμένη εβδομάδα, οι υπεύθυνοι των ερευνών ανέκριναν 53 αστυνομικούς από τους γύρω δήμους και κοινότητες για την υπόθεση.
Οι εξαφανίσεις και δολοφονίες ακτιβιστών για το περιβάλλον ή τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι καθόλου σπάνιο φαινόμενο στο Μεξικό. Μόνο το 2018, δολοφονήθηκαν 14 ακτιβιστές.
Παρόλο που ο πρόεδρος του Μεξικού Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραδόρ υποσχέθηκε ότι οι επιθέσεις κατά των ακτιβιστών θα σταματήσουν, οι δολοφονίες τους συνεχίζονται.
«Είναι πολύ θλιβερό και οδυνηρό», δήλωσε ο πρόεδρος σε συνέντευξη Τύπου, την Πέμπτη, αναφερόμενος στην εύρεση της σορού του Γκόμεζ Γκονζάλες. «Μας κάνει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να εγγυηθούμε την ειρήνη και την ηρεμία στη χώρα».
Ο Γκόμεζ Γκονζάλες μεγάλωσε στο Ελ Ροζάριο, ένα μικρό χωριό στους λόφους του δυτικού Μιχοακάν, όπου οι πεταλούδες μονάρχης ξεχειμωνιάζουν στα πυκνά δάση από έλατα και πεύκα.
Εκατομμύρια πεταλούδες ταξιδεύουν επί 3.200 χλμ. κάθε χρόνο από τον Καναδά για να περάσουν τον χειμώνα στο κεντρικό Μεξικό, όπου το κλίμα είναι ζεστό. Αλλά τα δάση και οι πεταλούδες απειλούνται από την κλιματική αλλαγή, τους παράνομους υλοτόμους και τους καλλιεργητές αβοκάντο, των οποίων η παγκόσμια ζήτηση έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Σύμφωνα με την Guardian, ο Γκόμεζ Γκονζάλες, ένας ευγενικός άνθρωπος, είχε μεγαλώσει σε οικογένεια υλοτόμων.
«Φοβόμασταν ότι αν σταματήσουμε την υλοτομία, θα είμαστε φτωχοί», είχε πει ο ίδιος.
Ομως, σταδιακά έπεισε και άλλους να εγκαταλείψουν την υλοτομία και να προστατέψουν τις πεταλούδες, θεωρώντας ότι ο τουρισμός θα αναπλήρωνε το χαμένο εισόδημα. Το καταφύγιο είναι πλέον μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο και ομοσπονδιακή νομοθεσία απαγορεύει την υλοτομία στην περιοχή.