Στις όχθες του Δνείπερου, στην πλευρά της Ζαπορίζια, το ποτάμι ήταν πάντα συνυφασμένο με την ίδια τη ζωή. Ομως τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων άλλαξαν άρδην την κατάσταση. Επειτα από την κατάρρευση του φράγματος (που ήταν έργο των Ρώσων για να σταματήσουν την ουκρανική αντεπίθεση), τα νερά υποχώρησαν εκεί.
Ο Ολεγκ Μπιγκντάν, επικεφαλής της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος της Χερσώνας, εξηγεί ότι τώρα επικρατούν δύο αντίθετα φαινόμενα: φουσκονεριά στη Χερσώνα, με το νερό του ποταμού να έχει αυξηθεί περί τα 5 μέτρα κατά μέσον όρο, και φυρονεριά στη Ζαπορίζια. Είναι σαφές ότι τις μεγαλύτερες ζημίες από την πλημμύρα υπέστη η Χερσώνα.
Η Repubblica αφιέρωσε ένα κείμενο στις οικολογικές συνέπειες της κατάρρευσης του φράγματος. Εγραψε ότι το ποταμίσιο νερό σταδιακά κυλάει για να χυθεί στη θάλασσα, εκεί όπου κατά πάσα πιθανότητα θα προκαλέσει ανεπανόρθωτες ζημιές στα ψάρια. Εν τω μεταξύ, από τις πλημμυρισμένες ζώνες έχουν απομακρυνθεί χιλιάδες άνθρωποι. Στην αριστερή πλευρά του ποταμού έχουν πλημμυρίσει 17 χωριά, ενώ στη δεξιά 11, και οι διασώστες παραμένουν εν δράσει. Ολα αυτά καθώς οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται.
Οι ειδικοί της Ουκρανίας λένε ότι προς το παρόν παρακολουθούν την κατάσταση και καταγράφουν τις ζημίες. «Στη Χερσώνα χημικά και πετρελαιοειδή έχουν εισρεύσει στο νερό και, συνεπώς, θα παραμείνουν στο έδαφος. Αν τα νερά υποχωρήσουν και το χώμα στεγνώσει, θα απελευθερωθούν κάθε είδους δηλητήρια».
Το ίδιο ισχύει για οτιδήποτε ήταν υπόγειο: από σορούς σε νεκροταφεία μέχρι ναρκοπέδια. «Οι συνέπειες της κατάρρευσης του φράγματος αναβιώνει τον εφιάλτη του Τσερνόμπιλ: η περιβαλλοντική βόμβα απειλεί να επεκταθεί ακόμη και πέρα από τον Εύξεινο Πόντο».
Ο Μπιγκντάν είπε επίσης ότι στην άλλη περίπτωση, της Ζαπορίζια, οι επιπτώσεις της ξηρασίας θα είναι εξίσου καταστροφικές. Τα ψάρια του ποταμού θα πεθάνουν. Και κάποια θα μεταναστεύσουν. Και στις δύο περιοχές (και για τον ακριβώς αντίθετο λόγο) τα συστήματα άρδευσης των χωραφιών έχουν καταστραφεί. Η ζημία θα είναι ανυπολόγιστη στη γεωργία.
Ενας από τους επικεφαλής των υγειονομικών υπηρεσιών στη Ζαπορίζια, ο Ντμίτρο Μακάροφ, ασχολείται με τον εντοπισμό τυχόν επιβλαβών παραγόντων για την ανθρώπινη υγεία. Τώρα το γραφείο του αναλύει την ποιότητα του νερού και εκτιμά τον επιδημιολογικό κίνδυνο. Ο ίδιος δεν κρύβει την ανησυχία του, ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με το ψάρεμα στο ποτάμι, δηλαδή με την κατανάλωση ιχθύων.
Οι ουκρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν στη Repubblica ότι το κοντινό ηλεκτροπαραγωγικό εργοστάσιο χρησιμοποιείται από τον ρωσικό στρατό ως στρατιωτική βάση και ανησυχούν για την ψύξη των αντιδραστήρων. Γιατί; «Επειδή οι δεξαμενές τους τροφοδοτούνται από εξωτερικούς πόρους, οι οποίοι τώρα είναι περιορισμένοι».
Στην περιφέρεια του Μικολάιβ, στον Νότο, υπάρχει υδάτινο σταυροδρόμι ποταμών. Εκεί δεκάδες είναι τα χωριά που πλημμύρισαν και 30.000 οι άνθρωποι που εξακολουθούν να μην έχουν πόσιμο νερό. Ανεβασμένο είναι το ποταμίσιο νερό και εκεί. Οι ντόπιες Αρχές έχουν απαγορεύσει το κολύμπι παντού, όπως και στις εκβολές και στις παραλίες. Φυσικά, και εκεί απαγορεύεται το ψάρεμα και η πώληση των ιχθύων.
Μιλώντας για μέρη που αποτελούν και την πρώτη γραμμή των πολεμικών μετώπων, ας σημειωθεί ότι οι περιβαλλοντικές ζημίες που προκαλούνται από τη σύγκρουση είναι πολλές: η ποιότητα του αέρα έχει υποβαθμιστεί λόγω των συνεχών εκρήξεων, τα δάση έχουν αποψιλωθεί λόγω των βομβαρδισμών, το έδαφος έχει δηλητηριαστεί λόγω των ναρκών και των άλλων πυρομαχικών.
Ολοι οι ουκρανοί αξιωματούχοι με τους οποίους συνομίλησε το ιταλικό μέσο δήλωσαν ότι για αυτή την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή θέλουν κάποια ημέρα να πληρώσουν οι υπεύθυνοι. Και όταν λένε υπεύθυνοι εννοούν τους Ρώσους. Θέλουν να τους δουν να δικάζονται.