O Εμανουέλ Μακρόν έφθασε την Τρίτη στη Βηρυτό, στη δεύτερη επίσκεψή του μετά την τραγική έκρηξη της 4ης Αυγούστου, στο πλαίσιο επίλυσης μιας βαθιάς πολιτικής κρίσης, αλλά και για να τιμήσει την πρώτη εκατονταετία από την ανακήρυξη του Μεγάλου Λιβάνου.
Ο γάλλος πρόεδρος, λόγω της επετείου, φύτεψε έναν κέδρο, το έμβλημα και εθνικό σύμβολο της χώρας, η οποία καταρρέει υπό το βάρος μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης.
Ο Μακρόν ξεκίνησε την επίσκεψή του στον Λίβανο αργά το βράδυ της Τρίτης με μια συνάντηση, όχι με τον νεοδιορισθέντα πρωθυπουργό Μουσταφά Αντίμπ και την πολιτική ηγεσία της χώρας, αλλά με την 85χρονη Φαϊρούζ, μια από τις διασημότερες τραγουδίστριες στον αραβικό κόσμο, η μουσική της οποίας υπερβαίνει τον διχασμό στη χώρα.
Παρά το χαμηλό προφίλ της και τις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις της, η εμβληματική τραγουδίστρια που παραμένει ένας ζωντανός θρύλος στη Μέση Ανατολή, εξακολουθεί να ενώνει τους Άραβες με τα τραγούδια της ακόμα και σήμερα.
Μάλιστα, ο γάλλος πρόεδρος απένειμε στη λιβανέζα καλλιτέχνη το Μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, την ύψιστη επίσημη τιμητική διάκριση στη Γαλλία.
Η συνάντηση Φαϊρούζ – Μακρόν διήρκεσε μια ώρα και ένα τέταρτο, κατά την οποία η διάσημη τραγουδίστρια δώρισε στον επισκέπτη της ένα πίνακα με ένα κέδρο και χαραγμένο το όνομά του πάνω σ’ αυτόν.
Αποχωρώντας από το σπίτι της, ο Μακρόν τόνισε στους δημοσιογράφους πως υπόσχεται «ο Λίβανος να γίνεται καλύτερος στο μέλλον», χαρακτηρίζοντας τη Φαϊρούζ «ένα είδωλο που έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά των Γάλλων και η συνάντηση μαζί της ήταν ιδιαίτερη».
Ο Λίβανος τελούσε υπό γαλλική κυριαρχία από το 1920 μέχρι την ανεξαρτησία του το 1943.
Με την οικονομία να βρίσκεται σε βαθιά κρίση, με ένα τμήμα της πρωτεύουσας Βηρυτού να έχει καταστραφεί μετά την τεράστια έκρηξη στο λιμάνι της πόλης στις 4 Αυγούστου και τις θρησκευτικές εντάσεις να κλιμακώνονται, ο Λίβανος αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη απειλή για την σταθερότητά του μετά τον εμφύλιο πόλεμο την περίοδο 1975-1990.
Μετά τον διορισμό του την Τρίτη, ο νέος πρωθυπουργός Αντίμπ έκανε έκκληση για τον ταχύτατο σχηματισμό νέας κυβέρνησης, την άμεση εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και την σύναψη συμφωνίας με το ΔΝΤ.
Η οικονομική κρίση στον Λίβανο έχει τις ρίζες της σε δεκαετίες κρατικής διαφθοράς και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος που άφησαν την χώρα με ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια χρέη παγκοσμίως.