Είναι ο διακεκριμένος βρετανός ιστορικός που έψαξε βαθιά στην ψυχή των Βαλκανίων και ακόμα πιο βαθιά στην ιστορία της Θεσσαλονίκης· σε βαθμό που να ενοχλήσει. Τα «Βαλκάνια» (εκδ. Πατάκη, 2002) θεωρείται βιβλίο αναφοράς για την ιστορία της γειτονιάς μας. Το δε «Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασμάτων: Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι και Εβραίοι 1430-1950» (εκδ. Αλεξάνδρεια, 2006) είχε προκαλέσει κύμα αντιδράσεων στη Θεσσαλονίκη καθώς αναδείκνυε το πολυπολιτισμικό της παρελθόν και το πώς αυτό σβήστηκε βίαια από τον ιστορικό χάρτη. Ουσιαστικά η περίφημη ομιλία του Γιάννη Μπουτάρη για τους Εβραίους που χάθηκαν μπορεί να πει κανείς ότι έπιανε το νήμα από εκεί όπου το είχε αφήσει ο σπουδαίος Μαρκ Μαζάουερ.
Είναι λοιπόν ο 60χρονος ιστορικός και πολυδιαβασμένος συγγραφέας ιδανικός για να μιλήσει για τη Θεσσαλονίκη και την πρόσφατη τραμπούκικη επίθεση κατά του Γιάννη Μπουτάρη. Το έκανε σε συνέντευξή του στη lifo.gr και στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
«Νομίζω ότι η δειλή επίθεση στον δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη μαρτυρά ότι ακόμη μας διακατέχει η δύναμη του παρελθόντος. Κατά την άποψή μου, το έργο του να ανοίξει την πόλη στον κόσμο, σε νέες οπτικές, σε νέα στοιχεία του παρελθόντος της, είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν. Επιπρόσθετα, κατάφερε να βάλει τη Θεσσαλονίκη στον χάρτη και να της δώσει έναν φρέσκο αέρα. Επομένως, ήταν αναμενόμενο ότι θα υπήρχε αντίσταση. Δεν θα περίμενε, βέβαια, κάποιος ότι θα ήταν τόσο βίαιη ή ξεδιάντροπη. Από την άλλη, η πόλη, δυστυχώς, έχει μια παράδοση στον ακροδεξιό εξτρεμισμό, η οποία χρονολογείται πολύ πριν από τη δολοφονία του Λαμπράκη, αρχές της δεκαετίας του ’30», σημείωσε ο Μαζάουερ.
Σε ευρύτερο πλαίσιο ο Μαζάουερ μιλάει για τον φανατισμό και το πώς τα social media υποκινούν ακόμη περισσότερη βία.
«Πάντοτε υπήρχαν φανατικοί άνθρωποι. Ειδικά αν ανατρέξουμε στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, θα διαπιστώσουμε ότι αφθονούσαν. Προφανώς, είναι δύσκολο να πιστεύεις σε κάτι παθιασμένα και παράλληλα να μένεις ανοιχτός σε άλλες οπτικές. Είναι αλήθεια ότι οι κανόνες της δημόσιας συμπεριφοράς μπορούν να αλλάξουν και αλλάζουν συχνά: ο εξτρεμισμός γίνεται πιο ανεκτός απ’ ό,τι κάποτε και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τροφοδοτούν έναν βίαιο διάλογο που υποκινεί ακόμη περισσότερη βία».