Ευρώπη δεν είναι μόνο η Μαρίν Λεπέν και ο Βίκτορ Ορμπάν. Δεν είναι οι εθνικιστές, υπερσυντηρητικοί πολιτικοί που φαντασιώνονται μια σύγχρονη κοινωνία ομοιόμορφων πολιτών, εθνικής καθαρότητας και σεξουαλικού περιορισμού.
Ευρώπη είναι και ο βασιλιάς της Νορβηγίας, Χάραλντ Ε’, ο οποίος εκφώνησε έναν διαπρύσιο λόγο υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων και των μεταναστών.
Μιλώντας μπροστά σε 1.000 και πλέον καλεσμένους σε γκάρντεν πάρτι που διοργάνωσε έξω από το Βασιλικό Παλάτι στο Οσλο, ο Χάραλντ, μίλησε ενθέρμως υπέρ μιας χώρας που δεν θα περιορίζει τα σύνορά της και θα αποδέχεται το τρίπτυχο: «εμπιστοσύνη, αλληλεγγύη και γενναιοδωρία».
Από τη στιγμή που η κεντροδεξιά συνεργάστηκε και ανέλαβε τις τύχες της χώρας (διακόπτοντας την οκτάχρονη κυριαρχία του Εργατικού Κόμματος), η ρητορική κατά των μεταναστών έχει κερδίσει πολλούς υποστηρικτές στη χώρα. Υπό την καθοδήγηση της Ερνα Σόλμπεργκ, την κυβέρνηση στηρίζουν το Συντηρητικό Κόμμα και το άκρως ξενοφοβικό Προοδευτικό Κόμμα.
Προφανώς και ο βασιλιάς έχει άλλη άποψη για τα πράγματα. Γι’ αυτό και στο λόγο του υπενθύμισε πως: «Οι Νορβηγοί είμαστε επίσης μετανάστες από το Αφγανιστάν, την Πολωνία, τη Σουηδία, τη Σομαλία και τη Συρία. Δεν είναι εύκολο να πει κανείς από πού προερχόμαστε και σε ποια εθνικότητα ανήκουμε. Πατρίδα είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά του καθενός. Αυτή δεν μπορεί να περιοριστεί μέσα σε εθνικά σύνορα. Υπάρχουν Νορβηγίδες που αγαπούν γυναίκες, όπως και Νορβηγοί που αγαπούν άνδρες, αλλά και κορίτσια με αγόρια που αγαπιούνται μεταξύ τους».
Σύμφωνα με τον Independent, ο Χάραλντ έκανε αναφορά και στο πώς οικοδομήθηκε η ενοποίηση της χώρας. Σε αυτήν συνέλαβε ο συνθέτης κλασικής μουσικής Κρίεγκ, ο Κίγκο, ένας DJ, το ροκ συγκρότημα Hellbillies και ο νορβηγός τραγουδιστής, Κάρι Μπρέμνες. Για να συμπληρώσει με νόημα: «Οι Νορβηγοί πιστεύουν στο Θεό και το Αλλάχ. Πιστεύουν σε όλα και σε τίποτα. Με άλλα λόγια: είμαστε Νορβηγοί, είστε Νορβηγοί. Η μεγαλύτερη ελπίδα μου είναι ότι οι πολίτες θα ενδιαφερθούν ο ένας για τον άλλον και ότι θα χτίσουμε μια χώρα που θα στηρίζεται στην εμπιστοσύνη, την αλληλεγγύη και τη γενναιοδωρία». Βέβαια, ο βασιλιάς, βάσει του Συντάγματος, δεν έχει καμία εξουσία και κατέχει μόνο έναν εθιμοτυπικό και τελετουργικό ρόλο.