O γενικός πρόξενος στη Μαριούπολη δεν έκρυψε ότι υπήρξαν πολλές στιγμές που ένιωσε τον κίνδυνο στην πολιορκούμενη από τους Ρώσους πόλη | YouTube/Οpen
Επικαιρότητα

Μανώλης Ανδρουλάκης, ο τελευταίος διπλωμάτης στη Μαριούπολη και η επιχείρηση διαφυγής του

«Ρε πατέρα, και ποιος θα μείνει εδώ πέρα; Είναι τόσοι Ελληνες εδώ…» η απάντηση του γενικού πρόξενου όταν του ζητούσαν να επιστρέψει με την πρώτη αποστολή εκκένωσης. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ως πρώτο σταθμό του τη Ζαπορίζια, η οποία όμως το πρωί της Τετάρτης βομβαρδίστηκε και το σχέδιο άλλαξε. Το αργότερο εως το βράδυ της Πέμπτης θα είναι στην πατρίδα, εκτίμησε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας
Protagon Team

Υπό άκρα μυστικότητα, για λόγους ασφαλείας, και υπό τον συντονισμό του υπουργείου Εξωτερικών ξεκίνησε την Τρίτη η επιχείρηση απομάκρυνσης του έλληνα προξένου, Μανώλη Ανδρουλάκη, από την πολιορκούμενη Μαριούπολη.

Κατά την ομιλία του την ίδια ημέρα στη Βουλή, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, απέφυγε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το σχέδιο που έχει καταρτιστεί για την έξοδο του γενικού προξένου από την Ουκρανία.

Οπως έκανε γνωστό, με δική του εντολή, ο Μανώλης Ανδρουλάκης είχε μεταβεί και παρέμενε στο κτίριο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), όπου υπήρχε «κανονικό καταφύγιο και όχι απλώς ένα υπόγειο».

«Ο γενικός πρόξενος της Ελλάδος, ο οποίος για την ακρίβεια του πράγματος δεν ήταν όμηρος οιουδήποτε, κατ’ εντολήν δική μου είχε μετακινηθεί στο κτίριο του ΟΑΣΕ, το οποίο είχα εγώ επισκεφτεί πριν από μερικές ημέρες και έτσι γνώριζα ότι το κτίριο αυτό έχει καταφύγιο, κανονικό καταφύγιο, όχι απλώς ένα υπόγειο», ανέφερε συγκεκριμένα ο υπουργός Εξωτερικών και ακολούθως εξήρε τη στάση τόσο του επικεφαλής της προξενικής Αρχής μας στη Μαριούπολη, όσο και του πρεσβευτή Φραγκίσκου Κωστελλένου που συνόδευσε την πρώτη αποστολή εκκένωσης, το κονβόι με τους δημοσιογράφους που βρίσκονταν στη Μαριούπολη.

«Οταν ο πρέσβης Φραγκίσκος Κωστελλένος συνόδευσε την πρώτη αποστολή εκκένωσης, ρώτησα σε τηλεδιάσκεψη τον κύριο Ανδρουλάκη εάν θα ήταν ή όχι φρόνιμο να αποχωρήσει και αυτός.

»Και οφείλω να καταθέσω προς τιμήν και των δύο: ο μεν κύριος Φραγκίσκος Κωστελλένος μου είπε: “Οχι, θα επιστρέψω και εγώ” (σ.σ. στην Ουκρανία). Ο δε κύριος Ανδρουλάκης μου είπε: “Οχι, εγώ δεν θα φύγω”.

»Τιμά το διπλωματικό Σώμα η απάντηση και των δύο, όπως και του γενικού προξένου μας στην Οδησσό, του κυρίου Δόχτση, ο οποίος εκτέλεσε τρεις επιχειρήσεις απεγκλωβισμού», τόνισε ο κ. Δένδιας για τη στάση των διπλωματών μας στην Ουκρανία.

Ομοίως και ο πατέρας του Μανώλη Ανδρουλάκη, μιλώντας στον ΑΝΤ1, μετέφερε τον διάλογο που είχε με τον γιο του, όταν του ζητούσε να αποχωρήσει πια από τη βομβαρδισμένη Μαριούπολη.

«Οταν τον ρώτησα “γιατί δεν έφυγες με τους δημοσιογράφους;” (σ.σ. με την πρώτη επιχείρηση εκκένωσης), μου απάντησε “Ρε πατέρα, και ποιος θα μείνει εδώ πέρα; Είναι τόσοι Ελληνες εδώ…” και με συγκίνησε», είπε ο κ. Γιώργος Ανδρουλάκης.

«Σήμερα είμαστε ανακουφισμένοι, μας έφυγε ένα βάρος. Ο γιος μου με τους υπόλοιπους υπαλλήλους του ΟΑΣΕ διανυκτέρευσαν έξω από τη Ζαπορίζια, σε μια μικρή πόλη. Δεν γνωρίζουμε ποια πορεία θα ακολουθήσουν. Γίνεται εκτίμηση για το προς το πού θα κινηθούν. Τα μπλόκα Ρώσων και Ουκρανών στη διαδρομή διαδέχονται το ένα το άλλο. Το κονβόι δεν είναι μεγάλο, είναι τρία λεωφορεία και κάποια ιδιωτικά αυτοκίνητα των υπαλλήλων. Εχουν φτάσει στη ζώνη όπου δουλεύουν τα κινητά. Μιλήσαμε. Είναι μια χαρά, μίλησε και με τη γυναίκα του, είναι χαρούμενος και αυτός που έρχεται», ανέφερε σε δηλώσεις του στο Μega ο πατέρας του έλληνα προξένου.

«Ζήσαμε για τα καλά τον πόλεμο», περιέγραψε ο ίδιος ο Μανώλης Ανδρουλάκης σε δηλώσεις του στο Οpen, για να προσθέσει ότι η κατάσταση όσων ομογενών έχουν αποφασίσει να μείνουν στη Μαριούπολη, δεν είναι καλή. «Η ανθρωπιστική κρίση που έχει προκύψει είναι τεράστια. Η πόλη δεν είχε υποδομές, μέσα σε 24ωρες χάθηκαν τα πάντα».

«Ολο αυτό το διάστημα σκεφτόμουν την οικογένειά μου και τους δικούς μου ανθρώπους και έπαιρνα κουράγιο», διηγήθηκε. Μέσα στο καταφύγιο του ΟΑΣΕ «δίναμε δύναμη ο ένας στον άλλον, παρά ελλείψεις, τις δυσκολίες, τα καταφέραμε».

Δεν έκρυψε ότι ο ίδιος και οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΕ που ήταν μαζί του πέρασαν πάρα πολύ επικίνδυνες καταστάσεις, αφού, όπως είπε, «δεν χτυπήθηκαν μόνο στρατιωτικοί στόχοι», αλλά πάρα πολλές υποδομές και στόχοι που δεν είχαν σχέση με στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κάνοντας λόγο για «τυφλά» χτυπήματα.

«Δεν σκεφτόμουν τόσο ότι μας έλειπε το φαγητό, προσπαθούσα να μάθω πληροφορίες για το τι συμβαίνει. Είχαμε καλή συνεργασία με τις τοπικές Αρχές, εμείς προσπαθούσαμε να κάνουμε τη δουλειά μας χωρίς βασικά εφόδια και αυτό λειτούργησε», κατέληξε στην περιγραφή του.