Ελάχιστες ημέρες μετά την τηλεοπτική μονομαχία του με την αντίπαλό του για τη γαλλική προεδρία, τη Μαρίν Λεπέν, ο Εμανουέλ Μακρόν μίλησε σε μερικά ευρωπαϊκά media για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Το σημαντικότερο σημείο όσων είπε αφορά την πίστη του στη διπλωματική προσπάθεια τερματισμού της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης (η οποία, όσο περνά ο καιρός, λαμβάνει όλο και περισσότερο χαρακτήρα ρωσο-ΝΑΤΟϊκής). Μάλιστα ο Μακρόν διατύπωσε ξεκάθαρα τη θέση ότι η Ευρώπη πρέπει να συνομιλήσει με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν – αυτή και όχι οι Κινέζοι, όπως είπε, ή οι Ινδοί και οι Τούρκοι.
«Το λέω πολύ σοβαρά», είπε ο Μακρόν, «αν επιλέξουμε να μη του ξαναμιλήσουμε, τότε αφήνουμε την ευθύνη των επαφών στον τούρκο πρόεδρο, στον Ινδό πρωθυπουργό και στον κινέζο πρόεδρο». Και εξήγησε πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη: «Ετσι αποφασίζουμε ότι οι μη Ευρωπαίοι θα οικοδομήσουν την ειρήνη στην Ευρώπη την επόμενη μέρα. Επομένως, ακόμα και αν είναι πολύ δύσκολο, ακόμα και αν μερικές φορές είναι αναποτελεσματικό, πρέπει να επιμείνουμε».
H παραπάνω θέση βασίστηκε στην εκτίμηση ότι και ο Ζελένσκι επιθυμεί τέτοιαν εξέλιξη αφ’ ενός, αλλά και στη ρεαλιστική προοπτική: «Κάποια στιγμή θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός».
Ο γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι το ευρωπαϊκό πολιτικό προσωπικό, όπως και ο ίδιος, έχει σοκαριστεί από τα γεγονότα ασφαλώς, ωστόσο επέμεινε ότι ο «ιστορικός ρόλος» της Ευρώπης είναι πάντα ειρηνικός: «Πρόκειται για την Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε παρόντες γύρω από το τραπέζι των συζητήσεων ώστε να οικοδομηθεί η ειρήνη στην Ευρώπη».
Για τον ίδιο τον ρώσο πρόεδρο είπε ότι η πραγματικότητα βοά πως ο Πούτιν «επιστρέφοντας στα αυτοκρατορικά όνειρα των αρχών του 20ού ή του 19ου αιώνα» μπορεί να προκαλέσει καταστροφή στη χώρα του. Ωστόσο, «είναι ο ηγέτης της Ρωσίας», επίσης «είναι και έξυπνος άνθρωπος», έτσι «κάτι πρέπει να οικοδομήσεις μαζί του». Την ειρήνη, φυσικά: «Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα κάτι μέσα του που τον οδηγεί να θέλει να αφήσει στην Ιστορία στίγμα διαφορετικό από το χάος και τον εξευτελισμό».
Για την Ευρώπη, κατά τον Μακρόν, ένας δρόμος μόνο υπάρχει για να διαβεί: «Γνωρίζω ότι εναπόκειται σε εμάς τους Ευρωπαίους να οικοδομήσουμε την ειρήνη στο έδαφός μας. Την ημέρα της κατάπαυσης του πυρός πρέπει να είμαστε παρόντες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ώστε να διασφαλίσουμε τη συλλογική ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας».