Μία ιστορία που διαπλέκει τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο με τον πόλεμο στην Εγγύς Ανατολή δημοσίευσε η Corriere della Sera, με πληροφορίες που συγκέντρωσε στα Ιεροσόλυμα. Εστιάζει σε ένα αγόρι από την Ουκρανία που έζησε την περιπέτεια της ζωής του στο Ισραήλ, όπου το πήγε η μητέρα του για διακοπές.
Το ιταλικό ρεπορτάζ ξεκίνησε σαν παραμύθι. «Μια φορά και έναν καιρό, ο Μαρκ ήταν ευτυχισμένος. Είχε πατέρα και μητέρα που ζούσαν μαζί του, περνούσε τις μέρες του παίζοντας αμέριμνος στην Οδησσό, έβλεπε τον πόλεμο μόνο σε ταινίες. Πριν από 28 μήνες όλα άλλαξαν. Ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία. Μετά η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ. Και η μητέρα του πέθανε. Και ο Μαρκ τραυματίστηκε.
»Είναι σχεδόν μόνος στον κόσμο πια. Η οικογένεια δεν υπάρχει και η ξεγνοιασιά χάθηκε από τα μάτια του. Η περασμένη ευτυχία φαίνεται στις φωτογραφίες με τους γονείς του. Στα 12 χρόνια του το αγόρι έπεσε θύμα της 7ης Οκτωβρίου. Λέγεται Μαρκ Μπόβρα. Εκείνο το πρωί έτυχε να βρίσκεται κοντά στη Γάζα, μέσα σε αυτοκίνητο, με τη μητέρα του Ναταλία και με τον νέο της σύντροφο, τον Σαλόμ, έναν ισραηλινό πυροσβέστη τον οποίο η γυναίκα είχε γνωρίσει στην Ουκρανία. Σύντομες διακοπές, λίγες ημέρες στην παραλία, για να ξεχάσει το τραυματικό διαζύγιο των γονιών του και τον πόλεμο.
»Υπάρχει μια τελευταία σέλφι με τους τρεις τους στο αυτοκίνητο: ο Σαλόμ στο τιμόνι, η Ναταλία δίπλα του τραβάει σέλφι και ο Μαρκ στο πίσω κάθισμα κοιμάται. Ξαφνικά μια ομάδα ενόπλων εμφανίστηκε από το πουθενά στη μέση του δρόμου. Το αυτοκίνητο έπεσε στο στόμα των τρομοκρατών που μόλις είχαν φύγει από τη Γάζα. Πυροβόλησαν. Η Ναταλία και ο Σαλόμ σκοτώθηκαν. Ο Μαρκ τραυματίστηκε, προσποιήθηκε τον σκοτωμένο και τελικά διέφυγε.
»Το παιδί έτρεχε με σαγιονάρες και ματωμένο μπλουζάκι. Δεν ήξερε λέξη στα εβραϊκά. Δεν ήξερε πού να πάει, σε ποιον να τηλεφωνήσει. Τότε κάποιος τον συνάντησε, τον φρόντισε, τον πήγε στο νοσοκομείο για να του βγάλει τη σφαίρα που είχε κολλήσει στον πισινό του, τον υιοθέτησε για λίγες ημέρες.
»Σήμερα ο Μαρκ επέστρεψε στον πατέρα του, Ντένις, στην Οδησσό, ο οποίος είναι εβραίος πολύ θρήσκος, έτσι συνεχώς ευχαριστεί τον Θεό που του έφερε πίσω τον γιο του ζωντανό. Ο Μαρκ μιλάει με δυσκολία για εκείνο το πρωί. Και έχει νέους φόβους. Στην Ουκρανία είναι πάντα μια σειρήνα, ένα drone, μια έκρηξη, άλλο ένα ατελείωτο μακελειό. Σαν εκείνη την 7η Οκτωβρίου, δεν ξέρει πού να πάει και με ποιον να είναι.
»‘‘Δεν θέλω να μείνει εδώ’’, λέει ο πατέρας του: ‘‘Οταν ήρθε κοντά μου, σκέφτηκα ότι το παρελθόν του έπρεπε να σβήσει αμέσως. Και έπρεπε να σκεφτούμε το μέλλον. Αλλά δεν υπάρχει μέλλον εδώ, και θα ήθελα ο Μαρκ να επιστρέψει στο Ισραήλ. Η ιδιότητά του ως θύματος της τρομοκρατίας έχει αναγνωριστεί επίσημα από την ισραηλινή κυβέρνηση. Γλίτωσε από τη δολοφονία, την απαγωγή, και τώρα η ζωή τού προσφέρει μια ευκαιρία να πάει να ζήσει και να σπουδάσει σε μια χώρα που έχει πολλά προβλήματα, αλλά δεν είναι σαν τη δική μας’’».
Και κατέληξε το αφήγημα της Corriere: «Τα δικά μας 12χρονα αγωνιούν να αποκτήσουν νέο τηλέφωνο, νέο τατουάζ, να αλλάξουν σχολείο. Ο Μαρκ πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο τραγωδίες. Να διαλέξει τη λιγότερο φριχτή. Ισως θέλει απλώς να είναι με τον μπαμπά του. Και να ξαναζήσει μαζί του ένα μικρό κομμάτι από το ευτυχισμένο παρελθόν».