Η παραίτηση του Ανδρέα Λοβέρδου και η αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία. Οι σχέσεις του με τον Νίκο Ανδρουλάκη ήταν νεκρές εδώ και καιρό. Από τη ώρα που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ νίκησε στην εσωκομματική κούρσα διαδοχής τον κ. Λοβέρδο θύμιζαν, παραφράζοντας , τον τίτλο της εμβληματικής ταινίας «Δύο ξένοι στο ίδιο κόμμα». Το ποιος ήταν ο Αλέν Ντελόν και ποιος ο Ζαν Γκαμπέν δεν έχει τόση σημασία. Σημασία έχει ότι δεν υπήρξε κι ούτε έγινε ιδιαίτερη προσπάθεια εκατέρωθεν να βρεθεί πολιτική και προσωπική χημεία μεταξύ τους.
«Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και κρίνεται από αυτές», ήταν το σχόλιο από τη Χαριλάου Τρικούπη με στελέχη του ΠΑΣΟΚ να επισημαίνουν τις ευχές του κ. Λοβέρδου για καλή επιτυχία στην κυβέρνηση Μητσοτάκη καθώς και την προ ημερών επίσκεψή του στον νέο υπουργό Εργασίας Αδωνι Γεωργιάδη, δείχνοντας καθαρά πως το γυαλί είχε σπάσει.
Το χάσμα μεταξύ τους είχε μετατραπεί σε ρήξη που επικυρώθηκε από την μη επανεκλογή του κ. Λοβέρδου: οι υποστηρικτές του ψιθύριζαν ότι τον υπονόμευσε η Χαριλάου Τρικούπη, η τελευταία απαντούσε πως πολύ απλά οι ψηφοφόροι του κ. Λοβέρδου στον Βόρειο Τομέα Αθηνών ψήφισαν απευθείας ΝΔ και Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αξιοσημείωτο είναι εξάλλου πώς εκείνο το σχόλιο του κ. Λοβέρδου για την προεκλογική στρατηγική Ανδρουλάκη και το «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας, άλλο πρόσωπο για Πρωθυπουργός» είχε προκαλέσει μεν την έντονη αντίδραση της Χαριλάου Τρικούπη, όχι όμως και τη διαγραφή του –αλλά αυτό ήταν μάλλον που έκοψε τις γέφυρες ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Ο κ. Λοβέρδος είχε πει συγκεκριμένα: «Όταν απορρίπτουμε πρόσωπα, πρέπει να προτείνουμε πρόσωπα», καλώντας με τον τρόπο αυτό τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να ονοματίσει τότε το πρόσωπο που είχε στο μυαλό το για να γνωρίζαμε τι θα προκύψει σε ενδεχόμενη κυβερνητική σύμπραξη.
Τότε η Χαριλάου Τρικούπη είχε σχολιάσει δηκτικά: «Είναι πολιτικά παράδοξο ο Ανδρέας Λοβέρδος να έχει κοινές αγωνίες με τον Γιάννη Οικονόμου και τον Άκη Σκέρτσο».
Όπως κι αν έχουν τα πράγματα η εξέλιξη της αποχώρησης του κ. Λοβέρδου ήταν μάλλον αναμενόμενη –αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε, λένε παρατηρητές– και βάσιμη καθώς οι πολιτικές διαφωνίες για τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ ήσαν σαφείς. Ο κ. Λοβέρδος πολύ καιρό πριν αναλάβει την ηγεσία ο κ. Ανδρουλάκης , είχε εκφράσει την άποψη πως το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να έχει ως στρατηγική να είναι κόμμα του Κέντρου και όχι της Κεντροαριστεράς με σαφές αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Είχε έτσι διαφωνήσει και συγκρουστεί και με την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά η οποία επέμενε στην αυτόνομη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, στρατηγική που συνεχίζει και ο κ. Ανδρουλάκης. Συνεργάτες της Φώφης λένε πως μολονότι εκείνη τον υπερασπίστηκε πλήρως και εμπράκτως σε όλα τα στάδια της σκευωρίας της Novartis, εκείνος την κατέκρινε σε όλες της συζητήσεις του.
Σε κάθε περίπτωση, η ρήξη του κ. Λοβέρδου με το ΠΑΣΟΚ έρχεται σε φάση αναμενόμενων ανακατατάξεων στον χώρο της Κεντροαριστεράς, μετά την κρίση που ξέσπασε στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Λοβέρδος φαίνεται να αισθάνθηκε ότι δεν θα έχει σημαντικό ρόλο στο γίγνεσθαι του ΠΑΣΟΚ, αντιθέτως να θεώρησε υποβάθμιση όσα ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες περί αξιοποίησης του στη Τοπική Αυτοδιοίκηση και συγκεκριμένα ως υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής.