Την κυκλοφορία από τη γερμανική τηλεόραση Ard ενός ντοκιμαντέρ στο οποίο εμφανίζονται ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφιφυλόφιλοι, τρανς και λοιποί-λοιπές της γερμανικής «ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας» να ζητούν μεταρρυθμίσεις από την Καθολική Εκκλησία πρόβαλε δημοσίευμα της Corriere della Sera.
Η αρμόδια συντάκτρια Ελενα Τέμπανο υπενθύμισε στους αναγνώστες της ότι το Βατικανό θεωρεί τη σεξουαλική κλίση των ΛΟΑΤΚΙ «αθεράπευτα παθολογική» και τόνισε ότι οι 100 γερμανοί ΛΟΑΤΚΙ του ντοκιμαντέρ έχουν κάποια σχέση με την Καθολική Εκκλησία της Γερμανίας: άλλοι είναι ιερείς και μοναχοί, άλλες είναι καλόγριες, άλλοι και άλλες θεολόγοι καθηγητές, άλλοι και άλλες υπάλληλοί της, κ.λπ. Συνεπώς, έγραψε η Τέμπανο, αυτοί οι άνθρωποι αποφάσισαν να διακινδυνεύσουν ακόμη και τις δουλειές τους μιλώντας ανοιχτά στο «εξαιρετικό ντοκιμαντέρ» για τη σεξουαλική κλίση τους, «για την ομοφυλοφιλία τους ή και την τρανσεξουαλικότητά τους».
Η συντάκτρια παρουσίασε σχεδόν μία προς μία τις περιπτώσεις όλων των εμφανιζομένων στο ντοκιμαντέρ. Παρέθεσε τι δήλωσαν οι γερμανοί-γερμανίδες ιερείς, μοναχοί, μοναχές, θεολόγοι, δάκαλοι, γιατροί και νοσοκόμες, όλοι και όλες πιστοί καθολικοί και καθολικές, και ορισμένοι-ορισμένες και εργαζόμενοι σε ιδρύματα του Βατικανού. Θέλουν τροποποίηση του κανονισμού που υποχρεώνει τους υπαλλήλους της Καθολικής Εκκλησίας να ζουν και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με το δόγμα της. «Το να ζει κανείς ανοιχτά την ομοφυλοφιλία του, να συνάπτει πολιτική ένωση ή να είναι τρανς, όλα αυτά θεωρούνται παραβιάσεις της συγκεκριμένης υποχρέωσης πίστης. Ομως είναι πρώτη φορά που αμφισβητούνται τόσο μαζικά οι κανόνες της Καθολικής Εκκλησίας για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα».
Ενας ιησουίτης ιερέας λέει στο ντοκιμαντέρ ότι βάσει των κανόνων δεν έπρεπε να είχε γίνει ποτέ κληρικός, αλλά πλέον δεν μπορεί να σιωπήσει. Για αυτόν η ομοφυλοφιλία του δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα σε σχέση με το επάγγελμά του: «Αν εγώ ως ιερέας υπόσχομαι να μην έχω σεξουαλικές σχέσεις, το ερώτημα αν είμαι στρέιτ ή ομοφυλόφιλος δεν έχει νόημα». Και ένας φραγκισκανός μοναχός τον συμπληρώνει: «Η υποχρέωση να κρύβεσαι σε κάνει να νιώθεις μόνος». Μία θεολόγος ανησυχεί κάπως, μη τυχόν χάσει τη δουλειά της, αλλά πιστεύει ότι υπερτερεί η ανάγκη «να δείχνει κανείς το πρόσωπό του, να κάνει τη φωνή του να ακούγεται, να λέει ότι υπάρχει». Ενας συνάδελφός της που συζεί με άντρα πιστεύει ότι με τις δηλώσεις του στο ντοκιμαντέρ απέκτησε «συνοχή σκέψεων και πράξεων, κάτι που είναι από τα πιο δυνατά χαρακτηριστικά του γερμανικού χαρακτήρα».
Στον όμιλο των 100 συγκαταλέγεται και μία κυρία η οποία ήδη έχασε τη δουλειά της, αφού προτίμησε την «πολιτική ένωση» με την καλή της – μέχρι πρότινος και επί δεκατρία συναπτά έτη εργαζόταν ως υπεύθυνη επικοινωνίας για τους νέους σε εκκλησιαστική υπηρεσία. Τώρα αυτή και η γυναίκα της έχουν αποκτήσει το δεύτερο παιδί τους. Κατόπιν η Τέμπανο παρουσίασε δύο «πρώην καλόγριες που γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν στο μοναστήρι» και πλέον έχουν γευτεί 40 χρόνια κοινής ερωτικής ζωής. Αυτές οι δύο όταν αποσχηματίστηκαν δεν έφυγαν από την Καθολική Εκκλησία, παρέμειναν ως εργαζόμενες σε κάποια υπηρεσία «και κρύβονταν μια ζωή».
Η παρουσίαση της Corriere έκλεισε με τα λόγια του επισκόπου του Ααχεν Χέλμουτ Ντίσερ, ο οποίος λέει στο ντοκιμαντέρ ότι «η έκκληση για αλλαγή του κανονισμού με σκοπό να επιτραπεί στους γκέι, στις λεσβίες, στους αμφιφυλόφιλους και στους τρανς να εργάζονται για την Εκκλησία είναι δικαιολογημένη». Ο ίδιος, όπως εξομολογείται, κάποτε είχε άλλα μυαλά, όμως τώρα τα άλλαξε και έκανε «ένα βήμα παραπέρα», υποστηρίζοντας ότι «η ομοφυλοφιλία είναι βασικός προσανατολισμός του ανθρώπου». Ο επίσκοπος ζητάει και συγγνώμη εκ μέρους της «ανέτοιμης Εκκλησίας». Η Τέμπανο προσέθεσε ότι και ο πάπας Φραγκίσκος δι’ επιστολών του συνεχάρη για το έργο της την αμερικανίδα καθολική μοναχή και υπέρμαχο των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ Τζανίν Γκράμικ.