Εντοπίζοντας στον υψίστης σημασίας ρόλο που αποκτά για τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν η ρωσική στρατιωτική βάση στη Συρία, οι New York Times προβάλλουν την εκτεταμένη παραβίαση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, αλλά με κάποια φιλοτουρκικού χαρακτήρα μονομέρεια – τουλάχιστον στον τίτλο τους.
Ως «κράχτης» του ρεπορτάζ, το οποίο αφορά εμπιστευτική έκθεση προς το Συμβούλιο Ασφαλείας ΟΗΕ περί του Λιβυκού, η Ρωσία και τα Εμιράτα φιγουράρουν σαν χώρες-σκιάχτρα που «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» του λιβυκού Εμφυλίου, ενώ αποκρύπτεται ο πυροδοτικός ρόλος της Τουρκίας («Waves of Russian and Emirati Flights Fuel Libyan War, U.N. Finds» είναι ο πλήρης τίτλος, από τον οποίον απουσιάζουν οι υπόλοιποι… θερμαστές του πολέμου στη Λιβύη).
Η έκθεση αναφέρεται στις προσχηματικές διακηρύξεις πίστεως όλων (υπέρ της διπλωματίας, φυσικά), ενώ μετά το αποτυχημένο ειρηνευτικό μίτινγκ του περασμένου Ιανουαρίου, που έγινε στο Βερολίνο, άρχισαν οι αλλεπάλληλες αποστολές όπλων, στρατιωτών και πολεμικών εφοδίων στη Λιβύη, με σκοπό την ενίσχυση και των δύο αντιμαχομένων.
Οι ΝΥΤ, και για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν, φωτίζουν περισσότερο την ενίσχυση που έλαβε ο Χαλίφα Χαφτάρ, ο αντίπαλος του «αναγνωρισμένου» από τον ΟΗΕ Φαγιέζ αλ-Σαράζ.
Μετρήθηκαν 350 πτήσεις αεροσκαφών cargo, γράφουν, που όλα τους απογειώθηκαν από ρωσική βάση στη Συρία. Μετέφεραν υλικό και τους μισθοφόρους της εταιρείας Wagner, «οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν από το Κρεμλίνο για ειδικές επιχειρήσεις». Από πλευράς τους, τα Εμιράτα πραγματοποίησαν 100 αεροπορικές αποστολές. Ωστόσο, «η μεγάλη αυτή ώθηση δεν ήταν αρκετή, ο Χαφτάρ δεν κατάφερε να νικήσει» σχολιάζουν οι ΝΥΤ.
Ο αποσταθεροποιητικός ρόλος της Τουρκίας στο Λιβυκό (και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου) παρουσιάζεται μάλλον με συμπάθεια από το αμερικανικό Μέσο, που δεν αναφέρει τίποτα για το τουρκολιβυκό ψευδο-μνημόνιο περί ΑΟΖ, όμως επιμένει ότι «η Τουρκία παρενέβη δυναμικά» με τον αγαθό σκοπό της υποστήριξης της «πολιορκημένης κυβέρνησης της Λιβύης».
Εστειλε βέβαια και η Τουρκία στον Σαράζ «αεροσκάφη, συστήματα αεροπορικής άμυνας και χιλιάδες σύρους μισθοφόρους».
Η έκθεση πάντως κατηγορεί την Τουρκία για εκτεταμένες παραβιάσεις του εμπάργκο. Το περιστατικό των αρχών του Ιουνίου, με το τουρκικό φορτηγό πλοίο που προστάτευαν τουρκικά πολεμικά σκάφη αναφέρεται, όπως και οι πτήσεις πολιτικών αεροσκαφών στη Λιβύη, οι οποίες «δεν προορίζονται για κανονικούς επιβάτες». Η έκθεση σημειώνει επίσης την «επιστροφή του Κατάρ (σσ: συμμάχου των Τούρκων) στον πόλεμο».
Για τον ΟΗΕ, οι σοβαρές παραβιάσεις του εμπάργκο συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια του εφετινού καλοκαιριού. Μάλιστα τους τελευταίους δύο μήνες έχουν καταγραφεί 70 πτήσεις προς ενίσχυση του Χαφτάρ και 30 προς ενίσχυση του Σαράζ, λέει η έκθεση.