Να, λοιπόν, που ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει και επίθεση και άμυνα. Με ταχύτητα και μυαλό, αλλά και «ψυχή». Με την ορμή των νιάτων του, αλλά και τη σοφία των βετεράνων του. Με ηγέτη τον Σπανούλη, αλλά χωρίς εξάρτηση από τον Σπανούλη. Με το αλέγρο στιλ που θέλει να του διδάξει ο νέος του προπονητής, αλλά και την παθιασμένη άμυνα που στην τετραετία του Γιάννη Σφαιρόπουλου υπήρξε το «σήμα κατατεθέν» του, χαρίζοντάς του τους μεγαλύτερους θριάμβους του.
Το βράδυ της Πέμπτης στο ΣΕΦ έγινε η πρώτη ομάδα που κατόρθωσε να νικήσει (88-83) τη Ρεάλ Μαδρίτης στην εφετινή Ευρωλίγκα. Πάνω που οι βιαστικοί επικριτές του Ντέιβιντ Μπλατ και των νεοσύλλεκτων παικτών του έστηναν την αγχόνη της απαξίωσης, ολοκλήρωσε τη «διαβολοβδομάδα» με «διπλό» στο Μόναχο και μια σπουδαία -από κάθε άποψη- επικράτηση επί της «Βασίλισσας», που είναι το γκραν φαβορί (και) για την Κούπα του 2018-2019.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε γιατί η Ρεάλ έπαιξε χωρίς τον Γιούλ και τον Αγιόν. Γιατί ο Ράντολφ ήταν σαν να μην έπαιξε. Γιατί η ισπανική ομάδα ατύχησε στις βολές. Αλλά και -κυρίως- επειδή ο ίδιος ξύπνησε από τον λήθαργο των τελευταίων εβδομάδων. Ο Βασίλης Σπανούλης έκανε το καλύτερό του παιχνίδι εδώ και πολύ καιρό – ίσως εδώ και χρόνια. Ο Ουίλιαμς-Γκος και ο ΛεΝτέι ήταν καταπληκτικοί, κι άρχισαν να δικαιώνουν τον αμερικανο-ισραηλινό κόουτς που τους επέλεξε. Ο Στρέλνιεκς (15 πόντοι σε ένα ημίχρονο) θύμισε τον παίκτη που θαυμάζαμε πριν από τον τραυματισμό του. Οι «ερυθρόλευκοι» παρουσίασαν, εκτός από τα νέα στοιχεία που τους ζητάει ο Μπλατ, δύναμη, ένταση και πείσμα.
Ολοκλήρωσαν το πρώτο ημίχρονο με +11, έχοντας πετύχει… 52 πόντους στην καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης. Με παθητικό τους 77 πόντους, κατά μέσον όρο, στα οκτώ πρώτα της ματς στην Ευρωλίγκα, η Ρεάλ δέχτηκε χθες 88. Και, ενώ έβαζε 91 (με ευστοχία 57% στα δίποντα), στο ΣΕΦ σταμάτησε στους 83 (με 43% στα δίποντα), δείγμα της ασφυκτικής πίεσης που δέχτηκε από την ελληνική ομάδα. Ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου ήταν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο Ολυμπιακός που οραματίζεται ο Μπλατ. Γρήγορος στην επίθεση, με καλή κυκλοφορία και ακόμη καλύτερη εκτέλεση, με τη ρακέτα του σχεδόν απλησίαστη. Στα θηριώδη κορμιά της Ρεάλ άφησε μόνον ένα επιθετικό ριμπάουντ!
Κι έπειτα, όταν ο Σπανούλης κουράστηκε (έπαιξε μόλις 22 λεπτά), ανέλαβε ο Στρέλνιεκς. Με τέτοια διαχείριση, ο αρχηγός θα παίξει πολλά καλά παιχνίδια ακόμη. Κι αν μέχρι τώρα δεν του άρεσε ο μειωμένος χρόνος συμμετοχής, θα κατανοήσει πως αυτό συμβαίνει και για το δικό του καλό. Οπως συνέβη με τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην ποδοσφαιρική Ρεάλ, όταν ο Ζινεντίν Ζιντάν είχε αποφασίσει να τον προστατεύσει από τη φθορά του χρόνου. Ο κόουτς του Ολυμπιακού, όμως, θα πρέπει να εξασφαλίσει «ανάσες» και στον Γιώργο Πρίντεζη. Οδεύει προς τα 34, αγωνίζεται σχεδόν 30 λεπτά σε κάθε ματς και βρισκόμαστε, ακόμη, στον Νοέμβριο. Είναι και ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, που συντόμως θα χρειαστεί ξεκούραση. Ο οποίος, χθες, ήταν ο πρωταγωνιστής της καλής αμυντικής λειτουργίας.
Νικώντας την Μπάγερν Μονάχου και τη Ρεάλ Μαδρίτης, μέσα σε 48 ώρες, ο Ολυμπιακός «έσβησε» τις δυο ήττες από τον Παναθηναϊκό και πάτησε το mute στη μουρμούρα που είχε αρχίσει να τον περιτριγυρίζει μετά τις αποτυχίες των προηγούμενων εβδομάδων. Τα ‘χει αυτά η Ευρωλίγκα. Κόλαση και Παράδεισος… συνορεύουν. Το σημερινό του ρεκόρ (5-4) δεν είναι καθόλου άσχημο για μια ομάδα που βρίσκεται υπό κατασκευή, ιδίως εάν συνυπολογίσουμε το πολύ δύσκολο πρόγραμμα που έβγαλε. Επαιξε δυο φορές στη Μόσχα (νίκη επί της Χίμκι, ήττα από την ΤΣΣΚΑ), έχασε στο ΟΑΚΑ, νίκησε στη Βιτόρια (Μπασκόνια) και στο Μόναχο (Μπάγερν), έχασε στο ΣΕΦ από τη μια περυσινή φιναλίστ (Φενέρμπαχτσε) και νίκησε την άλλη (Ρεάλ). Εάν το καλοσκεφτείς, μόνον οι ήττες από την Αρμάνι και τη Μακάμπι (στο ΣΕΦ) είναι οι αστοχίες του, λίγο πριν συμπληρωθεί το 1/3 της διαδρομής στη regular season.
Και ποιος από τους άμεσους ανταγωνιστές του δεν αστόχησε, άλλωστε; Η Ζαλγκίρις έχει χάσει τέσσερα ματς στο γήπεδό της. Η Μακάμπι δεν νικά, ούτε μέσα ούτε έξω. Η Χίμκι έχει πάθει αρκετές ζημιές. Και η Μπασκόνια (που πολλοί πίστευαν ότι θα αποτελούσε την ευχάριστη έκπληξη της εφετινής διοργάνωσης), εφόσον ηττηθεί και από τον Παναθηναϊκό απόψε, θα μετράει μόλις δύο νίκες σε εννέα αγώνες.
Πάνω απ’ όλα, ο Μπλατ κέρδισε την απαραίτητη πίστωση χρόνου, ώστε να συνεχίσει τη δουλειά του απερίσπαστος, προχωρώντας και στις διορθώσεις που ο αρχικός του σχεδιασμός (φαίνεται ότι) χρειάζεται. Με μια, ή δυο, προσθήκες στο ρόστερ. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού, ίσως και οι Αγγελόπουλοι, είχαν αρχίσει να ανησυχούν. Οπως τότε, τη χρονιά του «θαύματος της Κωνσταντινούπολης», που ο Ιβκοβιτς επιχειρούσε να μοντάρει την ομάδα του Σπανούλη, του Πρίντεζη και του ελληνικού κορμού. Εκτοτε, συνήθισαν να βλέπουν τον αγαπημένο τους σύλλογο να νικά, να διεκδικεί όλους τους τίτλους, με πείσμα και αυταπάρνηση. Οι πολλές μαζεμένες ήττες, και το soft παιχνίδι, τους είχαν κακοφανεί. Και -το κυριότερο- δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τι έχει ο Μπλατ στο μυαλό του. Τώρα το ξέρουν. Το είδαν μπροστά τους, στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Ρεάλ.