Βαρύτατη ήταν η ποινή που επιδίκασε σε δεύτερο βαθμό το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Θράκης στον Χρήστο Παπάζογλου, ο οποίος το 2012 είχε βιάσει και δολοφονήσει άγρια τη Ζωή Δαλακλίδου.
Το Εφετείο καταδίκασε τον Παπάζογλου σε ισόβια συν 25 χρόνια κάθειρξη και διαρκή στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων. Το δικαστήριο διατήρησε την αρχική ποινή των ισοβίων, ενώ δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό.
Η άγρια δολοφονία έγινε τις ημέρες των Χριστουγέννων του 2012, όταν ο Παπάζογλου βίασε και έκαψε ζωντανή την 34χρονη γραφίστρια.
Ο Παπάζογλου ήταν γείτονας της Ζωής, γράφει το thrakitoday, καθώς περίπου ένα μήνα πριν από τη δολοφονία ξεκίνησε να λειτουργεί μανάβικο κοντά στο σπίτι της.
Είχε επιτεθεί στη Ζωή μόλις εκείνη επέστρεφε από διασκέδαση και είχε βάλει τα κλειδιά στην εξώπορτα του σπιτιού της. Την βίασε και την κακοποίησε στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας όπου διέμενε η οικογένειά της.
Η κοπέλα είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση και είχε κακώσεις στο σώμα και στο κεφάλι πριν ο δράστης τής βάλει φωτιά καταδικάζοντας την σε μαρτυρικό θάνατο.
Στην απολογία του ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε πως εκείνο το βράδυ είχε βγει να διασκεδάσει και ότι ήπιε μόνος του ένα λίτρο τσίπουρο. Στην επιστροφή συνάντησε τη Ζωή, την πείραξε, εκείνη του ζήτησε να την αφήσει ήσυχη. Από εκεί και μετά, όπως είπε, δεν θυμάται όσα ακολούθησαν.
«Παίρνοντας βενζίνη από ένα μηχανάκι, την περιέλουσα με βενζίνη και της έβαλα φωτιά. Ηταν το τραγικό μου λάθος», είχε πει τον Δεκέμβριο του 2012. Κυνικά είπε στην αστυνομία ότι βίασε την κοπέλα «επειδή του άρεσε».
«Ουτε ο Ομέρ Βρώνης δεν είχε φερθεί έτσι»
Ο εισαγγελέας ήταν καταπέλτης κατά του κατηγορούμενου. «Ούτε ο Ομέρ Βρυώνης δεν συμπεριφέρθηκε στον Αθανάσιο Διάκο όπως συμπεριφέρθηκες εσύ στη Ζωή», είπε.
Παρόντες στο δικαστήριο ήταν ο πατέρας και τα αδέλφια της αδικοχαμένης κοπέλας. Η μητέρα της και αυτή τη φορά δεν κατάφερε να είναι σε θέση να παραστεί και να αντικρίσει τον φονιά του παιδιού της.
Ο πατέρας της Ζωής πλησίασε τον δράστη, έσκυψε και του είπε: «Δεν αξίζεις όχι μόνο το βλέμμα μου αλλά ούτε και το σάλιο μου».
Σε όλη τη διάρκεια της δίκης ο κατηγορούμενος είχε σκυμμένο το κεφάλι και μόνο λίγο πριν από την τελική ετυμηγορία το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει ήταν μία συγνώμη. Αλλά και πάλι ο εισαγγελέας: «Δεν μπορεί μία συγγνώμη να αποζημιώσει την οικογένεια της Ζωής και να φέρει πίσω τη Ζωή».