Το όνειρό της πραγματικότητα έκανε μία 87χρονη γυναίκα στην Κοζάνη, που αποφοίτησε από το Εσπερινό Λύκειο με ειδικότητα βοηθού νοσηλευτή.
«Σήμερα, αυτά που ονειρευόμουν, τα κέρδισα», είπε η 87χρονη Σουλτάνα Γκέσιου έχοντας στο χέρι της το απολυτήριο.
Η κυρία Γκέσιου αποφοίτησε από το Εσπερινό Επαγγελματικό Λύκειο Κοζάνης, όπου φοιτούν άτομα που είτε θέλουν να ακολουθήσουν τεχνικούς επαγγελματικούς κλάδους ή να προσθέσουν στοιχεία μοριοδότησης στο βιογραφικό τους για την πρόσληψή τους στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Η κυρία Γκέσιου δεν είναι μια από τις συνηθισμένες περιπτώσεις αποφοίτων του συγκεκριμένου σχολείου, αλλά μία από τις σπάνιες περιπτώσεις μαθητών που θέλησαν να ικανοποιήσουν μια παλιά επιθυμία των εφηβικών τους χρόνων, η οποία έμεινε ανεκπλήρωτη στα δύσκολα χρόνια του πολέμου και του εμφυλίου.
«Σήμερα, αυτά που ονειρευόμουν, τα κέρδισα», είπε με το απολυτήριο στο χέρι και χαμογελώντας πρόσθεσε ότι δεν επέστρεψε στο σχολείο γιατί έχει ανάγκη την εργασία, αφού εδώ και πολλά χρόνια είναι συνταξιούχος.
«Από εκείνα τα χρόνια παιδί μου, μου έμεινε, το ’χα παράπονο, έλεγα μέσα μου ότι εάν πήγαινα στο σχολείο θα’ταν αλλιώς η ζωή μου», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Γυμνάσιο δεν υπήρχε στο χωριό μας κι έπρεπε κάποιος να με πηγαίνει από την Γαλατινή στην Σιάτιστα και οι δρόμοι εκείνη την εποχή δεν ήταν όπως είναι σήμερα».
Η ίδια περιγράφει τα δύσκολα χρόνια της παιδικής της ηλικίας: «Στο χωριό έπρεπε όλοι να δουλεύουμε για να ζήσουμε, είμαστε έξι παιδιά στην οικογένεια, δουλεύαμε στα καπνά και στην κτηνοτροφία αυτήν ήταν η δουλειά μας. Ποιος θα μπορούσε να ασχοληθεί με μένα να με πηγαίνει και να με φέρνει στην Σιάτιστα;», είπε.
Η κυρία Γκέσιου, όπως και πολλά παιδιά της μετεμφυλιακής αγροτικής υπαίθρου, άφησε πίσω της την επιθυμία του σχολείου, αλλά δεν ξέχασε το διάβασμα. «Μου άρεσαν πάντα τα βιβλία, ό,τι έπεφτε στα χέρια μου το διάβαζα πάντα με ενδιαφέρον». Αργότερα, έκανε οικογένεια και απέκτησε τέσσερα παιδιά, έξι εγγόνια και τέσσερα δισέγγονα. Ομως η αγάπη της για το βιβλίο και η παλιά επιθυμία για το σχολείο δεν έσβησαν στο πέρασμα του χρόνου.
Στα 45 της προσπάθησε να γραφτεί στο γυμνάσιο, όμως τότε, της είπαν ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Περίμενε άλλα 35 χρόνια και με την παρότρυνση της κόρης της έκανε το πρώτο βήμα, σε ηλικία 80 ετών γράφτηκε και τέλειωσε το Εσπερινό Γυμνάσιο Κοζάνης. Ξεκίνησε από το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας από το οποίο αποφοίτησε το 2016, με βαθμό 19.6.
Η αγωνία της ήταν εάν στο σχολείο θα έχει μεγάλους σε ηλικία ή μόνο μικρά παιδιά. Πήρε την απόφαση να γραφτεί όταν την διαβεβαίωσαν ότι στο σχολείο φοιτούν και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Σε ηλικία 82 ετών τελείωσε το Γυμνάσιο και αμέσως μετά ακολούθησε η εγγραφή της στο Εσπερινό Επαγγελματικό λύκειο. Θυμάται ότι πριν λάβει την απόφαση να συνεχίσει, «σκέφτηκα ότι αφού κατάφερα να ξεκινήσω ας τελειώσω αυτό που δεν κατάφερα να κάνω στην παιδική μου ηλικία» και έτσι γράφτηκε στο Επαγγελματικό Λύκειο.
Η κυρία Γκέσιου ήταν η μεγαλύτερη σε ηλικία μαθήτρια του σχολείου, αυτό όμως δεν την εμπόδισε να κάνει επαφές η να ενδιαφέρεται για το μέλλον των συμμαθητών της, που οι περισσότεροι είχαν την ηλικία των εγγονών της. «Εύχομαι σε όλα τα παιδιά που δεν τελείωσαν το σχολείο να το κάνουν γρήγορα, να πάρουν το απολυτήριο και να πιάνουν αμέσως δουλειά να ζήσουν τις οικογένειές τους».
Ο διευθυντής του εσπερινού σχολείου Αστέριος Κούτσιανος, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναφέρθηκε με θερμά λόγια αλλά και σεβασμό για την μαθήτριά του. Οπως δήλωσε, την γνωρίζει προσωπικά από την τάξη, αφού της δίδασκε το μάθημα της Χημείας και καθώς η γυναίκα ήξερε από μελίσσια κι από μέλι «κάναμε ατέλειωτες συζητήσεις για τις ιδιότητες αλλά και τις ουσίες του μελιού».