Ενα βράδυ, η Ρόμπιν Χερμπστ-Παπαρνέ καθόταν στον καναπέ του σπιτιού της και διάβαζε έχοντας τη γάτα της, Λούσι, στην αγκαλιά της, όταν άκουσε ένα εκκωφαντικό χτύπημα στο παράθυρο. «Ακούς κάθε λογής ήχους εδώ στο Λόουερ Ιστ Σάιντ» λέει η νεοϋορκέζα ψυχολόγος. «Αλλά η γάτα μου πήδηξε όρθια».
Σηκώθηκε και εκείνη και σήκωσε το σκίαστρο του παραθύρου. Ενα ογκώδες πλάσμα βρισκόταν πάνω στη μονάδα κλιματισμού της, με το πίσω μέρος του πάνω στο γυαλί του παραθύρου. «Διέκρινα μόνο μια μάζα φτερών» λέει στον ανταποκριτή των Times του Λονδίνου.
Χωρίς να μπορούν να το γνωρίζουν ούτε η ίδια ούτε η γάτα της, μπροστά τους βρισκόταν ένα μεγαλειώδες πουλί. Ο λόγος για τον Φλάκο, μια κουκουβάγια που δραπέτευσε από τον ζωολογικό κήπο του Σέντραλ Παρκ τον περασμένο Φεβρουάριο, επέζησε, ευημέρησε και σύντομα έγινε διασημότητα στη Νέα Υόρκη, με θαυμαστές σε όλον τον κόσμο. Από όλες τις μονάδες κλιματισμού της πόλης έτυχε να προσγειωθεί στη δική της.
Η Χερμπστ-Παπαρνέ είναι μόλις μία από τους κατοίκους της Νέας Υόρκης που κοίταξαν πρόσφατα έξω από τα παράθυρά τους, για να βρεθούν αντιμέτωποι με το πιο διάσημο πουλί της πόλης πιεσμένο στα τζάμια τους, να τους κοιτάζει με τα γουρλωμένα μάτια του.
Η Ναν Νάιτον, ποιήτρια στο Απερ Γουέστ Σάιντ της μεγαλούπολης, πέρασε αρκετές ώρες μιλώντας με την κουκουβάγια. «Είναι το πιο υπέροχο πλάσμα που έχω δει στη ζωή μου» δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό WABC. Ο σύζυγός της, Τζον Μπρέλιο, μετέφερε την εικόνα του πουλιού να τους κοιτάζει από έξω με τα μάτια του «επικεντρωμένα σαν λέιζερ πάνω μας».
Η κουκουβάγια έχει αποκτήσει τόσο θάρρος μετά τη δραπέτευσή της, που κοιτάζει άφοβα τους Νεοϋορκέζους από τα παράθυρά τους. Ο Φλάκο, ένας ευρασιατικός μπούφος, είδος που συναντάται συνήθως σε ορεινά δάση στην Ευρώπη και στην Ασία, έφτασε στη Νέα Υόρκη το 2010, ως το νέο αξιοθέατο του ζωολογικού κήπου του Σέντραλ Παρκ.
Στις 3 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους ο ζωολογικός κήπος ανακοίνωσε ότι κάποιος τρύπησε το κλουβί του. Η κουκουβάγια ήταν πια ελεύθερη. Η αστυνομία του Απερ Ιστ Σάιντ βρήκε το πουλί να περιδιαβαίνει το πεζοδρόμιο της πολυσύχναστης Πέμπτης Λεωφόρου.
Στη συνέχεια, οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου τον εντόπισαν μέσα στο πάρκο και έκαναν πολλές προσπάθειες να τον πιάσουν, χρησιμοποιώντας δολώματα και ηχογραφήσεις από κλήσεις κουκουβάγιας. Ηταν δύσκολο, καθώς το Σέντραλ Παρκ είναι γεμάτο αρουραίους και «είχε μεγάλη επιτυχία στο κυνήγι», όπως ανακοίνωσε ο ζωολογικός κήπος δύο εβδομάδες αργότερα.
Εκτοτε, οι περιπέτειές του έχουν καταγραφεί στις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Manhattan Bird Alert (Παρατηρητήριο Πουλιών του Μανχάταν). Ο Φλάκο βρισκόταν στο Σέντραλ Παρκ μέχρι τις 31 Οκτωβρίου, λέει ο 59χρονος Ντέιβιντ Μπάρετ, ο οποίος διαχειρίζεται την υπηρεσία και τον περιγράφει ως «το διασημότερο πουλί στον κόσμο».
Ακολούθως, η κουκουβάγια κατευθύνθηκε προς τα νότια. Ο Μπάρετ υποθέτει ότι αυτό οφείλεται στην αναζήτηση συντρόφου, αλλά «οι κραυγές του μένουν αναπάντητες εδώ και πολύ καιρό». Οπως κάνουν πολλοί Νεοϋορκέζοι που ψάχνουν για ταίρι, πέταξε στο Ιστ Βίλατζ και στο Λόουερ Ιστ Σάιντ, όπου προσγειώθηκε με δύναμη πάνω στη μονάδα κλιματισμού της Χερμπστ-Παπαρνέ.
Στα μέσα Νοεμβρίου επέστρεψε στο πάρκο, λέει ο Μπάρετ, αλλά «η συμπεριφορά του άλλαξε». Εξακολουθεί να κυνηγά τη νύχτα στο πάρκο, όμως «τώρα περνάει τη μέρα του αναπαυόμενος σε αυλές κτιρίων έξω από το πάρκο». Στο πάρκο, ως μεγάλο πουλί, τον παρενοχλούσαν συνεχώς τα κοράκια, οι κίσσες και τα γεράκια με την κόκκινη ουρά, προσπαθώντας να τον διώξουν από τις φωλιές τους.
Η Κάρλα Μπλεμ, εκτελεστική διευθύντρια του Διεθνούς Κέντρου Κουκουβάγιας, λέει ότι αυτή την εποχή οι αρσενικές κουκουβάγιες της Ευρασίας αναζητούν θέσεις φωλιάσματος σε βραχώδεις προεξοχές. «Στην αστική ζούγκλα υπάρχουν αυτές οι μεγάλες βραχώδεις επιφάνειες, με τα κλιματιστικά να προεξέχουν» εξηγεί. Αλλά δεν είναι αρκετά μεγάλες ώστε να φωλιάσουν. Ετσι, η κουκουβάγια κοιτάζει από το παράθυρο «και σκέφτεται, “ωπ, τι να υπάρχει, άραγε, εκεί πίσω;”».
Κατά τη σύντομη συνάντησή της με την κουκουβάγια, η 38χρονη Χερμπστ-Παπαρνέ πήγε σε ένα παράθυρο του γραφείου της που πρόσφερε μια άλλη οπτική γωνία του πουλιού. Μια φωτογραφία του που τράβηξε είχε σε σύντομο διάστημα μισό εκατομμύριο προβολές. «Οχι μόνο από Νεοϋορκέζους – άνθρωποι από την Αυστραλία, από όλον τον κόσμο αγάπησαν τη φωτογραφία» λέει με υπερηφάνεια.