Βίαζαν κατ΄ επανάληψη και κακοποιούσαν ανήλικες Αγγλιδούλες σε γνώση των αρμοδίων Αρχών (!), οι οποίες κώφευαν επειδή οι δράστες ήταν κατά κύριο λόγο Πακιστανοί και δεν ήθελαν να εμπλακούν σε ρατσιστικές καταγγελίες! Το άκρον άωτον του παραλογισμού! Στη βιομηχανική πόλη Ρόθενχαμ της βορειο-ανατολικής Βρετανίας.
Η είδηση που έχει κάνει άνω-κάτω το Ηνωμένο Βασίλειο λέει ότι 1.400 κοριτσάκια βιάζονταν και εξελίσσονταν σε θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, στην περίοδο 1997-2013, από άντρες ασιατικής κυρίως καταγωγής, βασικά Πακιστανούς ταξιτζήδες, αλλά και Ρομά. Στα θύματα προσφέρονταν καραμέλες, βόλτες με τ΄ αυτοκίνητο, τσιγάρα, αλκοόλ και «χόρτο». Οι βιασμοί γίνονταν συνήθως εντός αυτοκινήτων ή λεωφορείων και σε χώρους στάθμευσης, ενώ τα θύματα (κοριτσάκια 11 χρονών) γίνονταν αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης – μεταφέρονταν και σε άλλες αγγλικές πόλεις, βιάζονταν κατ΄ επανάληψη, ξυλοκοπούνταν και εξευτελίζονταν. Κάποιες φορές τα περιέλουζαν με πετρέλαιο απειλώντας να τα κάψουν αν απεκάλυπταν τα βασανιστήριά τους. Μια 13χρονη κατήγγειλε ότι ο βιαστής της (μεσίτης στο επάγγελμα) την έβαλε σε μια BMW να την πάει βόλτα «σαν πριγκίπισσα». Στον δρόμο κάπου σταμάτησε, την έπιασε απ΄ τα μαλλιά κι ενώ αυτή αντιστεκόταν, την ξέντυσε βρίζοντάς τη «λευκή σκύλα».
Το θέμα είχε ήδη καταγγελθεί σε τρεις εκθέσεις – το 2002 ήταν η πρώτη, που υπογράμμιζε σαφέστατα ότι όλα αυτά «γίνονται κάτω απ΄ τη μύτη της αστυνομίας και της δημοτικής αρχής, οι οποίες παραμένουν απαθείς». Οι αρχές τότε κατηγόρησαν τον συντάκτη της έκθεσης ότι «υπερβάλλει, μεγαλοποιεί και κατασκευάζει» τα γεγονότα, αποδίδοντάς του «προσωπική μισαλλοδοξία». Στις επόμενες δύο εκθέσεις των κοινωνικών λειτουργών και πάλι οι Αρχές αδιαφόρησαν, προβάλλοντας ενστάσεις στον προσδιορισμό της εθνικής προέλευσης των δραστών – «θα μας πουν ρατσιστές» είπαν. Ορισμένοι, λένε σήμερα, ότι είχαν λάβει οδηγίες από τους ανωτέρους τους να αδιαφορήσουν. Η τελευταία (τέταρτη) έκθεση λέει πάντως, πως «στη διάρκεια της 12ετίας, οι συλλογικές αποτυχίες μιας πολιτικής κι επιχειρησιακής αντιμετώπισης ήταν κραυγαλέες», υπό τον φόβο της ισχυρής κοινότητας των 8.000 Πακιστανών.
Οι αποκαλύψεις (σε δημοσίευμα των Times) προκάλεσαν την παραίτηση του αρμοδίου για την ενσωμάτωση των μεταναστών στον δήμο (Εργατικού πολιτικού) Roger Stone, ενώ υπό την κοινωνική πίεση της παραίτησης βρίσκεται ο έτερος αρμόδιος (για την προστασία των παιδιών) Shaun Wright, ο οποίος όμως υποστηρίζει ότι τον «αιφνιδίασε η κλίμακα των γεγονότων» και τονίζει, ότι αναλαμβάνει το μερίδιο της συλλογικής ευθύνης που του αντιστοιχεί…
(Άνω-κάτω ο κόσμος μας. Εμείς εδώ πάσχουμε απ΄ τη Μανωλάδα και τις παραφυάδες της. Στη Βρετανία, πάλι, υποφέρουν απ΄ την αντίστροφη «πολιτική κοσμιότητα» – Ρόθενχαμ είναι η κωδική λέξη. Εδώ έχουμε τον πούρο, γάργαρο ρατσισμό που – μάλιστα! – μένει ατιμώρητος. Εκεί είναι ο φόβος μην καταγγελθούν για ρατσισμό, που οδήγησε στη διαιώνιση ενός εγκλήματος. Και στα δύο επεισόδια, αφενός απεδείχθη πάσχουσα η εξουσία και αφετέρου ανεδείχθη, με κραυγαλέο τρόπο, η απουσία ενός μεθοδικού, υπεύθυνου και θαρρετού κοινωνικού ελέγχου. Διότι στα λόγια είμαστε λιοντάρια, στις πράξεις γινόμαστε λαγοί…)