Προεδρικές εκλογές την Κυριακή στις 10 Αυγούστου. Νίκη-θρίαμβος. Προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών εντός του έτους για την απόκτηση άνετης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Με την επιτυχή έκβαση των βουλευτικών εκλογών ξεκινά η διαδικασία προώθησης εκείνων των συνταγματικών τροπολογιών, που θα μετατρέψουν το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης της Τουρκίας σε Προεδρικό και τον Πρόεδρο σε πανίσχυρο ηγέτη.
Αυτό είναι το προσωπικό δρομολόγιο του Ταγίπ Ερντογάν – που ξεκινά να ξετυλίγεται από τούτη την Κυριακή και που θα του αποδώσει μια θέση την οποία ράβει ο ίδιος στα μέτρα του, καθώς η αντιπολίτευση δείχνει αδύναμη να τον ανταγωνιστεί. Ήδη, στις παραμονές των εκλογών, ο Ερντογάν ξεκίνησε να συλλαμβάνει όσους αστυνομικούς είχαν την αναίδεια να διερευνήσουν υποθέσεις διαφθοράς όπου εμπλέκονταν μέλη της οικογένειάς του, καταθέτοντας τα διαπιστευτήρια της παντοδυναμίας του.
Την Κυριακή στην κρίση της κάλπης θα δοκιμαστούν τρεις υποψηφιότητες – του Τ. Ερντογάν, του εκλεκτού της αντιπολίτευσης Εκμελεντίν Ιχσάνογλου και του Κούρδου Σελαχατίν Ντεμιρτάς. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα ποσοστά του Ερντογάν θα κινηθούν στο 55%, του Ιχσάνογλου στο 35% και του Ντεμιρτάς στο 9-10%.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν δείχνει ήδη πανίσχυρος, οι άλλες δύο υποψηφιότητες κομίζουν ένα νέο και διαφορετικό πολιτικό μήνυμα. Ο μεν Ιχσάνογλου (που υποστηρίζεται από τα δύο αντιπολιτευτικά κόμματα CHP και MHP) παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα να είναι ένας μετριοπαθής ισλαμιστής, προσωπικός φίλος του Αμπντουλάχ Γκιουλ, ιδιαίτερα δημοφιλής προσωπικότητα στον αραβικό κόσμο και με γνωστό αντι-κεμαλικό παρελθόν. Ο δε Ντεμιρτάς, αποτελεί ιστορικά την πρώτη κουρδική υποψηφιότητα για την Προεδρία της χώρας και είναι υπέρμαχος της ειρηνευτικής επίλυσης του Κουρδικού.
Με άλλα λόγια, η υποψηφιότητα Ιχσάνογλου δείχνει ότι ακόμη κι η Κεμαλική αντιπολίτευση υποχρεώθηκε να ψαρέψει στο πολιτικό Ισλάμ τον εκλεκτό της, ενώ η επιλογή Ντεμιρτάς δείχνει τη ρήξη των Κούρδων με τον αρχηγείο Οτσαλάν και τη στρατηγική του ένοπλου αγώνα, την επανατοποθέτηση δηλαδή του Κουρδικού εντός του πολιτικού πλαισίου.
Στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στην Τουρκία, άγνωστος Χ είναι ο ρόλος που θα διεκδικήσει ο Αμπντουλάχ Γκιουλ. Αν εφαρμοστούν οι δηλώσεις Ερντογάν (πως ο πρωθυπουργός, πέραν της υποχρέωσης να είναι εκλεγμένος βουλευτής, θα πρέπει να είναι και ο ηγέτης του κόμματος), τότε ο Γκιούλ από τις 28/8 που λήγει η προεδρική θητεία του βγαίνει από το κάδρο. Όμως, κατά ορισμένες αναλύσεις, ενδέχεται να αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη-πρωθυπουργού ως μεταβατικός ο Αχμέτ Νταβούτογλου, προκειμένου να εκλεγεί βουλευτής ο Γκιουλ στις πρόωρες κοινοβουλευτικές και να αναλάβει εν συνεχεία τον διπλό ρόλο. Μια τέτοια εξέλιξη προϋποθέτει όμως τη σχετική πολιτική βούληση του Ερντογάν – που δεν είναι δεδομένη.
Αντίθετα, άλλοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν είναι σε φάση ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Κηρύσσοντας τον πόλεμο κατά του (πρώην μέντορά του) Φετουλάχ Γκιουλέν –«όσοι θέλουν την επιστροφή στο παρελθόν έχουν συνασπιστεί εναντίον μας. Σ΄αυτό τον συνασπισμό μετέχει κι η Πενσυλβάνια» είπε δηκτικά σε ομιλία του– ο τούρκος ηγέτης, σαν οδοστρωτήρας, προωθεί το άμεσο προσωπικό του συμφέρον στο οποίο δεν περιλαμβάνεται και ρόλος για τον Γκιούλ. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι την ώρα που ο Νταβούτογλου προσπαθούσε στο Παρίσι να αποκτήσει η Τουρκία έναν ρόλο στην κρίση της Γάζας, ο Τ. Ερντογάν έπαιζε ποδόσφαιρο με τη φανέλα με το Νο 12 (ο 12ος Πρόεδρος της Τουρκίας…) κορυφώνοντας την προεκλογική του εκστρατεία!
Συμπερασματικά, είτε έτσι εξελιχθούν τα πράγματα, είτε αλλιώς, τα αποτελέσματα της κάλπης αναμένεται να πιστοποιήσουν μια διαφορετική πολιτική εικόνα για την Τουρκία. Τις πινελιές τις έχουμε δει από καιρό, τη συνολική εικόνα θα τη δούμε όμως να αποκαλύπτεται σιγά-σιγά από το πρωί της Δευτέρας και θα 'ναι η αυτοπροσωπογραφία του ζωγράφου.